Ο στόχος του να μη μένει κανένα ταλέντο ανεκμετάλλευτο μπορεί και να είναι εφικτός, με την εφαρμογή «1, 2, 3, High» του Γιάννη Μελεκίδη να θέλει να δώσει «βήμα» σε κάθε αθλητή, ώστε να διεκδικήσει την ευκαιρία να κοιτάξει ψηλά.
«Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από ένα ταλέντο που πάει χαμένο», ακούγεται στην ταινία «A Bronx Tale» με πρωταγωνιστή τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο, σε μια από τις μεγαλύτερες αλήθειες της ζωής. Και η πραγματικότητα είναι, ότι στο ελληνικό μπάσκετ πολλές φορές τα τελευταία χρόνια έχουμε αναρωτηθεί, για το πού πάνε τα ταλέντα και πώς καταλήγουν, έστω κι αν εσχάτως μοιάζει η προσπάθεια ανασυγκρότησης να αρχίζει να αποδίδει.
Κάθε πιθανή πρωτοβουλία σε αυτό το θέμα αποτελεί ένα θετικό «βήμα», αν και κάτι που απουσιάζει εδώ και καιρό δεν είναι άλλο από την άμεση επαφή του αθλητή με την οποιαδήποτε πηγή ανάδειξης του ταλέντου του. Η ιδέα του Γιάννη Μελεκίδη, όμως, μοιάζει να βοη΄θά προς αυτή την κατεύθυνση, ώστε οποιοσδήποτε αθλητής να μπορεί με αμεσότητα να... παρουσιάζει τον εαυτό του από μόνος του και να συστήνεται στον χώρο του μπάσκετ.
Αυτός είναι ο βασικότερος στόχος της εφαρμογής «1, 2, 3, High», η οποία δημιουργήθηκε όχι πολύ καιρό πίσω, καθώς η σύσταση της εταιρείας, που έχει στην κατοχή της την εφαρμογή, έγινε μόλις το Μάρτιο του 2023, με τον Γιάννη Μελεκίδη να κάνει πράξη μια ιδέα, που είχε αρχίσει το μυαλό του επτά χρόνια πίσω. Μια ιδέα, για να μην χαθεί κανένα ταλέντο.
Η ιδέα της εφαρμογής
Ο Γιάννης Μελεκίδης βρίσκεται στον χώρο του μπάσκετ εδώ και χρόνια και, στα 43 του, μένοντας πια στην Φρανκφούρτη, θέλησε να παρουσιάσει κάτι διαφορετικό. Ο ίδιος, γεννημένος στις Σέρρες και μεγαλωμένος στο Κιλκίς, είχε ξεκινήσει από τα 12 χρόνια του, με τον Σωκράτη Δήμα, άλλοτε προπονητή, μεταξύ άλλων, του Κώστα Σλούκα, όπως μας ομολογεί, να του έχει βάλει το «μικρόβιο του μπάσκετ».
Τα ερεθίσματα, θα παραδεχθεί επίσης, ότι ήταν ακόμη περισσότερα, όταν είχε για συμπαίκτες τον Κώστα Βασιλειάδη, τον Λουκά Μαυροκεφαλίδη, τον Γιώργο και τον Στέφανο Δέδα, αθλητές που μέσα στα χρόνια απέκτησαν διεθνή αναγνώριση. «Με όλες αυτές τις εικόνες, δε θα μπορούσα να αφήσω το μπάσκετ», επισημαίνει ο ίδιος.
Μετά τις σπουδές του στην Πάτρα, βρέθηκε για μια δεκαετία από το 2008 έως το 2018 στη Ρόδο, όπου προτίμησε το εργασιακό από το τοπικό πρωτάθλημα, καθώς «ήταν πολύ πιο οργανωμένο και ανταγωνιστικό», όπως υπογραμμίζει. Και κάπου εκεί, προκύπτει και η ιδέα του για την εφαρμογή, εν έτει 2016.
«Αντιλαμβανόμουν και αντιλαμβάνομαι ακόμη, παρακολουθώντας σε κάθε προπόνηση και παιχνίδι το πόσοι ταλαντούχοι αθλητές διαφόρων ηλικιών υπήρχαν και υπάρχουν στα παρκέ. Σκεφτόμουν, ότι υπάρχει τόσο ταλέντο εκεί έξω, το οποίο μένει ανεκμετάλλευτο. Πάντοτε διέκρινα αυτό το κενό στον χώρο, παρότι δεν είδα ποτέ επαγγελματικά το μπάσκετ, και τότε μου ήρθε η ιδέα μιας εφαρμογής, η οποία θα βοηθούσε τους αθλητές να εξελιχθούν αθλητικά, να αναδείξουν το ταλέντο τους, να εξελιχθούν και κάποιος επιτέλους να τους προσέξει», αναφέρει ο Γιάννης Μελεκίδης.
