Ο Κέβιν Ντουράντ ταρακούνησε το ΝΒΑ ζητώντας την ανταλλαγή του από τους Νετς, αλλά κανείς μέχρι τώρα δεν έχει κινηθεί για την απόκτησή του και το Basketa.gr παρουσιάζει μια διαφορετική οπτική γωνία για τους λόγους, που μια ομάδα θα ήταν πιο φρόνιμο σε αυτή την φάση της καριέρας του κορυφαίου «άσου» να μη διαλέξει να τον φέρει στο ρόστερ της.
Ήταν λίγο πριν από το ξεκίνημα της free agency, όταν ο Κέβιν Ντουράντ αποφάσισε να συναντήσει τον ιδιοκτήτη των Μπρούκλιν Νετς, Τζο Τσάι, για να τον ενημερώσει πως θέλει να γίνει ανταλλαγή, πυροδοτώντας μια «βόμβα» στον κόσμο του ΝΒΑ. Από τότε, το ερώτημα πολλών ήταν, φυσικά, το ποιος θα ήταν ο προορισμός ενός εκ των κορυφαίων και πιο ταλαντούχων παικτών, που έχουμε δει έως σήμερα.
Έχει περάσει, όμως, πάνω από ένας μήνας και οι Νετς δεν έχουν δεχθεί, έως τώρα, πρόταση για τον 33χρονο σούπερ σταρ, ο οποίος απογοητευμένος από την έως τώρα τριετία του στην Νέα Υόρκη, αλλά και την απόφαση του Κάιρι Ίρβινγκ να παραμείνει για άλλη μια χρονιά, θέλησε να αλλάξει περιβάλλον. Αρκετές ομάδες έχει ακουστεί, ότι ενδιαφέρονται για χάρη του, ακόμη και για πρόταση των Σέλτικς υπήρξε αναφορά, αλλά προς το παρόν δεν έχει καταλήξει κάπου.
Για ποιο λόγο, όμως, ο κορυφαίος παίκτης διαθέσιμος στην αγορά αυτή τη στιγμή, έστω κι αν είναι δεσμευμένος με νέο τετραετές συμβόλαιο με τους Νετς, δεν μπορεί να βρει νέα ομάδα; Είναι απλώς δύσκολη η ανταλλαγή του ή ισχύει κάτι παραπάνω από αυτό; Το Basketa.gr εξηγεί το λόγο, που πολλοί σκέφτονται την απόκτηση του Κέβιν Ντουράντ, αλλά ουδείς προχωρά σε αυτή.
Ο κόσμος άλλαξε, Κέβιν…
Ο Κέβιν Ντουράντ πήγε στο Μπρούκλιν με τη λογική της δημιουργίας μιας πολύ ισχυρής δυάδας ή τριάδας, με τον Κάιρι Ίρβινγκ σίγουρα στο πλευρό του και τον ΝτιΆντρε Τζόρνταν, που ακόμη ήταν σε πολύ καλή κατάσταση, να τους συμπληρώνει. Η πρώτη χρονιά, όμως, χαρακτηρίστηκε για την ομάδα του, μεταξύ άλλων, και από τον τραυματισμό, που τον ταλαιπώρησε στους τελικούς των Ουόριορς με τους Ράπτορς, με τους Νετς όμως να είναι αποφασισμένοι να περιμένουν, μπροστά στην προοπτική του να διεκδικούν τίτλο την επόμενη σεζόν.
Ο υπολογισμός τους ήταν σωστός και ο Ντουράντ ήταν εκπληκτικός, μόνο που έπεσε πάνω στους Μπακς του Γιάννη Αντετοκούνμπο, οι οποίοι εκτός του ότι δημιούργησαν τη σωστή ομάδα, για να φτάσουν στον τίτλο, εκμεταλλεύτηκαν και όλες τις ελλείψεις των αντιπάλων τους, είτε αγωνιστικά είτε με απουσίες λόγω τραυματισμών, για να τους αποκλείσουν. Από τότε, η ομάδα της Νέας Υόρκης ξεκίνησε ένα… κυνήγι μαγισσών για να ικανοποιήσει τα «θέλω» ενός παίκτη με πανίσχυρη προσωπικότητα, σαν τον Ντουράντ, του οποίου μια κίνηση μπορεί να αλλάξει όλες τις ισορροπίες.
