Ο Σέιν Λάρκιν θα συμπληρώσει μία δεκαετία στην Αναντολού Εφές και το Basketa.gr ετοίμασε ένα ξεχωριστό αφιέρωμα για τον Αμερικανό σταρ.
Η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσε να έχει γίνει παίκτης του μπέιζμπολ. Άλλωστε ο πατέρας του είναι ο θρυλικός Μπάρι Λάρκιν ο οποίος έχει εισαχθεί μάλιστα στο Hall of Fame του αθλήματος.
Ωστόσο από μικρή ηλικία είχε διαφορετική κλίση και προτίμησε την καλαθοσφαίριση. Κι αυτό διότι σε μικρή ηλικία κι ενώ προσπαθούσαν να τον μυήσουν στο μπέιζμπολ, ο Σέιν αποδείχθηκε επιεικώς μέτριος κι αποφάσισε να τα παρατήσει και να στραφεί στο μπάσκετ.
Αλλαγή κολεγίου για λόγους ψυχικής υγείας
Το καλοκαίρι του 2010 κι ενώ αποφοιτούσε από το Λύκειο Ντόκτορ Φίλιπς στο Ορλάντο της Πολιτείας Φλόριντα, δέχθηκε πολλές προτάσεις για υποτροφία σε αρκετά κολέγια και ήταν στο χέρι του να αποφασίσει ποιο του ταίριαζε καλύτερα.
Εκείνο που τον κέρδισε αρχικά ήταν το Ντε Πολ στο Σικάγο, αλλά τελικά δεν έμελλε να σπουδάσει και να παίξει μπάσκετ εκεί.
Πριν καν ξεκινήσει η πρώτη του σεζόν εκεί, ζήτησε να πάρει μεταγραφή και το αίτημά του έγινε δεκτό, μετακομίζοντας στο κολέγιο του Μαϊάμι.
Όπως επιβάλλουν οι κανονισμοί, ήταν υποχρεωμένος να μείνει εκτός μπάσκετ για ένα χρόνο, ωστόσο είχε καταφέρει να ξεπεράσει τις ανησυχίες που τον ταλαιπωρούσαν και να αισθάνεται πια καλύτερα. Παράλληλα υπήρξε εξαίρεση στην περίπτωσή του κι αγωνίστηκε από το δεύτερο παιχνίδι κι έπειτα.
Δύο σεζόν... λάμψης και ΝΒΑ
Η πρώτη του χρονιά στους Χάρικεϊνς δεν ήταν τόσο σπουδαία αλλά από τον Ιανουάριο κι έπειτα κέρδισε με το... σπαθί του τη θέση στη βασική πεντάδα. Η... εκτόξευση ήρθε όμως στη δεύτερη σεζόν του όταν και ηγήθηκε της πορείας του κολεγίου του Μαϊάμι μέχρι τη φάση των Sweet 16 της March Madness.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ήταν ο σταρ σε μία νίκη απέναντι στο Ντιουκ του θρύλου Μάικ Σιζέφσκι με διαφορά 27 πόντων, ενώ κατά τη διάρκεια μίας αναμέτρησης ενάντια στο Νορθ Καρολάινα, μία φοβερή άλεϊ ουπ πάσα στον Κάντζι ανάγκασε τους Λεμπρόν Τζέιμς και Ντουέιντ Ουέιντ -οι οποίοι βρίσκονται στις εξέδρες- να σηκωθούν από τις θέσεις τους και να τον αποθεώσουν.
Είχε έρθει πλέον η ώρα για το μεγάλο βήμα και το καλοκαίρι του 2013 δήλωσε συμμετοχή στο ντραφτ. Ήταν φανερό ότι θα γινόταν πικ στον πρώτο γύρο κι άκουσε το όνομά του λίγο μετά τον Γιάννη Αντετοκούνμπο.
Τον επέλεξαν οι Ατλάντα Χοκς στον αριθμό 18, ωστόσο δεν έμεινε καθόλου εκεί, μια και αργότερα το ίδιο βράδυ παραχώρησαν τα δικαιώματά του στους Ντάλας Μάβερικς.
Τρία δύσκολα χρόνια πριν τη μεγάλη απόφαση
Στους Μάβερικς δεν τον εμπιστεύτηκαν ποτέ πραγματικά και στην πρώτη του σεζόν έπαιξε συνολικά σε 48 παιχνίδια, κατά μέσο όρο περίπου δέκα λεπτά ανά αγώνα, δίχως να βρεθεί ποτέ στη βασική πεντάδα και αρκετές φορές μάλιστα στάλθηκε στη G-League.
