O Ενές Καντέρ επανέλαβε πως είναι υποστηρικτής του Παναθηναϊκού και εξέφρασε την επιθυμία του να φορέσει τη φανέλα του.
Ο 30χρονος σέντερ δεν έχει καταφέρει μέχρι στιγμής να βρει συμβόλαιο στο ΝΒΑ, στο οποίο αγωνίζεται από το 2009 μετά την αποχώρησή του από τη Φενέρμπαχτσε. Έπαιξε κατά σειρά σε Γιούτα Τζαζ, Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ, Νιου Γιορκ Νικς, Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς και Μπόστον Σέλτικς. Πλέον, όμως, σκέφτεται την επιστροφή του στην Ευρώπη.
Όπως ανέφερε σε δηλώσεις του στην ισραηλινή «Sports Walla»: «Μεγάλωσα παρακολουθώντας τον Παναθηναϊκό. Αγαπώ αυτήν την ομάδα εδώ και πολλά χρόνια και ως παιδί έβλεπα πολλά παιχνίδια τους με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ. Πέρυσι ο καλός μου φίλος, ο Μάριο Χεζόνια, πήγε εκεί. Πείτε σε όποιον διαβάσει τη συνέντευξη ότι μπορεί να μην είμαι σε θέση να παίξω στα εκτός έδρας παιχνίδια στην Κωνσταντινούπολη, αλλά θα ήθελα πολύ να πάω στον Παναθηναϊκό».
Όπως πρόσθεσε: «Είμαι τριάντα ετών, μπορώ να παίξω για 5-6 χρόνια ακόμα μπάσκετ. Δεν μπορώ να πάω στην Τουρκία και μην ξεχνάτε πως η Turkish Airlines κάνει κουμάντο στην Ευρωλίγκα. Επενδύουν τόσα χρήματα, οπότε πιστεύω ότι δεν θα επέτρεπαν να παίξω στη διοργάνωση».
Ο Τούρκος αδυνατεί να βρει ομάδα στο «μαγικό κόσμο» και ο ίδιος πιστεύει πως για αυτό φταίει η Κίνα: «Τους τελευταίους μήνες μίλησα ανοιχτά για ό,τι γίνεται στην Κίνα, που είναι μια σημαντική αγορά για το ΝΒΑ. Σε αφήνουν να μιλήσεις ανοιχτά για ό,τι θες μέχρι να θίξεις την τσέπη τους. Όταν το κάνεις αυτό σε κόβουν. Είναι λυπηρό και απαράδεκτο. Ήξερα εξ αρχής πως θα πληρώσω το τίμημα, δεν μετανιώνω για τίποτα. Αυτά τα πράγματα είναι μεγαλύτερα από το ΝΒΑ, το μπάσκετ ή εμένα. Όσο εγώ σκάω μια μπάλα στις ΗΠΑ, πολύς κόσμος δολοφονείται, βασανίζεται ή φυλακίζεται κάπου στον κόσμο. Αν είναι αυτή η θυσία που πρέπει να κάνω, είμαι έτοιμος να ζήσω με αυτή».
Ο Ενές Καντέρ έχει κατηγορήσει ουκ ολίγες φορές το καθεστώς Ερντογάν για απολυταρχισμό, με εκείνον να τον θεωρεί μέλος ένοπλης τρομοκρατικής ομάδας. Παράλληλα, δεν μπορεί να ταξιδέψει στην Τουρκία, αφού το διαβατήριό του έχει ακυρωθεί.
«Μακάρι να μπορούσα να πω ότι η Τουρκία είναι σπίτι μου, αλλά δεν ξέρω πια. Η τελευταία φορά που πήγα ήταν το 2015 κι έκτοτε δεν έχω δει την οικογένειά μου. Με πονά πολύ αυτό. Οι άνθρωποι κοντά σε εμένα έχουν πληρώσει ακριβό τίμημα. Ο πατέρας μου φυλακίστηκε, ο αδερφός μου εκδιώχθηκε από την ομάδα που έπαιζε, η αδερφή μου τελείωσε την ιατρική και δεν μπορεί να βρει δουλειά. Οι αρχές τούς ανάγκασαν να βγάλουν ανακοίνωση αποκηρύσσοντας εμένα, τους πήραν ακόμη και τα διαβατήρια για να μη βγουν από την Τουρκία. Φυσικά και φοβάμαι. Δέχομαι απειλές για τη ζωή μου 2-3 φορές την εβδομάδα και κυκλοφορώ με ασφάλεια, ακόμα κι όταν είμαι στις ΗΠΑ. Πριν πέντε χρόνια το τουρκικό καθεστώς πήγε να με απαγάγει στην Ινδονησία», επεσήμανε.
Σε ερώτηση αναφορικά με τι θα ρωτούσε τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εάν είχε την ευκαιρία, παραδέχθηκε: «Δεν θα τον ρωτούσα τίποτα. Απλώς θα τον έφτυνα κατάμουτρα».
