Το φινάλε της σεζόν εντός των συνόρων ήταν το μπασκετικά λογικό και το εξωαγωνιστικά όχι και πολύ παράξενο. Μπασκετικά λογικό αφού είναι μήνες που και οι πλέον αδαείς είχαν κατανοήσει ότι δεν έστεκε η παραμικρή σύγκριση μεταξύ των δύο ομάδων φέτος, εξαγωνιστικά γιατί δυστυχώς είναι χρόνια τώρα που τέτοιες καταστάσεις σε γήπεδα, πολλών σπορ και πολλών ομάδων, τις θεωρούμε αναμενόμενες και, το χειρότερο, αδύνατο να αντιμετωπιστούν.
Ο Ολυμπιακός τελείωσε μία σεζόν που άγγιξε το τέλειο, δεν το κατέκτησε ελέω ενός σουτ στο Κάουνας, αλλά πέτυχε πολλά που δεν μπορούν να του αφαιρεθούν. Πήρε το δεύτερο συνεχόμενο νταμπλ, μαζί και το σούπερ καπ για όποιον το υπολογίζει αφού έστω και εν μέσω προετοιμασίας είναι τίτλος, έφτασε μέχρι την πηγή στην Ευρωλίγκα, μα περισσότερο απ’ όλα έγινε μια από τις όχι πολλές ομάδες που σε διάρκεια μιας ολόκληρης σεζόν αποσπούσε εγκώμια αντιπάλων και ουδέτερων παρατηρητών για την ποιότητά της.
Στα σπορ, ειδικά στην Ελλάδα, το αποτέλεσμα μετράει και αυτό μπορεί να μην ήταν το απόλυτο, αλλά σίγουρα δεν ήταν και λίγο για τον Ολυμπιακό. O Μπαρτζώκας στις μεταμεσονύχτιες κουβέντες του τα είπε ακριβώς όπως είναι για όσα πέτυχε ο Ολυμπιακός. Εννοείται ότι τους πλήγωσε το σουτ του Γιουλ, εννοείται ότι στα βιβλία γράφονται οι τίτλοι, εννοείται ότι κάθε λογικός στην ομάδα απολαμβάνει το νέκταρ μια θριαμβευτικής και παραλίγο… ολοκληρωτικής σεζόν.
Στον Παναθηναϊκό το πολύ άσχημο και σε εικόνα γηπέδου φινάλε, ήταν ίσως αντάξιο της σεζόν που προηγήθηκε. Αυτό που λεγόταν μεταξύ (πολύ) σοβαρού και αστείου μεταξύ των φιλάθλων, «να τελειώσει η χρονιά και να… μπει φωτιά να μην τη θυμίζει τίποτα», το έκαναν σχεδόν κυριολεξία αφήνοντας… στάχτες στο ΟΑΚΑ.
Πάνε μήνες που είχε κατέβει ο γενικός, που όλοι γνώριζαν ότι είναι στην πόρτα της εξόδου, που οι κουβέντες αφορούσαν μόνο στη νέα και σε πρώτη φάση υποσχόμενη επόμενη ημέρα.
Ο Εργκίν Αταμάν από μόνος του σημαίνει τη νέα αρχή, αλλά δε φτάνει. Και αυτό δεν πάει στο ότι χρειάζονται και παίκτες, δεδομένα θα αποκτηθούν τέτοιοι, θα είναι και πρωτοκλασάτοι αρκετοί, θα έχει λάμψη το «παζάρι» του Παναθηναϊκού.
Είναι φανερό όμως ότι το κλαμπ θέλει έναν συνολικό επαναπροσδιορισμό του τρόπου λειτουργίας. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος έχει δώσει από καιρό δείγμα προθέσεων, με την πρόσληψη του Σάνι Μπετσίροβιτς σε ένα πόστο που ήταν κενό και συνολικά δείχνει ότι δεν θα είναι μόνο η αύξηση του μπάτζετ και οι μεταγραφές που θα απασχολήσουν, αλλά η γενική στελέχωση για την επανεκκίνηση.