Στα τέλη Ιουνίου του 2014 και μετά την πρώτη του σεζόν αποφασίστηκε να παραχωρηθεί με ανταλλαγή στους Νιου Γιορκ Νικς, εξέλιξη που δεν τον βοήθησε καθόλου. Έπαιξε αρκετά καταγράφοντας 76 συμμετοχές τις 22 στην πρώτη πεντάδα, όμως το καλοκαίρι του 2015 υπέγραψε στους γειτονικούς Μπρούκλιν Νετς.
Εκεί πραγματοποίησε την καλύτερή του σεζόν από την άποψη των στατιστικών και θα περίμενε κανείς ότι θα συνέχιζε στο κορυφαίο πρωτάθλημα μπάσκετ του πλανήτη. Κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη.
Και ξαφνικά Μπασκόνια
Τον Αύγουστο του 2016 κι ενώ κυκλοφορούσε ελεύθερος, έσκασε σαν... βόμβα η είδηση της μετακόμισής του στην Ευρώπη για λογαριασμό της Μπασκόνια. Προφανώς και ήταν κομβική η απόκτησή του κι άλλαξε το στάτους των Βάσκων οι οποίοι μπήκαν στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας με ηγέτη τον Λάρκιν όμως «σκουπίστηκαν» από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας με 3-0. Στα τέλη Ιουνίου του 2017 αρνήθηκε πρόταση επέκτασης από την Μπασκόνια και στις 9/7 υπέγραψε προσύμφωνο με την Μπαρτσελόνα. Η ομάδα από τη Βιτόρια όμως δεν είχε καμία διάθεση να τον κάνει... δώρο στους Καταλανούς και ισοφάρισε την προσφορά για να τον κρατήσει κι έτσι θα συνέβαινε αν...
Επιστροφή για λίγο στο ΝΒΑ και μετά... Ιθάκη
Η καλή του παρουσία στους Βάσκους, του έδωσε εκ νέου την ευκαιρία να επιστρέψει στο ΝΒΑ, με τους Μπόστον Σέλτικς να του προσφέρουν συμβόλαιο και να μην το αρνείται, αφήνοντας πίσω του το συμβόλαιο των 6,3 εκατομμυρίων δολαρίων με την Μπασκόνια. Παρ' όλα αυτά δεν έμεινε σε καμία περίπτωση ικανοποιημένος από τον ρόλο και τον χρόνο του και στο φινάλε της σεζόν 2017-18 είχε έρθει η ώρα να αφήσει οριστικά και αμετάκλητα πίσω του τον «μαγικό» κόσμο. Εξάλλου ξεκαθάρισε ότι: «Αν μία ομάδα με θέλει για τη θέση του τρίτου πόιντ γκαρντ, δεν θα απαντήσω καν το τηλέφωνο».
Άλλαξε τη μοίρα της Εφές και η Εφές του άλλαξε τη ζωή
Σε πέντε χρόνια επαγγελματικής καριέρας ο Λάρκιν δεν είχε στεριώσει πουθενά και δεν γνώριζε τι σημαίνει να είσαι σε μία ομάδα για δύο διαδοχικές αγωνιστικές περιόδους. Ώσπου τότε τον επέλεξε ο Εργκίν Αταμάν για να ηγηθεί στην... αναγέννηση της Αναντολού Εφές από τις... στάχτες της, μια και είχε τερματίσει στην τελευταία θέση της προηγούμενης σεζόν, όμως θα προσπαθούσε να δημιουργήσει κάτι σπουδαίο.
Ο ίδιος υπέγραψε ξανά μονοετές συμβόλαιο αλλά ήταν τελικά πολύ απλή υπόθεση να αγαπηθεί. Οι εκπληκτικές εμφανίσεις του οδήγησαν την ομάδα στο Final 4 και στον ημιτελικό διέλυσε τη Φενέρμπαχτσε με 30 πόντους... υπογράφοντας τον θρίαμβο. Και στον τελικό με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας σταμάτησε στους 29 πόντους, δίχως όμως να μπορέσει να βοηθήσει την ομάδα του να σηκώσει το τρόπαιο.
Φυσικά οι Τούρκοι δεν θα τον άφηναν σε καμία περίπτωση να φύγει και την αγωνιστική περίοδο 2019/20 έκανε... όργια με 22,2 πόντους κατά μέσο όρο. Ωστόσο δεν έμελλε να ολοκληρωθεί η χρονιά εξαιτίας της πανδημίας.
Στις 29/11/2019 είχε μάλιστα καταγράψει και το ρεκόρ πόντων σ' έναν αγώνα στη σύγχρονη Ευρωλίγκα με 49, επίδοση που καταρρίφθηκε πριν από λίγο καιρό από τον Νάιτζελ Χέις-Ντέιβις.
