Η κατάκτηση του Eurocup από την Γκραν Κανάρια ήταν ο πρώτος τίτλος στην προπονητική καριέρα του Γιάκα Λάκοβιτς και το Basketa.gr παρουσιάζει τον Σλοβένο που μας... επανασυστήνεται, μετά τα ερεθίσματα από σπουδαίους τεχνικούς, θέλοντας να αφήσει το δικό του στίγμα.
Ήταν το καλοκαίρι του 2006, όταν ως… προπομπός της απόφασης του Βασίλη Σπανούλη το 2010, ένας παίκτης προκαλούσε την έντονη αντίδραση του Ζέλικο Ομπράντοβιτς για την απόφασή του να αποχωρήσει από τον Παναθηναϊκό. Ήταν ο Σλοβένος Γιάκα Λάκοβιτς, ο οποίος τότε προτίμησε την Μπαρτσελόνα του, επίσης μετέπειτα «πράσινου», Ντούσκο Ιβάνοβιτς, με τον Σέρβο τεχνικό επί της ουσίας να έχει από τότε να μιλήσει.
«Ο Λάκοβιτς και ο Σπανούλης ξέρουν πολύ καλά γιατί δεν τους μιλάω. Υποσχέθηκαν να απαντήσουν στην προσφορά της ομάδας και τελικά δεν εμφανίστηκαν ποτέ», ήταν η εκδοχή του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών». Η καριέρα του πρώτου, όμως, μόνο την κατιούσα δεν πήρε. Διεθνής σε επτά Ευρωμπάσκετ και δύο Παγκόσμια Κύπελλα με την Εθνική της χώρας του, έμεινε για πενταετία τότε στην «Μπάρτσα», γνωρίζοντας ως αποκορύφωμα της πλούσιας καριέρας του, την κατάκτηση της Ευρωλίγκα το 2010, όντας τότε υπό τις οδηγίες του Τσάβι Πασκουάλ.
Ο προσεχώς 45χρονος, πλέον, Λάκοβιτς δεν είχε μόνο την τύχη να κατακτήσει 15 τίτλους σε Ελλάδα και Ισπανία, σε μια καριέρα, όπου πέρασε από συνολικά οκτώ σταθμούς και τελευταία τη δεύτερη ομάδα της Μπαρτσελόνα, αλλά παράλληλα δέχθηκε τα διδάγματα από σπουδαίους δασκάλους του ευρωπαϊκού μπάσκετ, που του έδωσαν τα αντίστοιχα ερεθίσματα, ώστε πλέον να μας συστηθεί… ξανά ως ένας ταλαντούχος τεχνικός, κερδίζοντας μάλιστα τον πρώτο τίτλο στην νέα καριέρα του στον τελικό του Eurocup, προσδίδοντας και ευρωπαϊκό άρωμα. Το Basketa.gr παρουσιάζει τον… κόουτς Γιάκα Λάκοβιτς, ο οποίος δηλώνει σαν έτοιμος από καιρό και το απέδειξε στον πάγκο της Γκραν Κανάρια.
Η πορεία ενός νέου δασκάλου με… τριπλή κατεύθυνση
Ο Γιάκα Λάκοβιτς δεν ολοκλήρωσε τυχαία την πορεία του στη δεύτερη ομάδα της Μπαρτσελόνα. Ο στόχος του ήταν, αμέσως μετά, να πάρει το δρόμο για την προπονητική και τη σεζόν 2016-2017 ξεκίνησε ως βοηθός στην ομάδα, με τον Ιγκόρ Κοκόσκοφ παράλληλα να του προτείνει ρόλο άμεσου συνεργάτη στην αγαπημένη του Εθνική Σλοβενίας, στο «τιμόνι» της οποίας θα επιθυμούσε να βρεθεί μια μέρα.
