Η φετινή κορυφαία πεντάδα του ΝΒΑ ξεπέρασε ένα ιδιαίτερο ρεκόρ της λίγκας, που δείχνει πως τα σπουδαιότερα είναι μπροστά τους και το Basketa.gr αναλύει.
Η νέα εποχή έχει ξεκινήσει στο ΝΒΑ. Μια ακόμη σπουδαία γενιά παικτών, μου μεσουράνησε τις προηγούμενες δύο δεκαετίες με αθλητές, που θα μείνουν στην ιστορία κι έναν εξ αυτών (ΛεΜπρόν Τζέιμς) να μπαίνει σε ευθεία σύγκριση ακόμη και με τον κορυφαίο όλων, τον Μάικλ Τζόρνταν, έχει ολοκληρωθεί και όλα τα σημάδια αυτό φανερώνουν.
Ο «Βασιλιάς», άλλωστε, δεν μπήκε καν στο μίνι πρωτάθλημα για την είσοδο στα playoffs, ο Κέβιν Ντουράντ και ο Στεφ Κάρι… έφαγαν σκούπα, ο Τζέιμς Χάρντεν και ο Κρις Πολ για άλλη μια φορά δε βλέπουν διάκριση, και όλοι της εποχής σχεδόν βρίσκονται στη «δύση» της καριέρας τους από τη δική του «χρυσή» γενιά, με τον 34χρονο Στεφ Κάρι και την παρέα του στο Γκόλντεν Στέιτ μονάχα να έχουν καταφέρει να κρατήσουν… ψηλά τη σημαία. Όπου αλλού κι αν κοιτάξει κανείς, θα δει το νέο αίμα να κυριαρχεί.
Θα πεις κανείς, φυσικά, ότι είναι και η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Η νέα γενιά κάποια στιγμή επιβάλλεται, αφού ο χρόνος πάντοτε κερδίζει και οι προηγούμενοι, όσο σπουδαίοι κι αν είναι, παραδίδουν τη σκυτάλη. Οι παρόντες παίκτες του ΝΒΑ, όμως, δείχνουν να αποτελούν μια διαφορετική περίπτωση και οι διακρίσεις, που ήδη διαθέτουν, μας φανερώνουν πως η νέα αυτή εποχή θα μας προσφέρει και νέους, υπέροχους «μύθους» να αφηγούμαστε στις γενιές, που θα ακολουθήσουν και θα λάβουν ως παράδειγμα.
Οι νέοι νίκησαν και «σπάνε» το ταβάνι της δόξας
Δεν είναι μόνο να προσέξει κανείς τα αποτελέσματα, που δείχνουν πως οι νέοι είναι… ωραίοι, αλλά και τις επιλογές που έκανε το ΝΒΑ, για να το αναδείξει. Ένα ενδιαφέρον στοιχείο, που προκύπτει από τις επιλογές αυτές είναι, ότι οι παίκτες της κορυφαίας πεντάδας της σεζόν είναι το πολύ έως 27 ετών, καταγράφοντας ένα σπουδαίο ρεκόρ, αφού η τελευταία φορά, που συνέβη αυτό, ήταν τη σεζόν 1954-1955, κάτι που πιστοποιεί πως οι εν λόγω αθλητές έχουν με τη βούλα τη δυνατότητα να γίνουν μια από τις κορυφαίες γενιές, που είδε το μπάσκετ.
Το τι έκανε ο κάθε παίκτης, επίσης, είναι έκδηλο αυτής της διαπίστωσης. Ο νεότερος της παρέας Λούκα Ντόντσιτς, έχει καταφέρει στα 23 του να έχει μια μοναδική τεχνική και τακτική αρτιότητα, οδηγώντας τους Μάβερικς στους τελικούς της Δύσης, ενώ στην κανονική περίοδο σημείωσε κατά μέσο όρο 28.4 πόντους, 9.1 ριμπάουντ και 8.7 ασίστ, αριθμούς που «εκτόξευσε» ακόμη περισσότερο στα playoffs του ΝΒΑ.
Έναν μόλις χρόνο μεγαλύτερος, ο Τζέισον Τέιτουμ έχει καταφέρει να κερδίσει στη Βοστόνη έναν ηγετικό ρόλο με τέτοια πληθωρικότητα, που σε ελάχιστους έχουμε δει σε τόσο νέα ηλικία, φέρνοντάς τους ένα «βήμα» από τους τελικούς του ΝΒΑ για ακόμη μια φορά με μέσο όρο 26.9 πόντων, 8 ριμπάουντ, 4.4 ασίστ και ενός κλεψίματος ανά αγώνα. Ο Ντέβιν Μπούκερ, στα 25 του, πήρε τον χώρο που χρειάστηκε από τον Κρις Πολ, για να δείξει τις αρετές του, και έχει ακόμη τον χρόνο να ωριμάσει και να φέρει την επιτυχία, για την οποία τόσο διψά το Φοίνιξ, μετρώντας 26.8 πόντους, 5 ριμπάουντ και 4.8 ασίστ ανά παιχνίδι.