Πάνω σε αυτή τη λογική «χτίστηκε» και το «1, 2, 3, High», με την ιδέα να αρχίζει να υλοποιείται και, μετά από χρόνια, να παίρνει «σάρκα και οστά», με την επιθυμία να είναι κάθε ταλαντούχος αθλητής, από κάθε άκρη της Ευρώπης, όπου κι αν βρίσκεται, ακόμη κι αν δε βρίσκεται σε σύλλογο ή δεν ασχολείται επαγγελματικά με το άθλημα, να βρει το δικό του χώρο, για να ακουστεί η δική του φωνή, ερχόμενος άμεσα σε επαφή με όποιον θα επιθυμούσε να αξιοποιήσει το ταλέντο του.
Μια εφαρμογή για κάθε Ευρωπαίο αθλητή
Καλά όλα αυτά, αλλά αυτό που ρωτήσαμε τον Γιάννη Μελεκίδη και ήταν βασικό είναι, ότι επειδή αυτή η εφαρμογή βάζει σε μια επαγγελματική ροπή τους αθλητές, πρέπει αντίστοιχα και να τους εμπνέει να αγαπούν το άθλημα, για να αναδείξουν το ταλέντο τους. Ο ίδιος ο ομοσπονδιακός τεχνικός, Βασίλης Σπανούλης, επεσήμανε άλλωστε ως βασικό πρόβλημα το πόσο ασχολούμαστε με το μπάσκετ αγωνιστικά, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το πόσο... φθίνει η παρουσία σε ανοικτά γήπεδα.
«Ηταν μια κουβέντα, που στο πλαίσιο του Final Four του Βερολίνου έκανα εκτενώς με τον Παναγιώτη Γιαννάκη. Δε θέλουμε ακριβώς να κάνουμε οπωσδήποτε κάθε αθλητή επαγγελματία, ούτε και όλοι θα το καταφέρουν αναγκαστικά. Θέλουμε, όμως, μέσα από αυτή την εφαρμογή να τους δοθεί μια ευκαιρία, όπου κι αν βρίσκονται. Μπορεί ο αθλητής αυτός να έχει πρόσβαση στην εφαρμογή, όντας ακόμη και στην πιο απομακρυσμένη περιοχή της Ευρώπης, να παίζει σε ένα ανοικτό γήπεδο σε μονά ή να κάνει σουτάκια, να δείχνει τις ικανότητές του και να ανεβάζει τα βίντεό του. Ο ίδιος θα δείχνει, κάπως έτσι, την έκταση του ταλέντου του και μπορεί να πάρει, τελικά, την ευκαιρία του», ήταν η απάντηση του ιδιοκτήτη της εφαρμογής.
Η εφαρμογή «1, 2, 3, High» έχει ξεκινήσει από την Ελλάδα και τη Γερμανία, όμως σιγά σιγά θέλει να εξαπλωθεί στη Γηραιά Ηπειρο. «Σε αυτή την φάση, μας νοιάζουν περισσότερο τα ταλέντα στην Ευρώπη. Στις υπόλοιπες ηπείρους μπορεί να υπάρχει σπουδαία δεξαμενή αθλητών, όμως ο τρόπος αναγνώρισης και εντοπισμού τους απαιτεί πολύ περισσότερα εργαλεία», προσθέτει, εξηγώντας το τι ακριβώς μπορεί να κάνει ο αθλητής με το app.
Κάθε αθλητής, λοιπόν, με δωρεάν πρόσβαση στην εφαρμογή, θα μπορεί να ανεβάζει για αρχή το δικό του υλικό. Εν συνεχεία, θα μπορεί σε άμεση επαφή να λαμβάνει βίντεο καθοδήγησης από προπονητές και έμπειρους παίκτες αλλά και θα καλείται να συμμετέχει σε διάφορες δοκιμασίες που θα υπάρχουν εντός της εφαρμογής, όπου ουσιαστικά θα υλοποιεί αυτά που ξέρει ή έχει μάθει και θα περνάει στην φάση της παρουσίασης του ταλέντου του. Θα δείχνει τη βελτίωσή του στο σουτ, την πάσα ή την ντρίπλα, το πόσο γρήγορος είναι ή τι αντανακλαστικά έχει.