Κάπως έτσι, μια τέταρτη ευκαιρία για μεγάλες παραστάσεις προστέθηκε με την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ 2017 υπό την ηγεσία του Λούκα Ντόντσιτς. Στο πλευρό του Σέρβου τεχνικού, ο Λάκοβιτς δε θα μπορούσε να ζητήσει κάτι καλύτερο για την αρχή της προπονητικής του καριέρας, έχοντας παραδεχθεί νωρίτερα πως θα ήθελε η προπονητική του φιλοσοφία να μοιάσει σε αυτές του Ομπράντοβιτς, του Πασκουάλ και του Ιβάνοβιτς, τριών ανθρώπων δηλαδή με εντελώς διαφορετική προσέγγιση στο παιχνίδι.
Για μια τετραετία έμεινε στη θέση του βοηθού στην Εθνική Σλοβενίας, περιμένοντας παράλληλα για την πρώτη ευκαιρία σαν head coach. Και το 2019, περνώντας πρώτα ως άμεσος συνεργάτης σε Μπιλμπάο και Μπανταλόνα, η Ουλμ του έδωσε τη δυνατότητα να αφήσει τα πρώτα του διαπιστευτήρια. Βάζοντας στη δική του φιλοσοφία στοιχεία από όσους προπονητές τον επηρέασαν, δημιούργησε μια ομάδα αποφασισμένη να… ακουστεί στον ευρωπαϊκό χάρτη, παίζοντας μόνιμα στο Eurocup και περνώντας την προηγούμενη σεζόν έως τα προημιτελικά και καταφέρνοντας την αμέσως προηγούμενοι να βρεθεί στην τετράδα του γερμανικού πρωταθλήματος.
Μετά τα πρώτα δείγματα γραφής, το κάλεσμα από την Ισπανία θα ερχόταν ξανά και ο Λάκοβιτς θα έπαιρνε τη θέση του προπονητή της Γκραν Κανάρια, με την ομάδα να συνεχίζει να έχει ως στόχο να είναι πρωταγωνίστρια εντός κι εκτός συνόρων. Η ACB μόνο εύκολη δεν είναι, ωστόσο με ρεκόρ 18-12 και στην έκτη θέση, τέσσερις αγωνιστικές πριν από το τέλος, ο απολογισμός δεν μπορεί να θεωρείται παρά ελπιδοφόρος για πρώτη χρονιά, αν σκεφτεί κανείς πως, πέραν των Μπαρτσελόνα, Μπασκόνια και Ρεάλ, πιο πάνω βρίσκονται η Μάλαγα και η Τενερίφη, που έχουν την ίδια αγωνιστική συνταγή εδώ και αρκετά χρόνια.
Στο Eurocup, όμως, η ομάδα του πραγματοποίησε μια σπουδαία σεζόν. Με ρεκόρ 15-3 στην κανονική περίοδο της διοργάνωσης, απέκτησε απόλυτο πλεονέκτημα έδρας και το αξιοποίησε στους αγώνες… της μιας ανάσας με Μπούρσασπορ και Παρί, οδηγώντας τον τελικό στην έδρα της. Έναν τελικό, που εξελίχθηκε σύμφωνα με τις προπονητικές φιλοσοφίες, τις οποίες με τα χρόνια αφουγκράστηκε. Μια «πυραυλοκίνητη» ομάδα που πέτυχε 50 πόντους στο πρώτο ημίχρονο, που όταν όμως ο αντίπαλός της προσαρμόστηκε, μπόρεσε να σταματήσει με την άμυνα την αντεπίθεση της Τουρκ Τέλεκομ, δείχνοντας στο φινάλε την απαραίτητη πειθαρχία και προσήλωση στο στόχο, που ήταν η κούπα.
Ο Γιάκα Λάκοβιτς, άλλωστε, είχε αποδείξει πολλάκις στο παρελθόν ως παίκτης πως είναι ένας νικητής. Μένει να αποδείξει, φυσικά, ότι μπορεί να το κάνει και ως προπονητής, αν και η αρχή μας προμηνύει ήδη για μια προσωπικότητα που θα μας απασχολήσει και στους πάγκους…