Κινούμενοι, λοιπόν, στην ίδια λογική των Λέικερς, που προσπαθούν με κάθε τρόπο να ικανοποιούν τον ΛεΜπρόν Τζέιμς, οι Νετς αναζήτησαν κάθε «αστέρα» διαθέσιμο, για να βάλουν δίπλα στον Ντουράντ και τον Ίρβινγκ, ακόμη κι αν στην πράξη είναι δύσκολο αυτό να υλοποιηθεί. Για αυτό και απέκτησαν κατά περιόδους παίκτες σαν τον Χάρντεν, τον Μιλς, τον Όλντριτζ, τον Σίμονς και άλλους, με αποτέλεσμα από τη μία πλευρά μεν να υπάρχει ένας «γαλαξίας αστέρων», από την άλλη όμως να μην υπάρχει μια σαφής διανομή ρόλων, με αποτέλεσμα… το χάος.
Ο Ντουράντ αποτελεί, με τον τρόπο του, άνθρωπο της εποχής των μεγάλων δυάδων ή τριάδων, αν κι εκείνος είχε φτιάξει μέχρι και… τετράδα στο Γκόλντεν Στέιτ με Κάρι, Τόμπσον και Γκριν. Μια εποχή, που ουσιαστικά γνώρισε την «έκρηξή» της από τότε, που ο ΛεΜπρόν πήγε στο Μαϊάμι με Ουέιντ και Μπος, αλλά πλέον δείχνει να έχει παρέλθει και αυτό αποδεικνύουν περίτρανα τα αποτελέσματα.
Οι Ουόριορς, για παράδειγμα, έφτασαν στον τίτλο εξισορροπώντας τις αρμοδιότητες των παικτών τους και απέκτησαν περισσότερο «βάθος» στο ρόστερ, αρνούμενοι το… one man show του Στεφ Κάρι, που την προηγούμενη σεζόν τους είχε οδηγήσει εκτός playoffs. Οι Σέλτικς ξεκινούν μεν από την τριάδα των Τέιτουμ, Μπράουν και Σμαρτ, αλλά το σημαντικό είναι πως δημιούργησαν μια πολύ συμπαγή ομάδα 8-9 παικτών, οι οποίοι έδιναν τα πάντα στις δύο πλευρές του παρκέ και για αυτό έφτασαν έως τους τελικούς. Οι Χιτ, που βρέθηκαν ένα «βήμα» από τους τελικούς, μπορεί να έχουν τον Τζίμι Μπάτλερ για τις κρίσιμες στιγμές, αλλά ισάξιους ρόλους διαθέτουν πολλοί ακόμη σε περιφέρεια και ρακέτα, προσφέροντας δύναμη και φρεσκάδα στο παιχνίδι της ομάδας τους και αφήνοντας τον Μπάτλερ να κάνει τα σημαντικά. Οι Μάβερικς, που βρέθηκαν στους τελικούς της Δύσης, βρίσκονται στην νέα εποχή του Ντόντσιτς, ωστόσο ο Τζέισον Κιντ δημιούργησε, όπως οι Σέλτικς, μια εξίσου συμπαγή ομάδα με αντοχές, ευελιξία ολην σαφήνειας στους ρόλους και χαρακτήρα.
Όλες αυτές οι ομάδες είχαν ως κοινό σημείο το γεγονός, ότι κατά κύριο λόγο εμπιστεύονται νέους παίκτες και όχι… γερόλυκους που δημιουργούν δυάδες, τριάδες και… δεκάδες, οι οποίες όμως είναι καταδικασμένες να αποτύχουν. Μπορεί να υπάρχουν ορισμένοι έμπειροι παίκτες στις προαναφερθείσες ομάδες, όπως ο Κάρι, ο Χόρφορντ και ο Μπάτλερ, αλλά ακόμη κι όταν έχουν έναν ηγετικό ρόλο, υπάρχει σαφήνεια ως προς το τι ζητούν οι προπονητές τους, οι οποίοι θέλουν μια ισορροπία στο σύνολό τους, αλλά και παίκτες που δε θα αναγκάζονται να κάνουν… τα πάντα, μόνο και μόνο λόγω του ονόματός τους.
