Ένα μεγάλο κεφάλαιο κλείνει για τον ΑΓΣ Ιωαννίνων, με τον Σοφοκλή Τσουκανέλη μέσω της προσωπικής του σελίδας, να ανακοινώνει την αποχώρηση του μετά από 15 χρόνια από τον σύλλογο της Ηπείρου.
Αναλυτικά έγραψε : «Είναι πολύ δύσκολο να περιγράψω με λέξεις αυτά που αισθάνομαι, παίρνοντας την απόφαση για προσωπικούς λόγους, να μην συνεχίσω ως προπονητής στην ομάδα του AGSI B.C. . Πέρασαν 15 χρόνια, από το 2007, που ο ΑΓΣΙ μου έδωσε την δυνατότητα να ξεκινήσω την προπονητική μου σταδιοδρομία, αναλαμβάνοντας τότε την ομάδα ΜΙΝΙ του συλλόγου. Αυτά τα 15 χρόνια έζησα πολλά που θα μείνουν χαραγμένα στη μνήμη μου, έντονες συγκινήσεις και συναισθήματα που με έχουν κάνει να θεωρώ τον ΑΓΣΙ οικογένεια μου, το δεύτερο σπίτι μου.
Σίγουρα, όπως όλοι, έτσι κι εγώ θα κρατήσω τις καλές στιγμές, τις χαρές, τις νίκες, τις επιτυχίες και είμαι ευγνώμων για τη δυνατότητα που μου δόθηκε μέσα από την ομάδα να γνωρίσω αρκετούς ανθρώπους και να έχω την τιμή να με θεωρούν και να τους θεωρώ φίλους. Παρόλα αυτά όμως θέλω να κρατήσω και τις κακές στιγμές, τις αποτυχίες, τις ήττες, τις στεναχώριες και τις απογοητεύσεις. Θέλω να τις κρατήσω γιατί θεωρώ πως αυτές σφυρηλατούν και δυναμώνουν τον χαρακτήρα μας, μας πεισμώνουν, είναι διδακτικές και μας βοηθάνε να εκτιμήσουμε περισσότερο τις καλές στιγμές.
Όλα αυτά τα χρόνια προσπάθησα, όσο μπορούσα, να δημιουργηθεί μια ομάδα που θα είναι ανταγωνιστική και θα καθιερωθεί στις εθνικές κατηγορίες. Μια ομάδα που θα προσπαθεί να βελτιώνει τους παίχτες μπασκετικά αλλά και σαν χαρακτήρες και θα τους κάνει να χαίρονται το παιχνίδι που αγαπάνε. Σε αυτή τη πορεία προσπάθησα να είμαι δίκαιος απέναντι σε όλους, παίκτες ή συνεργάτες, αλλά σίγουρα κάποιους αδίκησα και γι’ αυτό οφείλω μια συγγνώμη. Όποια απόφαση όμως έπαιρνα, την έπαιρνα με γνώμονα αυτό που θεωρούσα καλό για την ομάδα.
Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς την διοίκηση, αλλά και όλους αυτούς που αυτά τα χρόνια τρέξανε την ομάδα, για την εμπιστοσύνη στο πρόσωπό μου. Ελπίζω να συνεχίσουν με την ίδια θέληση να στηρίζουν την ομάδα και εύχομαι να την φτάσουν ακόμη ψηλότερα!
Ευχαριστώ όλους τους παίχτες για την συνεργασία μας αυτά τα χρόνια. Σας ευχαριστώ για την εμπιστοσύνης σας σε εμένα, τον αμοιβαίο σεβασμό, για τη δουλειά σας μέσα στο γήπεδο, για τον επαγγελματισμό που δείξατε, ακόμη και εσείς που δεν είσασταν επαγγελματίες και άφηνατε τα σπίτια και τις δουλείες σας για να βοηθήσετε αφιλοκερδώς την ομάδα. Είχαμε και τις διαφωνίες μας και τις κόντρες μας και τις παρεξηγήσεις μας, πότε όμως σε προσωπικό επίπεδο. Έμαθα πολλά από εσάς και ελπίζω, έστω και λίγο, να σας βοήθησα κι εγώ μπασκετικά.
Ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ και στους συνεργάτες μου όλα αυτά τα χρόνια, , για την άψογη συνεργασία και τη στήριξή τους. Ευχαριστώ που μοιραστήκαμε άγχη, αγωνίες και για τη συμπαράστασή σας στις δύσκολες στιγμές. Ο ρόλος που παίξατε στην πορεία της ομάδας αυτά τα χρόνια, πέρα από μεγάλος, ήταν και καθοριστικός. Κύριοι σας ευχαριστώ!
Τέλος ευχαριστώ από καρδιάς τους χορηγούς της ομάδας και τον κόσμο που μας στηρίζει αυτά τα χρόνια. Η βοήθεια τους είναι καθοριστική και σημαντική και δίνει δύναμη στην ομάδα. Ελπίζω να συνεχίσουν να είναι δίπλα στην ομάδα και τα επόμενα χρόνια.
Θα μου επιτρέψετε όμως να ευχαριστήσω ιδιαιτέρως τους παίχτες της φετινής μας ομάδας, που στην επιστροφή της στη Β εθνική, μετά από περίπου 30 χρόνια, κατάφεραν κόντρα σε όλα τα προγνωστικά να τερματίσουν στην 6η θέση, καταλαμβάνοντας την υψηλότερη θέση που έχει τερματίσει ποτέ η ομάδα στη Β εθνική! Μόνο περηφάνια μπορώ να αισθανθώ γι΄αυτά τα παιδιά! Είστε παλικάρια! Πολλά συγχαρητήρια και στους Θωμας Καννης, Michael Bathas και Σωτήρης Γιάτσιος, είστε ψυχάρες!
Προσωπικά ευχαριστώ επίσης τον φυσικοθεραπευτή μας Antonis Alexiou και τον γιατρό μας Theodoros Papakostas .
Εύχομαι η φετινή χρονιά να αποτελέσει τη βάση για το μέλλον της ομάδας.
Κλείνοντας θέλω να πούμε, όπως κάναμε πριν μπούμε στο γήπεδο, ένα προτελευταίο 1,2,3, ΑΓΣΙ …!!!!
Το τελευταίο δε θα το πούμε ακόμη!
Υ.Γ 1: Είμαι ευγνώμων για τη στήριξη της οικογένειας μου όλα αυτά τα χρόνια και για τις θυσίες τους. Σας αγαπώ πολύ!
Υ.Γ 2: Περάσανε σχεδόν 2 χρόνια από τότε που μας άφησες… Είμαι σίγουρος όμως πως με κάποιο τρόπο μας βοήθησες φέτος να έχουμε αυτή τη πορεία. Είμαι σίγουρος πως θα ήσουν πολύ χαρούμενος και γι΄αυτό σου αφιερώνω την φετινή μας προσπάθεια. Θα είσαι πάντα στη καρδιά μας..
Με τιμή
Τσουκανέλης Σοφοκλής».
