Το Μαρούσι επιστρέφει στην Ευρώπη και διεκδικεί το γυρισμό στο όνειρο μέσω του FIBA Europe Cup. Το Basketa.gr θυμάται και... θυμίζει την τελευταία φορά της ομάδας των Βορείων προαστίων σε ευρωπαϊκή διοργάνωση, όταν κόντεψε να πετύχει το απόλυτο θαύμα.
Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς έχει δίκιο. Το μέλλον είναι το μόνο σημαντικό, το παρελθόν δεν το θυμάται κανείς. Βασικά, δεν έχει ακριβώς δίκιο υπό μία έννοια. Οι μνήμες δεν φεύγουν από όσους έζησαν στιγμές, που δε γίνεται να ξεχάσουν. Και το πρώτο ευρωπαϊκό ομάδας προαστίου της Αθήνας δεν μπορεί να ξεχαστεί.
Το Μαρούσι έχει τη δική του ιστορία στην Ευρώπη. Ήταν ακριβώς 23 χρόνια νωρίτερα, όταν εκείνη η ομάδα του Βαγγέλη Αλεξανδρή επικρατούσε της Ελάν Σαλόν, στον τελικό του Κυπέλλου Κόρατς, για να ζήσει μια στιγμή δόξας, που δε θα ξεθωριάσει ποτέ. Εκτός από εκείνη την κούπα, βέβαια, υπήρξαν κι άλλες συμμετοχές και η τελευταία επίσης είχε τη δική της σημασία.
Πριν από 14 χρόνια, το Μαρούσι βρέθηκε στην Ευρωλίγκα και είχε κοντέψει να αποτελέσει μια από τις σπουδαιότερες εκπλήξεις όλων των εποχών στη διοργάνωση. Με μπάτζετ που δεν μπορούσε να κοιτάξει... ούτε με κυάλια τους σπουδαίους, έφτασε σε απόσταση λεπτομερειών από το απόλυτο θαύμα. Το Basketa.gr θυμάται και... θυμίζει, μπροστά στην νέα πρόκληση για είσοδο στο FIBA Europe Cup.
Έπιασε το θαύμα με τα χέρια του, του το στέρησε η υπερηφάνεια ενός πρωταθλητή Ευρώπης
Το 2010 είναι η σεζόν, όπου ο Ολυμπιακός επιστρέφει επιτέλους σε ευρωπαϊκό τελικό, έχοντας τον Παναγιώτη Γιαννάκη στον πάγκο του κι έναν «γαλαξία αστέρων» στο ρόστερ του, όμως η Μπαρτσελόνα του απόλυτου μπάσκετ του Τσάβι Πασκουάλ είναι ασυναγώνιστη και σηκώνει το δεύτερο ευρωπαϊκό της. Για να καταλάβετε, δε, την εποχή, είναι και η τελευταία χρονιά, όπου ο Βασίλης Σπανούλης φορά την φανέλα του Παναθηναϊκού, προτού πάει το καλοκαίρι του ίδιου έτους στον Ολυμπιακό, σε μια μεταγραφή που θα άλλαζε την ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Είναι και η περίοδος, λοιπόν, του Γιώργου Μπαρτζώκα στο Μαρούσι, όταν και παρουσιάζει μια ομάδα, που έφτασε μια ανάσα από το να πετύχει μια αδιανόητη πρόκριση στα προημιτελικά της Ευρωλίγκα, ζώντας το όνειρο. Η πορεία είχε ξεκινήσει από τα προκριματικά, όπου η ομάδα των Βορείων προαστίων ξεπέρασε αρχικά τον Άρη στο μεταξύ τους «εμφύλιο» στην πρώτη φάση, ενώ στη δεύτερη κάμφθηκε και η αντίσταση της Άλμπα Βερολίνου, με την ελληνική ομάδα να κρατά... με νύχια και με δόντια τη διαφορά εννέα πόντων από το πρώτο ματς, χάνοντας με πέντε και περνώντας στην φάση των ομίλων.
Το Μαρούσι έδωσε τη «μάχη» του, έχοντας ήδη κάνει το πρώτο βήμα, και με τέσσερις νίκες θα έπαιρνε το εισιτήριο για το Top-16, που τότε αποτελείτο από τέσσερις ομίλους των τεσσάρων ομάδων ο καθένας. Η ομάδα του Μπαρτζώκα, που τότε χρησιμοποιούσε το ΟΑΚΑ για έδρα, απάντησε στην ήττα με 83-71 από τη Ρόμα, επικρατώντας στην Ιταλία με 87-74. Αυτός ο ένας πόντος θα καθόριζε τα πάντα, καθώς το Μαρούσι είχε υπέρ του την ισοβαθμία και ο θρίαμβος επί της Μακάμπι με 83-75 την τελευταία αγωνιστική θα ήταν ιστορικός μέχρι και στις μέρες μας.
Η αρχή στο Top-16 επεφύλασσε ένα «μπαμ» τη δεύτερη αγωνιστική, με 80-78 επί του Παναθηναϊκού, πρωταθλητή Ευρώπης την αμέσως προηγούμενη χρονιά. Το όνειρο ήρθε ακόμη πιο κοντά με το 57-49 επί της Παρτίζαν την τρίτη αγωνιστική, ενώ η ήττα αμέσως μετά με 79-76 στο Βελιγράδι διατηρούσε σε θέση οδηγού την ελληνική ομάδα, που είχε υπέρ της τη διαφορά μεταξύ τους.
Η Μπαρτσελόνα, είπαμε, ήταν ασυναγώνιστη και το μεγάλο ματς θα ήταν την τελευταία αγωνιστική. Ο «εμφύλιος» με τον Παναθηναϊκό είχε γίνει πια το «πρέπει» για τους Μαρουσιώτες, με τους πρωταθλητές Ευρώπης να έχει αποκλειστεί πρόωρα από τη διοργάνωση. Η υπερηφάνεια του τότε Πεντάστερου, όμως, δε θα του επέτρεπε να... αφήσει το σύνολο του Γιώργου Μπαρτζώκα να ζήσει το όνειρό του. Η νίκη με 82-79 και το άστοχο τρίποντο του Καϊμακόγλου στο φινάλε, για να πάει το ματς στην παράταση, τερμάτισαν την πορεία και στέρησαν από το Μαρούσι το απόλυτο θαύμα.
Κάπως έτσι γράφτηκε η τελευταία, μέχρι σήμερα, ευρωπαϊκή ιστορία του Αμαρουσίου. Η επιστροφή, όμως, είναι γεγονός, αρχίζοντας από την Πέτζα και το FIBA Europe Cup για να γραφτούν νέες σελίδες...
