Ο Δημήτρης Ρήγας γράφει για την απόκτηση του Πέιτον Σίβα από τον Παναθηναϊκό, μία κίνηση που θα έπρεπε να είχε γίνει πολύ καιρό νωρίτερα.
Μία παλιά σειρά της ΕΡΤ που παίχτηκε στα τέλη της προηγούμενης χιλιετίας λεγόταν «Η αγάπη άργησε μία μέρα». Η προσθήκη του Πέιτον Σίβα στον Παναθηναϊκό δεν άργησε μόνο μία μέρα αλλά οκτώ ολόκληρους μήνες. Κι αυτό διότι μετά το φινάλε της περασμένης σεζόν είχε μείνει ελεύθερος από την Άλμπα Βερολίνου και τελικά μετακόμισε στη Νέα Ζηλανδία, από τη στιγμή που δεν πήρε κάποιο συμβόλαιο σε ευρωπαϊκή ομάδα.
Από το καλοκαίρι του 2020 ήταν γνωστό το μεγάλο κενό που υπήρχε στην περιφέρεια των «πράσινων» και για την ακρίβεια στη θέση «1», με την απουσία ενός «καθαρού» πόιντ γκαρντ να είναι εμφανής με γυμνό μάτι και μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Ωστόσο την πρώτη σεζόν η «τρύπα» δεν καλύφθηκε και το περασμένο καλοκαίρι έγινε λανθασμένη στελέχωση, με παίκτες οι οποίοι είχαν παρόμοια χαρακτηριστικά.
Όλα αυτά όμως ανήκουν πια στο παρελθόν και θα πρέπει να αναγνωριστεί ότι η στόχευση της απόκτησης του Σίβα είναι σωστή, με τον Αμερικανό πλέι μέικερ να είναι ένας μπασκετμπολίστας ο οποίος ενδιαφέρεται πρώτα για να οργανώσει και να βάλει τους συμπαίκτες του στο παιχνίδι και στη συνέχεια για να εκτελέσει ο ίδιος. Δύσκολα θα εκβιάσει προσπάθειες. Είναι δηλαδή ο ορισμός του pass first πόιντ γκαρντ. Βέβαια τέτοιου τύπου παίκτης είναι και ο Γιόβιτς, όμως οι τραυματισμοί του δεν του επιτρέπουν πια να το δείχνει.
Η πικρή αλήθεια είναι όμως ότι με μεταγραφές μέσα στη σεζόν και «λίφτινγκ» της ομάδας πριν τα πλέι οφ, δύσκολα κάποιο σύνολο κατορθώνει να αλλάξει τη μοίρα του κι ανατρέπει μία δύσκολη κατάσταση. Ο σωστός προγραμματισμός πρέπει πάντοτε να γίνεται τους καλοκαιρινούς μήνες και το χειμώνα να απολαμβάνονται οι καρποί του.
Ο Σίβα είναι μεν σε θέση να βοηθήσει, δύσκολα όμως θα αλλάξει μόνος του τη μοίρα του Παναθηναϊκού. Στο χέρι του πάντως είναι να πείσει ότι αξίζει μία θέση στο ρόστερ και της επόμενης σεζόν, εκεί όπου δεν αναμένεται να υπάρχει ξανά κενό στη θέση «1».
