Πέρυσι έχασε για ένα καλάθι την επάνοδο του στη Basket League, και φέτος μετά από πολλές δυσκολίες και αναποδιές κατάφερε να βρεθεί στα πλέι άουτ και παρά το μειονέκτημα έδρας να έχει στο 2-0 τον Έσπερο Λαμίας.
Ο Γιώργος Ρεμεντέλας μιλώντας στο EOK WebRadio αναφέρθηκε στο περσινό καλοκαίρι, χαρακτηρίζοντας το ως «το δυσκολότερο της ζωής του».
Αναλυτικά είπε:
Για τη σειρά των play-out με τον Έσπερο Λαμίας: «Το Ψυχικό είναι έμπειρη ομάδα. Απ’ την άλλη, ο Έσπερος έχει μια δυναμική. Εκτιμώ πολύ την προσπάθεια που κάνουν εκεί. Είναι δύο έτοιμα παιδιά τα αδέρφια Σοφογιάννη, κάνουν μια πάρα πολύ όμορφη προσπάθεια, σε ένα γήπεδο που εκπροσωπεί μια πόλη και έχει αρκετό κόσμο. Θα είναι μια δύσκολη σειρά, δε λέει κάτι το 2-0. Και ο Έσπερος έχει έμπειρα παιδιά και στην έδρα τους είναι πάρα πολύ δυνατοί, έχουν κερδίσει πολύ δυνατές ομάδες. Είναι μια σειρά που θα την κρίνει και η τακτική, αλλά και το ποιος θα βγάλει περισσότερο “θέλω” στο κάθε παιχνίδι».
Για το ότι είχαν Έσπερο, Πανερυθραϊκό και Χαρίλαο Τρικούπη στο 2-0: «Πριν ένα μήνα σκεφτόμασταν ότι με κάποια απ’ αυτές τις ομάδες θα τύχουμε. Η τύχη δεν άρχισε να μας χαμογελάει. Τα προβλήματα συνεχίστηκαν, γιατί και με τον Πανερυθραϊκό χάσαμε τον Κουκά για όλη τη σεζόν, είχαμε χάσει και τον Πιτούλη οριστικά για τη σεζόν. Μείναμε 10 παιδιά, εκ των οποίων οι 2-3 μεγάλοι είναι πολύ καταπονημένοι και αμφιβάλλω αν έχουν παίξει διπλό εδώ και 1.5 μήνα. Η ομάδα πηγαίνει στον αυτόματο και πιο πολύ με ψυχολογική παρακίνηση μέσα στην προπόνηση».
Για την αμυντική προσέγγιση της ομάδας του: «Όλα αυτά τα χρόνια η ομάδα ήταν πάρα πολύ καλή στην επίθεση, αλλά τον τελευταίο καιρό έχουμε κάνει… τούμπα. Ήταν μονόδρομος το να ρίξουμε περισσότερο βάρος στην άμυνα και αυτό γίνεται. Αν είχαμε και όλη την ομάδα να προπονείται θα ήμασταν ακόμη καλύτερα. Τον τελευταίο καιρό δε δεχόμαστε πολλούς πόντους, αλλά αυτό μάς στοιχίζει ότι έχουμε μια απ’ τις χειρότερες επιθέσεις, αν όχι τη χειρότερη. Είμαστε, πάντως, η 2η ή η 3η ομάδα στην κατηγορία που αναγκάζει τον αντίπαλο σε χαμηλά ποσοστά εντός παιδειάς. Αυτό πρέπει να το υποστηρίξουμε με περισσότερη συνέπεια στη σειρά, γιατί αυτοί είναι οι κρίσιμοι αγώνες πλέον».
Για την όλη φετινή σεζόν, η οποία ξεκίνησε με τον θάνατο του Αμερικανού που είχαν επιλέξει, Ρέτζι Τσέινι: «Συνέβησαν πολύ άσχημα πράγματα. Εγώ θα αναφερθώ πριν τον Τσέινι που έφυγε άδοξα απ’ τη ζωή. Θα ξεκινήσω απ’ το ότι η χρονιά στην ουσία ήταν συνέχεια ενός χαμένου τελικού για ένα καλάθι στο Final-4 της περσινής Elite League, όπου χάσαμε και την άνοδο την οποία ήμασταν έτοιμοι και να υποστηρίξουμε σε σχέση με την 1η χρόνια. Την 1η χρονιά δεν ήταν αυτοσκοπός, οπότε οι άνθρωποι της ομάδας δεν ήταν έτοιμοι κι επειδή έχουν μάθει να είναι συνεπείς και δε θέλουν να αφήνουν το παραμικρό σαν εκκρεμότητα, προτίμησαν να διεκδικήσουν την άνοδο όντας πιο έτοιμοι την επόμενη σεζόν, κάτι πολύ δύσκολο. Το καταφέραμε και ξαφνικά επειδή άλλαξε το format νομίζω πως αδικήθηκε η ομάδα, γιατί έπαιξε την άνοδο σε ένα μόνο παιχνίδι.
Από ‘κει και πέρα, συνέβησαν διάφορα. Εγώ πέρασα το δυσκολότερο καλοκαίρι της ζωής μου, γιατί ήμουν 3 μήνες μαζί με τον πατέρα μου στο νοσοκομείο και ουσιαστικά την ομάδα την έστησα μέσα σε ένα νοσοκομείο. Προηγήθηκε ο θάνατος του πατέρα μου και μετά του Τσέινι. Είναι μια σειρά από πολύ άσχημα γεγονότα, τα οποία έφτασαν μέχρι και την προαγωνιστική περίοδο, με τον σοβαρό τραυματισμό του περιφερειακού ξένου που επιλέξαμε. Η χρονιά ξεκίνησε στραβά, συνεχίστηκε για πολύ έτσι και προσπαθούμε να την… ξεστραβώσουμε με υπερπροσπάθεια. Ακόμα και ο ψηλός που φέραμε στη θέση του Τσέινι έφυγε μόνος του, δεν ήταν επιλογή μας, είχε πολλά προσωπικά προβλήματα στην Αμερική».
Για τον Όστιν Τράις: «Δε μπορούσε να καλύψει αυτό για το οποίο τον ήθελα. Ήθελα έναν παίκτη pick-and-roll, έναν “σκύλο” στο γήπεδο και να κάνει πολλά “βρώμικα” πράγματα. Αυτά τα είχε ο Τσέινι. Ήταν μια λύση που προέκυψε απ’ τις λίγες που είχαν μείνει εκείνη την εποχή. Ήταν περισσότερο ένας post player και ένας-εναντίον-ενός από κοντινή απόσταση. Δε θέλαμε τέτοιον παίκτη εμείς, δεν “κόλλησε” με τα υπόλοιπα παιδιά, ήρθαν και τα δικά του προβλήματα και προτίμησε να αποχωρήσει».
Για το ότι αποφάσισε να συνεχίσει με δύο ξένους γκαρντ: «Για να κερδίσουμε μετά από τόσες ήττες προτίμησα στο μυαλό μου να βάλω δύο περιφερειακούς, γιατί έπρεπε η ομάδα να γίνει λίγο… ινδιάνικη. Έτσι όπως έχει γίνει η κατηγορία και σε αυτό που ζητούσαμε εμείς, τα ματς τα παίρνουν οι περιφερειακοί. Είχα και στο μυαλό μου ότι τον χειμώνα θα ψάξω εναγωνίως για έναν ψηλό Έλληνα, που τον βρήκαμε στο πρόσωπο του Διαμαντάκου, “κολλήσαμε” και τον Οικονομόπουλο. Αν η σύνθεση της ομάδας ήταν απ’ την αρχή αυτή, πιστεύω πως θα ήταν στις 6 πρώτες. Έγιναν λάθη, αλλά αυτά δε “σβήνουν” την καταπληκτική πορεία αυτού του μικρού σωματείου όλα αυτά τα χρόνια. Θα προχωρήσουμε και ελπίζω να σώσουμε την κατηγορία».