Ό,τι δεν συνέβη στη δεύτερη σεζόν του όμως έγινε στην τρίτη και την τέταρτη, καθώς η Εφές πήρε την κούπα το 2021 βοηθώντας με 21 πόντους στη νίκη επί της Μπαρτσελόνα με 86-81 στον τελικό και την αμέσως επόμενη αγωνιστική περίοδο με 58-57 κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης.
Οι δύο τελευταίες χρονιές μπορεί να μην ήταν επιτυχημένες, όμως πλέον έχοντας πάρει και τουρκικό διαβατήριο, ο Λάρκιν νιώθει σαν στο «σπίτι» του και γι' αυτόν τον λόγο αποδέχθηκε την πρόταση για τετραετή επέκταση του συμβολαίου του και υπέγραψε μέχρι το 2028! Αν παραμείνει μέχρι τότε μάλιστα θα γράψει ιστορία, συμπληρώνοντας δέκα χρόνια διαδοχικής παρουσίας στην Εφές και παράλληλα θα έχει φτάσει στα 36 του!
Η Εθνική Τουρκίας και το σύνδρομο OCD
Από τότε που απέκτησε το διαβατήριο και μαζί την τουρκική υπηκοότητα, σχεδόν πάντα δηλώνει διαθέσιμος για να ενισχύσει το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας που τον φιλοξενεί τα τελευταία χρόνια. Βέβαια πρόσφατα αρνήθηκε να το κάνει και υπήρξε μία μικρή δημόσια κόντρα με τον κόουτς Αταμάν.
Πέρα απ' όλα τα υπόλοιπα, ο Λάρκιν κέρδισε τη συμπάθεια όλων όταν αποκάλυψε ότι πάσχει από σύνδρομο OCD και νιώθει διαρκώς την ανάγκη να πλένει τα χέρια του.
Μάλιστα δεν είχε διστάσει να μιλήσει σχετικά λέγοντας:
«Όταν ήμουν μικρός ήταν πιο δύσκολο γιατί δεν καταλάβαινα τον λόγο που έκανα κάποια πράγματα. Οι άλλοι δεν τα έκαναν, δεν ήξερα γιατί πρέπει να πλύνω τα χέρια μου τόσες φορές. Στα 13 μου έκανα θεραπεία, έμαθα τι ακριβώς συμβαίνει και από τότε παλεύω καθημερινά να παλεύω. Θέλω να είμαι πιο δυνατός από το OCD. Το να είμαι εδώ σήμερα σε μπασκετικό επίπεδο περιλάμβανε έναν δρόμο με πολλά εμπόδια, έπρεπε να ξεπεράσω πολλά. Δεν ήμουν ο πιο ψηλός, ο πιο δυνατός, ο πιο αλτικός. Ήθελα όμως να φτάσω εδώ. Είχα κίνητρο, είχα θέληση και έφτιαξα τους δικούς μου τοίχους».
Εν συνεχεία πρόσθεσε: «Το ίδιο ακριβώς έκανα και με το OCD. Φίλε, έπλενα τα χέρια μου πολλές φορές και απλά έβλεπα τον εαυτό μου να το κάνει. Μετά, έγινα πιο δυνατός. Άρχισα να καταλαβαίνω τον εαυτό μου, τα όριά μου. Είπα ότι δεν θα κάνω αυτά που έκανε. Έσπασα όρια, έσπασα τοίχους, έκανα πιο φυσικά και “κανονικά” πράγματα. Έγινα πιο άνετος γιατί έχτισα την δική μου νοοτροπία. Θα έχεις πολλά εμπόδια, θα βρεις άτομα που μπορεί να είναι πιο δυνατά από σένα. Θα δυσκολευτείς να βρεις τα θετικά σε κάθε περίπτωση. Αλλά πρέπει να συνεχίσεις, να παλεύεις, να ψάχνεις κάτι που θα σε βοηθήσει να σηκωθείς και την επόμενη μέρα. Ποτέ δεν πρέπει να τα παρατήσεις και να έχεις πάντα πίστη. Θα είναι δύσκολο αλλά στο τέλος θα τα καταφέρεις. Αν γίνει αυτό θα καταφέρεις ό,τι θέλεις στη ζωή. Αυτό έγινε και με μένα, με το OCD και το μπάσκετ. Πάντα να παραμένεις δυνατός και να πιστεύεις ότι υπάρχει φως στο τούνελ».
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Σέιν Λάρκιν έχει καταφέρει να γίνει αγαπητός σε «εχθρούς» και φίλους τόσο για τις σπουδαίες επιδόσεις του εντός παρκέ όσο και για τη στάση του μακριά από αυτό... Και για ακόμα τέσσερα χρόνια θα συνεχίσει να... οργώνει τα γήπεδα της EuroLeague.
Απολαύστε τον στα παρακάτω videos:
