Το παιχνίδι του φινλανδικού πρωταθλήματος μεταξύ Ελσίνκι Σίγκαλς και Σαλόν Βίλπα, προχθές Παρασκευή 1/3, γράφτηκε στην ιστορία του αθλήματος και όχι μόνο αυτού και όχι μόνο στη συγκεκριμένη χώρα. Δύο από τους τρεις διαιτητές σε αγώνα κορυφαίας κατηγορίας να είναι πατέρας και γιος είναι ένα σπάνιο γεγονός και σε αυτό "ενεπλάκησαν" δύο Ελληνες. Ο Μίλτος Ιωαννίδης είδε τον γιο του Νικόλαο να του κάνει... παρέα και όλα τα ΜΜΕ της χώρας να ασχολούνται μαζί τους. Για την ιστορία, οι φιλοξενούμενοι νίκησαν με 91-79 με τους διαιτητές να είναι άριστοι και να δέχονται τα συγχαρητήρια των πάντων.
Ο Μίλτος, "ερωτικός μετανάστης" στη Φινλανδία από το 1997 και έχοντας φτιάξει μια όμορφη οικογένεια με την οικογένειά του Heidi και τα δύο τους παιδιά, τον Νικόλαο και την Ξένια, έφτασε τα 777 παιχνίδια στην Korisliiga και είναι πέμπτος διαιτητής σε συμμετοχές στο πρωτάθλημα, όπως αναφέρει το μεγάλο αφιέρωμα της ιστοσελίδας της φινλανδικής λίγκας για το γεγονός.
Στα 55 του χρόνια συνεχίζει, αφού εκεί ο κανονισμός λέει ότι μπορείς να σφυρίζεις όσο θέλεις και... αντέχεις, περνώντας τα σκληρά τεστ κάθε χρόνο. Η καριέρα στην Korisliiga ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2003 στο αθλητικό κέντρο Karkkila ως ζευγάρι του Pekka Saros στον αγώνα Team Componenta-Pussihukat.
Ο Ιωαννίδης έφτασε στη Φινλανδία με τη νυν σύζυγό του το 1997. Το πρώτο του χόμπι ήταν η διαιτησία, κάτι που τον ενθάρρυνε η γυναίκα του. «Ήταν μια από τις καλύτερες αποφάσεις της ζωής μου. Όταν ήρθα στη Φινλανδία, δεν ήξερα σχεδόν κανέναν εδώ. Με τη βοήθεια της διαιτησίας, γνώρισα νέους ανθρώπους, η γλώσσα μου αναπτύχθηκε γρήγορα και γρήγορα άρχισα να χειρίζομαι τη φινλανδική κουλτούρα γενικά. - Αργότερα, αυτοί οι άνθρωποι που γνώρισα μέσω της διαιτησίας έγιναν στενοί μου φίλοι, κουμπάροι και νονοί των παιδιών. Αυτό το ταξίδι ήταν για μένα πολύ περισσότερα από το να είμαι απλώς διαιτητής», είπε ο Μίλτος Ιωαννίδης.
Ο 24χρονος Νικόλαος, ο οποίος ετοιμάζεται να δοκιμάσει και για διεθνής διαιτητής στη FIBA, έπαιξε με τον πατέρα του τον 17ο αγώνα στην καριέρα του στη μεγάλη κατηγορία. Σίγουρα, όμως, τον πιο ξεχωριστό.
Όταν ήταν νεότερος, έπαιξε στο Junior Championship για το MaSu Basket, αλλά άρχισε να ενδιαφέρεται για τη διαιτησία προς το τέλος της καριέρας του μέσω του πατέρα του. Για την ακρίβεια... κρίνοντάς τον, αφού καθόταν μαζί του να δουν τα κλιπ που του έστελναν οι παρατηρητές, στο ιδιαίτερο μοντέλο που έχουν στη χώρα. Μετά τα ματς ο παρατηρητής κόβει τις φάσεις που κρίνει ενδιαφέρουσες, τις στέλνει στον διαιτητή, τις συζητούν μαζί και βγάζουν τη βαθμολογία τους!
«Ο Νίκο ενδιαφερόταν πάντα για τα κλιπ και τις αναφορές παιχνιδιών που μου παραδόθηκαν. Υποθέτω ότι από εκεί ξεκίνησε σιγά σιγά. Σήμερα αναλύουμε μαζί κάθε κατάσταση από τα παιχνίδια του άλλου. Πιστεύω ότι αυτό το κοινό χόμπι έχει μεγαλώσει τη σχέση μας. Αυτό είναι πραγματικά μεγάλο θέμα και για τους δυο μας. Γενικά, όταν τα παιδιά απομακρύνονται από το σπίτι για να σπουδάσουν, η σχέση με το δικό τους παιδί μπορεί να αλλάξει. Αυτό μας κρατά κοντά όταν μετά τα παιχνίδια καθόμαστε στο τηλέφωνο όταν γυρνάμε σπίτι το βράδυ και πηγαίνουμε στους αγώνες. Στα μάτια ενός διαιτητή, ο κόσμος είναι διαφορετικός τώρα από ό,τι ήταν πριν από περισσότερα από 20 χρόνια. Η εκπαίδευση των διαιτητών έχει βελτιωθεί και ο ανταγωνισμός για τις θέσεις του βασικού πρωταθλήματος είναι ακόμη πιο σκληρός. Ο Νίκο είναι πολύ καλύτερα μορφωμένος αν με συγκρίνεις με τις πρώτες μέρες της καριέρας μου. Ωστόσο, έχω την εμπειρία που έρχεται μόνο κάνοντας. Νιώθω ότι τα προηγούμενα 5-6 χρόνια ήταν τα καλύτερα για μένα. Ωστόσο, εδώ κανείς δεν μπορεί ποτέ να πει ότι είναι έτοιμος διαιτητής, ούτε εγώ είμαι έτοιμος διαιτητής ακόμα», είπε ο Μίλτος.
Μετά από 21 χρόνια, ο Μίλτος Ιωαννίδης έχει αποφασίσει να βάλει τέλος στην καριέρα του. Γι' αυτό και το προχθεσινό παιχνίδι ήταν σημαδιακό, στην ουσία αποτέλεσε μια τελετή... παράδοσης - παραλαβής μεταξύ πατέρα και γιου. «Ο κύκλος κλείνει, κάτι τελειώνει και κάτι νέο ξεκινά», όπως λένε βάζοντας... τίτλο σε αυτό το ξεχωριστό παιχνίδι, για το άθλημα, για τη Φινλανδία, για την οικογένειά τους.