Ο στόχος είναι σαφής. Όσο ο αθλητής/χρήστης ασχολείται με την εφαρμογή και εξελίσσεται, διαμορφώνεται παράλληλα ένας αθλητικός «φάκελος», μέσα στον οποίο θα βρίσκονται τα πάντα. Το προφίλ του, το ιστορικό του, τα βίντεο από τα κατορθώματα και τις δοκιμασίες του αλλά και το ranking του. Ολόκληρος ο φάκελος θα παρέχεται κατόπιν συμφωνίας σε επαγγελματίες του χώρου (σκάουερ, μάνατζερ αλλά και στελέχη ομάδων όπως προπονητές), οι οποίοι θα μπορούν να εξάγουν τα επιθυμητά στοιχεία και να τον παρακολουθούν, χρησιμοποιώντας όχι την ίδια την εφαρμογή αλλά μια διαφορετική web επαγγελματική πλατφόρμα.
Σκοπός, με λίγα λόγια, είναι να παρακινηθεί ο αθλητής να δουλέψει, να βελτιωθεί, να προσπαθήσει παραπάνω και να δώσει κίνητρο σε όποιον έχει «χάσει τον δρόμο» να ξαναμπεί στο γήπεδο. Πλέον δεν θα περνάει την ώρα του στο κινητό άσκοπα αλλά θα το χρησιμοποιεί για να αποκτήσει αυτοπεποίθηση, να παίρνει παραδείγματα, να συναγωνίζεται συνομήλικούς του από όλη την Ευρώπη και να καλύψει ακόμα και τα «θέλω» του, για τα οποία δεν του δόθηκε ποτέ η δυνατότητα μέχρι τώρα να το κάνει.
Με λίγα λόγια; Η εφαρμογή επιχειρεί να δώσει κίνητρο ακόμη και στον κάθε πιτσιρικά της αλάνας, που μπορεί να εντυπωσιάζει αλλά να μην έχει τον τρόπο, να παρουσιάσει το ταλέντο του, ενώ παράλληλα γίνεται πολύ πιο εύκολη η ζωή των επαγγελματιών του χώρου, ώστε να προσέξουν τις δυνατότητές του και να προσφέρουν την ευκαιρία, που αξίζει.
Μέχρι πού φτάνει το «1, 2, 3, High»;
Οπως αναφέρθηκε και νωρίτερα, στόχος της εφαρμογής είναι να εκφράζει κάθε Ευρωπαίο αθλητή, που ψάχνει την ευκαιρία του, ώστε να τη δημιουργήσει. Τη στιγμή που μιλάμε, το «1, 2, 3, High» βρίσκεται σε επαφές με ομάδες μπάσκετ και ποδοσφαίρου, αλλά και ενώσεις, επαγγελματίες προπονητές και γυμναστές, για την παροχή του υλικού, που ήδη ανεβαίνει από τους αθλητές.
Υπάρχουν, δε, αρκετές περιπτώσεις αθλητών, που ήδη έχουν αρχίσει μέσα από την εφαρμογή να αναδεικνύονται, όπως ο Ρώσος Εγκορ Ντέμιν, που βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο NCAA με το Πανεπιστήμιο του BYU. Μια πρώτη αρκετά σημαντική γνωριμία στην χώρα μας με την εφαρμογή έγινε γίνει στο 3on3 πρωτάθλημα του ΠΣΑΚ στο Αιγάλεω στις 29-30 Ιουνίου, όπου ο κόσμος είχε την ευκαιρία να πληροφορηθεί για αυτήν και να την κατεβάσει μέσω των αντίστοιχων πλατφόρμων.
Σκοπός, να εξαπλωθεί μέχρι το 2028 σε όλη την Ευρώπη. Για το αν είναι κάτι τέτοιο εφικτό, ο Γιάννης Μελεκίδης απαντά: «Βήμα βήμα με προσεκτικές κινήσεις και μικρούς αλλά ρεαλιστικούς στόχους. Τα εισερχόμενα μηνύματα πολλά και θετικά αλλά όπως λέμε και στον αθλητικό κόσμο χαμηλά τη μπάλα».
