Ο Δημήτρης Ρήγας γράφει για τον θρίαμβο του Παναθηναϊκού στο Βερολίνο και την κατάκτηση του έβδομου ευρωπαϊκού τροπαίου στην ιστορία του με «αρχιτέκτονα» τον Εργκίν Αταμάν και ηγέτη κι αρχηγό τον Κώστα Σλούκα.
Είναι ξημερώματα Δευτέρας (27/5) όταν γράφονται αυτές οι γραμμές. Της πιο γλυκιάς Δευτέρας εδώ και 13 ολόκληρα χρόνια για τη μεγαλύτερη ομάδα του ελληνικού αθλητισμού. Τα 13 χρόνια... φαγούρας όμως πέρασαν κι ανήκουν στο παρελθόν. Τα καλύτερα έρχονται.
Η «Βασίλισσα» είναι... γυμνή και ο νέος «Βασιλιάς» ενθρονίστηκε στο Βερολίνο. Εκεί όπου πριν 15 έτη, το μακρινό 2009, το «τριφύλλι» έραβε στη φανέλα του το πέμπτο αστέρι.
Ποιος θα το πίστευε και ποιος θα το περίμενε πριν από έναν χρόνο; Ποιος θα το πίστευε και θα το περίμενε όταν ο Εργκίν Αταμάν υποσχόταν Νοέμβριο μήνα ότι οι «πράσινοι» θα πάνε στο Final 4;
Λένε ότι στον αθλητισμό γίνονται θαύματα. Ωστόσο η κατάκτηση της Ευρωλίγκας από τον Παναθηναϊκό δεν ήταν τέτοιο. Ήταν το επιστέγασμα μίας άρτια οργανωμένης προσπάθειας για να επιστρέψει η ομάδα εκεί που ανήκει. Όχι τόσο στην κορυφή εντός συνόρων αλλά στην κορυφή της Γηραιάς Ηπείρου.
Και συνέβη με τρόπο μυθικό, με τρόπο απολαυστικό και με τρόπο που θα μείνει αξέχαστος για πάντα. Ο κόσμος είναι «διψασμένος», εκτός από τους χιλιάδες τρελούς που κατέκλυσαν την «Uber Arena» και ταξίδεψαν στη γερμανική πρωτεύουσα ακόμα και χωρίς εισιτήριο, ακόμα περισσότεροι ξεχύθηκαν σαν παλαβοί στους δρόμους για να γιορτάσουν.
Όχι μόνο στην Αθήνα αλλά σε ολόκληρη την Ελλάδα, κάθε φίλος της ομάδας πανηγύριζε την τεράστια επιτυχία. Μία επιτυχία που δεν ήταν συμπτωματική, καθώς στο παρκέ αποδείχθηκε περίτρανα ποια ήταν η καλύτερη ομάδα της φετινής Ευρωλίγκας.
Η απερχόμενη πρωταθλήτρια Ευρώπης Ρεάλ Μαδρίτης είχε σπείρει τον τρόμο σε όλους. Είχε αναγκάσει τους πάντες να τη φοβούνται. Τους πάντες εκτός από τον... κρυπτονίτη της. Ο πρώτος τελικός των «λευκών» με τους «πράσινους» βρήκε τους τελευταίους να θριαμβεύουν.
Κι όλα αυτά σ' έναν τελικό που η ομάδα του Τσους Ματέο ξεκίνησε βλέποντας ξανά το καλάθι σαν «βαρέλι», κάτι που έκανε και στον ημιτελικό και είχε ρίξει νοκ-άουτ τον Ολυμπιακό από το πρώτο δεκάλεπτο.
Ακόμα και τα... κοκόρια των Ισπανών γεννούσαν, με τον συνήθως «άσφαιρο» Εντιαγέ να βάζει 8 γρήγορους πόντους. Πολλοί αναρωτήθηκαν γιατί δεν χρησιμοποιήθηκε ξανά. Δεν υπήρχε τέτοια περίπτωση, μια και είναι αναλώσιμος και συνήθως συμβαίνει ακριβώς αυτό, ξεκινάει στη βασική πεντάδα και μετά ντύνεται μια και καλή με τη φόρμα του, δίχως να πατήσει εκ νέου το γήπεδο.
Το 36-25 στο 10' προμήνυε ένα δύσκολο βράδυ. Κάποιοι «ειδικοί» είχαν ήδη αρχίσει τη σπέκουλα δεξιά κι αριστερά. Κατηγορούσαν τους πάντες και τα πάντα όπως άλλωστε συνήθιζαν σε όλη τη σεζόν, προσπαθώντας να δημιουργήσουν γκρίνια και αναστάτωση. Μάταια.
Η μεταμόρφωση ξεκίνησε από τη δεύτερη περίοδο. Ο... ξενερωμένος Λούκα Βιλντόσα πέρασε... χειροπέδες στον Καμπάτσο και τον ανάγκασε να αισθανθεί άβολα χάνοντας την ψυχραιμία του. Ο γκαρντ του Παναθηναϊκού όλο τον χρόνο δεν... ακούμπησε, στον ημιτελικό είχε DNP δίπλα στο όνομά του και στον τελικό όχι μόνο πάτησε παρκέ αλλά ήταν εξαιρετικός για 13 λεπτά.