Όλα αυτά τα στοιχεία καθιστούν δύσκολη τη σκέψη μιας ανταλλαγής για έναν παίκτη τόσο πληθωρικό σε όλα του τα χαρακτηριστικά, όπως είναι ο Ντουράντ. Είναι λογικό κάθε ομάδα να σκέφτεται το αν αξίζει να «θυσιάσει» την ισορροπία που έχει στο ρόστερ της και είναι τόσο επιτυχημένη, όπως δείχνουν τα αποτελέσματα για έναν παίκτη με αναμφισβήτητο ταλέντο μεν, αλλά που εδώ και τρία χρόνια έχει φτάσει να… βολοδέρνει στα παρκέ χωρίς ιδιαίτερο προσανατολισμό σε μια ομάδα, που τον τράβηξε μαζί της.
Το αποτέλεσμα, δηλαδή, μπορεί να είναι στο τέλος να… τραβήξει κι εκείνος την νέα ομάδα μαζί του, τουλάχιστον μέχρι να ξαναβρεί εκείνη τις ισορροπίες της, χωρίς να είναι μάλιστα σίγουρο αν θα είναι σε ιδανική κατάσταση στα τέσσερα χρόνια του συμβολαίου του, βαδίζοντας από τα 34 έως τα 38 του. Για ποιο λόγο, δηλαδή, να μπει στη διαδικασία να τα αλλάξει όλα για έναν παίκτη, που είναι δημιούργημα μιας άλλης αγωνιστικά, όπως αναλύσαμε, εποχής;
Το συμβόλαιο τον «έδεσε», τα στοιχεία δείχνουν… Μπρούκλιν
Οι Νετς μπορεί να έχουν να αντιμετωπίσουν την επιθυμία του Ντουράντ να πάει σε άλλη ομάδα, αλλά παράλληλα η διαδικασία ανταλλαγής σε μια τέτοια περίπτωση είναι δύσκολη. Ο «KD», άλλωστε, θα λάβει ένα ποσό γύρω στα 200 εκατομμύρια δολάρια για τα επόμενα τέσσερα χρόνια και δεν είναι εύκολο να τα ματσάρεις. Είσαι αναγκασμένος να δώσεις… γην και ύδωρ, ώστε να τον αποκτήσεις, «θυσιάζοντας» την προοπτική ενός σπουδαίου μέλλοντος, για να έχουν ένα σούπερ σταρ του βεληνεκούς του, με οτιδήποτε αυτό συνεπάγεται.
Οι Σέλτικς είχαν κάνει, όπως είχε αναφερθεί, την πρότασή τους, αλλά στο τέλος επικράτησε η λογική και ο Τζέιλεν Μπράουν και ο Μάρκους Σμαρτ παρέμειναν, μην «γκρεμίζοντας» όσα τους έφεραν έως τους τελικούς. Ο Μόντι Ουίλιαμς σίγουρα θα τον ήθελε στους Σανς, όπως και ο Έρικ Σπόλστρα που έχει δείξει στο Μαϊάμι, ότι ξέρει να διαχειρίζεται προσωπικότητες.
Για την ώρα, όμως, δεν έχει βρεθεί κάποια φόρμουλα και, όσο περνά ο χρόνος, το Μπρούκλιν παραδόξως κερδίζει έδαφος. Αν σκεφτεί κανείς, δε, ότι ο Ντουράντ είναι ένας παίκτης, που δε θα έκανε… απεργία μέχρι να βρει μια νέα ομάδα, τότε ενδεχομένως να επιστρέψει για μια ακόμη σεζόν, έχοντας και τη δεδομένη δυάδα με τον Ίρβινγκ, για να αποφασίσει μετά για το πού θα συνεχίσει.
Το συμβόλαιό που υπέγραψε, άλλωστε, ήταν μια πράξη που τον «δένει», ακόμη κι αν περάσουν τέσσερα χρόνια χωρίς να κάνει κάτι αξιοσημείωτο με τους Νετς. Τα 200 εκατομμύρια σε τέσσερα χρόνια δεν είναι κι ένα ευκαταφρόνητο ποσό. Το θέμα είναι, αν σε αυτή τη συνθήκη, αξίζει κανείς να κάνει την υπέρβαση και να πιστέψει σε κάτι με τον Ντουράντ στο ρόλο του ηγέτη…
