Ο προπονητής της εφηβικής ομάδας του Ζαφειράκη Νάουσας, που τερμάτισε στην 8η θέση του Πανελληνίου Εφήβων, Ζήνων Μυλωνάς, «φιλοξενήθηκε» στο EOK Web Radio και μίλησε για αυτή την εμπειρία.
Αναλυτικά είπε:
Για τη συμμετοχή τους στο Πανελλήνιο Εφήβων: «Καταρχάς, να πω ένα πολύ μεγάλο “ευχαριστώ” στην ΕΟΚ γι’ αυτό που ζήσαμε στη Λάρισα, τον υπεύθυνο του ξενοδοχείου που μάς φέρθηκε πάρα πολύ ωραία και ήταν κοντά μας σε ό,τι χρειαστήκαμε και φυσικά στα δικά μας παιδιά, του Ζαφειράκη, όπου τα περισσότερα αναγκάστηκαν ν’ αφήσουν τα μαθήματά τους και να έρθουν σ’ αυτό το τουρνουά. Αυτή η ομάδα έχει 7-8 χρόνια όπου είναι μαζί οι περισσότεροι παίκτες και από μικρή ηλικία, οπότε ήταν μια ανταμοιβή γι’ αυτά τα παιδιά. Ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία για όλους μας. Το να πηγαίνεις εκεί να έχεις μεγάλα γήπεδα, με πολύ κόσμο, με τρεις διαιτητές, να τα έχεις όλα έτοιμα και να μη σε νοιάζει αν θα φέρεις μπάλες μαζί σου, είναι κάτι πρωτόγνωρο για ‘μας».
Για το επίπεδο του τουρνουά: «Ήταν πολύ υψηλό το επίπεδο και ήταν πολύ καλό για εμάς σαν Ζαφειράκης να έρθουν τα παιδιά σε επαφή με ομάδες τέτοιου βεληνεκούς, τόσο ως ονόματα, όσο και ως παικτικά και με παίκτες που μπορεί ποτέ να μην ξανασυναντήσουμε, όπως για παράδειγμα ο Σαμοντούροφ, ο Αβδάλας, ο Καμπερίδης, ο Βασιλείου, όπου μπορεί κάποια στιγμή αυτοί να εξελιχθούν σε σούπερ σταρ Α’ εθνικής κατηγορίας και το εύχομαι. Είναι σαν να συναντάς όπως εμείς παλιά τον Γκάλη, τον Πάσπαλι. Είναι παίκτες που μπορεί στο μέλλον να τους ζητούν αυτόγραφο. Το τουρνουά ήταν πολύ ωραίο, είδαμε ωραία ματς, εμείς κοντράραμε όσο μπορούσαμε για 2-3 δεκάλεπτα ομάδες όπως ο Παναθηναϊκός και το Περιστέρι που έφτασαν στον τελικό. Ήταν μια ωραία εμπειρία, τα παιδιά είδαν και τις δυνατότητές τους και έτσι μπορούν να προχωρήσουν, να πάνε σε μια άλλη ομάδα όταν πάνε στο Πανεπιστήμιο και να συνεχίσουν να είναι στον αθλητισμό γενικότερα».
Για τις δυσκολίες ομάδων επαρχίας σε σχέση με ομάδες των μεγάλων πόλεων: «Στο κομμάτι της μετακίνησης μεγάλο ρόλο παίζουν και οι γονείς που περιβάλλουν την ομάδα και το άλλο κομμάτι είναι ότι δυστυχώς τα παιχνίδια που ήταν όντως ντέρμπι και αυτά που τα παιδιά βλέπουν τις δυνατότητές τους είναι πολύ λίγα. Αν εξαιρέσουμε την τελική φάση της ΕΚΑΣΚΕΜ, μετά της βορείου Ελλάδος και το Πανελλήνιο, τα υπόλοιπα παιχνίδια που μπορείς να πεις ότι είδαμε τις πραγματικές δυνατότητες της ομάδας είναι μετρημένα στα δάχτυλα. Ένα σημείο που έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο είναι ότι τα παιδιά του εφηβικού παίζουν και στο ανδρικό, οπότε βοήθησε λίγο κι αυτό στο να κοντράρουμε κάποιες ομάδες σε σχέση με τα σωματικά μας χαρακτηριστικά, γιατί ήμασταν η πιο κοντή ομάδα του τουρνουά».
Για τον Βασίλη Πουρλίδα: «Το παιδί αυτό έχει απίστευτο ταλέντο στο μπάσκετ και ειδικά στο επιθετικό κομμάτι, κάτι που φάνηκε και στο Πανελλήνιο. Είναι πολύ προσηλωμένος στο αγωνιστικό κομμάτι και στην άμυνα, ακούει πολύ τους προπονητές του, είναι άτομο το οποίο κάθε συμβουλή που θα τού δώσεις θα την «αρπάξει» και θα τη χρησιμοποιήσει μες στο γήπεδο. Αυτό είναι και ένα απ’ τα κομμάτια που τον χαρακτηρίζει. Αν ο Βασίλης κάτσει και δουλέψει με τους κατάλληλους ανθρώπους γύρω του και με τους γονείς του που τον βοηθούν και είναι πάντα δίπλα του, αν δεν υπάρχουν απρόοπτα στη μπασκετική του καριέρα πιστεύω ότι θα φτάσει πολύ ψηλά».