Αυτό ακριβώς σημαίνει ομάδα. Αυτό ακριβώς σημαίνει αλτρουισμός. Φήμες λένε ότι δεν θα συνεχίσει στον Παναθηναϊκό, αλλά τίμησε τη φανέλα, την ομάδα, τον εαυτό του και τους συμπαίκτες του. Ακόμα και ο Μπαλτσερόφσκι στο φινάλε ήταν συγκινημένος. Και πώς να μην είναι;
Μία πεντάδα ανθρώπων όμως έβαλε τη σφραγίδα της σε αυτήν την επιτυχία. Πρώτος ο πρόεδρος και ιδιοκτήτης Δημήτρης Γιαννακόπουλος ο οποίος άφησε πίσω τα λάθη του παρελθόντος κι έφτιαξε μία ομάδα από τα παλιά. Ο δεύτερος ο Εργκίν Αταμάν -που δέχτηκε τόσο άδικη κριτική απ' όλους τους... προπονητές για τις επιλογές του- και τελικά κατέκτησε το τρόπαιο στην πρώτη του χρονιά και το τρίτο προσωπικό από το 2021 μέχρι σήμερα!
Όσον αφορά τους παίκτες, ο Κώστας Σλούκας δεν φοβήθηκε να κάνει το δρομολόγιο από το ΣΕΦ προς το ΟΑΚΑ, έφυγε από εκεί που ο προπονητής του δεν τον ήθελε και δικαιώθηκε σε απόλυτο βαθμό. Δέχτηκε αμφισβήτηση για τα χρήματα που λαμβάνει, δέχτηκε αμφισβήτηση για την παρουσία του στα Final 4. Η απάντησή του ήταν η μεγαλειώδης εμφάνιση στον τελικό και κούπα του στην Ευρωλίγκα με τρίτη διαφορετική ομάδα. Δεν το λες κι εύκολο, καθώς μπαίνει στο κλειστό κλαμπ με τον Σαρούνας Γιασικεβίτσιους.
Μετά τον έμπειρο γκαρντ, ακολουθεί ο Κέντρικ Ναν. Ο Αμερικανός σούπερ σκόρερ ο οποίος πείστηκε να έρθει στην Ελλάδα και δικαιώθηκε για την απόφασή του. Η απαράμιλλη κλάση του έμελλε να κάνει τη διαφορά και στα δύσκολα ήταν «παρών», αλλάζοντας τη μοίρα της ομάδας του προς το καλύτερο.
Τρίτος... σωματοφύλακας του ρόστερ ο Ματίας Λεσόρ. Ο κορυφαίος σέντερ σε ολόκληρη την Ευρώπη. Δεν το λέμε άλλωστε εμείς, το παραδέχθηκε ο τεράστιος Έντι Ταβάρες, πριν τον τελικό. Ο Γάλλος σταρ τα έβγαλε πέρα δίχως πολλές ανάσες στη θέση «5» κι ανέτρεψε τα προγνωστικά, κλείνοντας μια και καλή το στόμα των ειδικών που έλεγαν ότι ομάδα πρωταθλητισμού δεν μπορεί να βασίζεται σε αυτόν.
Η αλήθεια είναι ότι οι συγκεκριμένες αναφορές είναι λίγο άδικες για τους υπόλοιπους. Για τον ασύλληπτο και στις δύο πλευρές του παρκέ Τζέριαν Γκραντ, για τον σπουδαίο από τα πλέι οφ κι έπειτα Ιωάννη Παπαπέτρου, για τον εκπληκτικό Ντίνο Μήτογλου ο οποίος μάλιστα «έσταξε» και δύο μεγάλης κρισιμότητας τρίποντα στο τελευταίο δεκάλεπτο του τελικού. Για τον Χουάντσο Ερνανγκόμεθ ο οποίος στη δεύτερη περίοδο της επιστροφής έκανε αυτό που ξέρει πολύ καλά, δηλαδή «έκρυψε» το καλάθι.
Και να ήταν μόνο αυτοί. Όλοι όσοι αγωνίστηκαν έβαλαν το δικό τους «λιθαράκι», ήταν αποφασισμένοι να δώσουν τα πάντα για τη νίκη και κανείς δεν θα μπορούσε να τους ψέξει, ακόμα κι αν το τρόπαιο δεν ερχόταν στην Ελλάδα. Διότι αυτό σημαίνει ομάδα, αυτό σημαίνει αυταπάρνηση. Όταν μία ομάδα τα δίνει όλα, θα ανταμειφθεί κι αν δεν ανταμειφθεί, θα κερδίσει τον σεβασμό.
Ο Παναθηναϊκός είναι λοιπόν πρωταθλητής Ευρώπης για έβδομη φορά στην ιστορία του, με αρχηγό τον Σλούκα και για πρώτη μετά από 13 χρόνια μακριά από την κούπα και 12 εκτός Final 4. Αν και το τελευταίο μικρή σημασία έχει, καθώς το σπουδαίο δεν είναι απλά να είσαι παρών, αλλά να ανεβαίνεις στο πρώτο σκαλί του βάθρου. Η σεζόν πλέον είναι ήδη επιτυχημένη, αν και το «τριφύλλι» θα προσπαθήσει να πάρει και τα εγχώρια σκήπτρα.
Ακόμα και στο σενάριο που δεν τα καταφέρει όμως, ήδη ανέβηκε το υψηλότερο... βουνό και το μέλλον προμηνύεται πολύ ευοίωνο. Οι βάσεις στην ομάδα υπάρχουν και θα χρειαστούν «πινελιές». Ο πρώην... «Βασιλιάς» βρίσκεται ξανά στον θρόνο του και τα καλύτερα έρχονται!