Οι δύο… γηραιότεροι της παρέας είναι μόλις στα 27 τους. Ο ένας είναι… ο δικός μας Γιάννης Αντετοκούνμπο, το απόλυτο παράδειγμα ζωής για κάθε άνθρωπο και περσινό πρωταθλητή, που φέτος έκανε υπεράνθρωπη προσπάθεια με 29.9 πόντους, 11.6 ριμπάουντ, 5.8 ασίστ, 1.1 κλεψίματα και 1.4 μπλοκ, ώστε η ομάδα του να υπερασπιστεί τον τίτλο, προτού λυγίσει στη Βοστόνη. Ο άλλος είναι ο Νίκολα Γιόκιτς, ένας από τους πιο πλήρεις ψηλούς που έχουν εμφανιστεί, με τον Σέρβο να έχει 27.1 πόντους, 13.8 ριμπάουντ, 7.9 ασίστ και 1.5 κλεψίματα ανά αγώνα, αν και στους Νάγκετς κάτι λείπει, για να φτάσουν μακριά.
Η… γενιά που ξεκίνησε τα πάντα
Η διοργάνωση του ΝΒΑ δημιουργήθηκε το 1946, ως ΒΑΑ τότε, με την προσχώρηση διάφορων πρωταθλημάτων να δημιουργούν το 1949 το σημερινό του επιτυχημένο και απόλυτα εμπορικό όνομα. Πολλοί είναι οι «θρύλοι» αυτής της λίγκας, όμως τη δεκαετία του 1950 ορισμένοι άλλοι αθλητές ήταν εκείνοι, που σήμερα δεν έχουν την φήμη και τη δόξα παικτών, όπως ο Τζόρνταν, ο Μπερντ, ο Μάτζικ, ο ΛεΜπρόν, ο Κόμπι και τόσοι άλλοι, αλλά στήριξαν πρώτοι τη λίγκα αυτή, πιστεύοντάς την.
Οι τότε νεότεροι παίκτες, μάλιστα, ήταν κι εκείνοι που πρώτοι έδωσαν το παράδειγμα, με αποτέλεσμα η κορυφαία τότε πεντάδα του ΝΒΑ, δηλαδή τη σεζόν 1954-1955, να αποτελεί από παίκτες από 27 ετών και κάτω. Εκείνη τη σεζόν τίτλος MVP δεν υπήρχε και ξεκίνησε να ισχύει από την επόμενη, με τον Μπομπ Πέτιτ να είναι πρώτος που τον κατακτούσε το 1956, ενώ το 1955 ο τότε παίκτης των Μπακς ήταν στην κορυφαία πεντάδα στα 23 του χρόνια.
Εκείνος, όμως, που είχε εντυπωσιάσει ιδιαίτερα, ήταν ο Νιλ Τζόνστον, ο οποίος στα τότε 26 του ήταν ο κορυφαίος σκόρερ, αλλά και ριμπάουντερ με τους Φιλαδέλφεια Ουόριορς, αν και το κοινό σημείο της ομάδας του με τα «Ελάφια» είναι, ότι δεν πέρασαν στα playoffs. Εκείνος, που χάρηκε περισσότερο, ήταν ο πρωταθλητής με τους Σίρακιους Νάσιοναλς, Ντολφ Σέις, ο οποίος στα 27 του βρέθηκε στην πεντάδα και λίγο αργότερα πανηγύρισε τον τίτλο έναντι του συνομηλίκου του, Λάρι Φάουστ, που έφτασε στην πηγή αλλά δε γεύτηκε το γλυκό νέκταρ της επιτυχίας με το Φορτ Ουέιν, με τη σειρά των τελικών να κρίνεται στα επτά παιχνίδια.
Μαζί τους, φυσικά, βρισκόταν και ο εμβληματικός ηγέτης των Σέλτικς, Μπομπ Κούζι, ο οποίος στα 27 του χρόνια επίσης πήρε θέση στην πεντάδα. Και οι «Κέλτες», πάντως, γνώρισαν τον αποκλεισμό από το Σίρακιους στους τελικούς περιφέρειας του ΝΒΑ.
Οι πέντε εκείνοι παίκτες, πάντως, έδωσαν το σύνθημα για ένα ένδοξο μέλλον, όχι μόνο των ομάδων τους, αλλά και του ίδιου του ΝΒΑ. Και σχεδόν 70 χρόνια μετά, έχουν δικαιωθεί…
