Το Final Four της Ευρωλίγκας στο Βερολίνο έχει… εμπειρία και λάμψη πρωταθλητών. Τέσσερις ομάδες θα παλέψουν για το «στέμμα», με την καθεμία να έχει τη δική της ξεχωριστή παρουσία στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της γηραιάς ηπείρου.
O Παναθηναϊκός, των έξι «αστέρων», θα παίξει απέναντι στη Φενέρμπαχτσε, που αναδείχθηκε πρωταθλήτρια το 2017 στο «Σινάν Ερντέμ» της Κωνσταντινούπολης. Στο ίδιο γήπεδο, επί γερμανικού εδάφους, οι «πράσινοι» είχαν κατακτήσει τον τίτλο το 2009 και οι Τούρκοι ήρθαν δεύτεροι το 2016.
Στον άλλον ημιτελικό ο Ολυμπιακός, των τριών τίτλων, θα κοντραριστεί με την περσινή πρωταθλήτρια και πολυνίκης, Ρεάλ Μαδρίτης, των έντεκα κατακτήσεων. Στο ίδιο γήπεδο οι «ερυθρόλευκοι» έμειναν στην τέταρτη θέση το 2009, η «βασίλισσα» δεν έχει αγωνιστεί ξανά σε επίπεδο Final Four στην «Uber Arena».
Πρώτη πρωταθλήτρια, εν έτει 1958, ήταν η ΑΣΚ Ρίγα. Αναλυτικά...
Η «χρυσή» βίβλος:
1958: ΑΣΚ Ρίγα (Λετονία)
1959: ΑΣΚ Ρίγα (Λετονία)
1960: ΑΣΚ Ρίγα (Λετονία)
1961: ΤΣΣΚΑ Μόσχας (Ρωσία)
1962: Ντιναμό Τιφλίδας (Γεωργία)
1963: ΤΣΣΚΑ Μόσχας (Ρωσία)
1964: Ρεάλ Μαδρίτης (Ισπανία)
1965: Ρεάλ Μαδρίτης (Ισπανία)
1966: Ολίμπια Μιλάνο (Ιταλία)
1967: Ρεάλ Μαδρίτης (Ισπανία)
1968: Ρεάλ Μαδρίτης (Ισπανία)
1969: ΤΣΣΚΑ Μόσχας (Ρωσία)
1970: Βαρέζε (Ιταλία)
1971: ΤΣΣΚΑ Μόσχας (Ρωσία)
1972: Βαρέζε (Ιταλία)
1973: Βαρέζε (Ιταλία)
1974: Ρεάλ Μαδρίτης (Ισπανία)
1975: Βαρέζε (Ιταλία)
1976: Βαρέζε (Ιταλία)
1977: Μακάμπι Τελ Αβίβ (Ισραήλ)
1978: Ρεάλ Μαδρίτης (Ισπανία)
1979: Μπόσνα Σαράγεβο (Βοσνία)
1980: Ρεάλ Μαδρίτης (Ισπανία)
1981: Μακάμπι Τελ Αβίβ (Ισραήλ)
1982: Καντού (Ιταλία)
1983: Καντού (Ιταλία)
1984: Βίρτους Ρόμα (Ιταλία)
1985: Τσιμπόνα (Κροατία)
1986: Τσιμπόνα (Κροατία)
1987: Ολίμπια Μιλάνο (Ιταλία)
Με τη μορφη Φάιναλ Φορ:
1988: Ολίμπια Μιλάνο (Ιταλία)
1989: Γιουγκοπλάστικα (Κροατία)
1990: Γιουγκοπλάστικα (Κροατία)
1991: Γιουγκοπλάστικα (Κροατία)
1992: Παρτιζάν (Σερβία)
1993: Λιμόζ (Γαλλία)
1994: Μπανταλόνα (Ισπανία)
1995: Ρεάλ Μαδρίτης (Ισπανία)
1996: Παναθηναϊκός (Ελλάδα)
1997: Ολυμπιακός (Ελλάδα)
1998: Βίρτους Μπολόνια (Ιταλία)
1999: Ζαλγκίρις Κάουνας (Λιθουανία)
2000: Παναθηναϊκός (Ελλάδα)
2001: (Σουπρολίγκα): Μακάμπι Τελ Αβίβ (Ισραήλ)
2001: Βίρτους Μπολόνια (Ιταλία)
2002: Παναθηναϊκός (Ελλάδα)
2003: Μπαρτσελόνα (Ισπανία)
2004: Μακάμπι Τελ Αβίβ (Ισραήλ)
2005: Μακάμπι Τελ Αβίβ (Ισραήλ)
2006: ΤΣΣΚΑ Μόσχας (Ρωσία)
2007: Παναθηναϊκός (Ελλάδα)
2008: ΤΣΣΚΑ Μόσχας (Ρωσία)
2009: Παναθηναϊκός (Ελλάδα)
2010: Μπαρτσελόνα (Ισπανία)
2011: Παναθηναϊκός (Ελλάδα)
2012: Ολυμπιακός (Ελλάδα)
2013: Ολυμπιακός (Ελλάδα)
2014: Μακάμπι Τελ Αβίβ (Ισραήλ)
2015: Ρεάλ Μαδρίτης (Ισπανία)
2016: ΤΣΣΚΑ Μόσχας (Ρωσία)
2017: Φενέρμπαχτσε (Τουρκία)
2018: Ρεάλ Μαδρίτης (Ισπανία)
2019: ΤΣΣΚΑ Μόσχας (Ρωσία)
2020: Δεν έγινε λόγω της πανδημίας του κορονοϊού
2021: Εφές Αναντόλου (Τουρκία)
2022: Εφές Αναντόλου (Τουρκία)
2023: Ρεάλ Μαδρίτης (Ισπανία)
Πρωταθλήτριες:
Ρεάλ Μαδρίτης: 11 (1964, 1965, 1967, 1968, 1974, 1978, 1980, 1995, 2015, 2018, 2023)
ΤΣΣΚΑ Μόσχας: 8 (1961, 1963, 1969, 1971, 2006, 2008, 2016, 2019)
Μακάμπι Τελ Αβίβ: 6 (1977, 1981, 2001, 2004, 2005, 2014)
Παναθηναϊκός: 6 (1996, 2000, 2002, 2007, 2009, 2011)
Βαρέζε: 5 (1970, 1972, 1973, 1975, 1976)
Ολυμπιακός: 3 (1997, 2012, 2013)
Γιουγκοπλάστικα: 3 (1989, 1990, 1991)
Ολίμπια Μιλάνο: 3 (1966, 1987, 1988)
ΑΣΚ Ρίγα: 3 (1958, 1959, 1960)
Μπαρτσελόνα: 2 (2003, 2010)
Βίρτους Μπολόνια: 2 (1998, 2001)
Τσιμπόνα: 2 (1985, 1986)
Καντού: 2 (1982, 1983)
Εφές Αναντόλου: 2 (2021, 2022)
Φενέρμπαχτσε: 1 (2017)
Ζαλγκίρις Κάουνας: 1 (1999)
Μπανταλόνα: 1 (1994)
Λιμόζ: 1 (1993)
Βίρτους Ρόμα: 1 (1984)
Μπόσνα Σαράγεβο: 1 (1979)
Ντιναμό Τιφλίδας: 1 (1962)
Οι κατακτήσεις ανά χώρα: Η Ισπανία είναι πρώτη με δεκατέσσερις κατακτήσεις, η Ιταλία ακολουθεί δεύτερη με δεκατρείς κατακτήσεις και η Ελλάδα είναι στην τρίτη θέση με εννέα κατακτήσεις.
