Ο Δημήτρης Ρήγας γράφει για τον Παναθηναϊκό που άξιζε τη νίκη στην έδρα της Αναντολού Εφές και που δημιούργησε ερωτηματικά σε νέα βάση.
Η ομάδα του Δημήτρη Πρίφτη πήγε σαν «πρόβατο για σφαγή» στην έδρα των πρωταθλητών Ευρώπης και θεωρητικά η απουσία του Γιώργου Παπαγιάννη έκανε ακόμα πιο δύσκολο το έργο των πρωταθλητών Ελλάδας. Κι εμείς πιστεύαμε ότι οι «πράσινοι» δεν θα μπορούσαν να αντισταθούν σε μία σαφώς πιο ποιοτική αντίπαλο που «καιγόταν» για τη νίκη έχοντας μείνει πίσω στη βαθμολογία. Ωστόσο τα όσα παρουσίασε στο παρκέ η ελληνική ομάδα αποτέλεσαν ευχάριστη έκπληξη.
Το πλάνο του κόουτς ήταν εξαιρετικό κι ακολουθήθηκε σε αρκετά μεγάλο βαθμό. Ο Νέντοβιτς και ο Μέικον βγήκαν μπροστά και κοίταξαν στα μάτια τη «διαστημική» περιφέρεια των Τούρκων, ο Βασίλης Καββαδάς δεν ήταν απλά τίμιος αλλά πολύ περισσότερο κι έδειξε ότι δικαιούται να έχει θέση στο ροτέισον για να ξεκουράζει τον Παπαγιάννη, ενώ και ο Οκάρο Ουάιτ ήταν σπουδαίος αλλά μοιραίος.
Ο Αμερικανός μετά το παιχνίδι στο Μόναχο όταν έχασε δύο βολές, αστόχησε σε ακόμα μία όταν η μπάλα «έκαιγε» κι αποδείχθηκε ότι είναι «λίγος» στο πνευματικό και το ψυχολογικό κομμάτι. Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση και δυστυχώς στα κρίσιμα δεν μπορεί να βγει μπροστά και να κάνει έστω τα βασικά. Παρ' όλα αυτά η παρουσία του ήταν εξαιρετική. Αντίθετα μ' εκείνη του Ιωάννη Παπαπέτρου ο οποίος παραμένει μακριά από τον καλό του εαυτό και ίσως θα πρέπει να κάνει λίγο πίσω μέχρι να βρει ξανά τη φόρμα του και να πάψει να είναι «επιζήμιος» για την ίδια του την ομάδα.
Μέσα σ' όλα πρέπει να γίνει αναφορά και στον διαιτητή Ντάνι Ιερεθουέλο. Ο Ισπανός μάλλον... αγχώθηκε υπερβολικά βλέποντας τον Παναθηναϊκό να ετοιμάζεται να «αλώσει» την έδρα της Εφές και... εκτέθηκε ανεπανόρθωτα. Η τεχνική ποινή που έδωσε στο 38' στον Δημήτρη Πρίφτη επειδή βρισκόταν εντός παρκέ δεν προκαλεί μόνο ερωτηματικά αλλά και πολλά γέλια! Τέτοια σφυρίγματα δεν δίνονται ποτέ μα κυρίως δεν δίνονται στο τελευταίο δίλεπτο. Ο συγκεκριμένος ρέφερι έχει αποδείξει κι άλλες φορές στο παρελθόν πως όταν βλέπει πράσινο... αφηνιάζει. Απλά το... παράκανε.
Όσον αφορά τον Παναθηναϊκό, έπαιξε όπως θα έπρεπε να κάνει κάθε βδομάδα με βάση το μέγεθός του ως κλαμπ και με βάση το «βάρος» της φανέλας του. Δεν έγινε ξαφνικά ομαδάρα επειδή φλέρταρε με διπλό σε έδρα που δεν κέρδιζε ακόμα κι όταν είχε ισχυρό σύνολο που φλέρταρε με το Final 4. Δημιούργησε όμως ξανά ερωτηματικά γιατί δεν παρουσιάζεται σταθερά έτσι. Όχι τόσο εύστοχος ή τόσο καλός αμυντικά, αλλά κυρίως τόσο μαχητικός. Ήταν φανερό ότι οι «πράσινοι» «μασούσαν σίδερα» και ήταν αποφασισμένοι να «πέσουν» με ψηλά το κεφάλι ή να θριαμβεύσουν. Η νοοτροπία είναι το παν και το συγκεκριμένο παιχνίδι θα πρέπει να κρατηθεί καλά στο μυαλό όλων για τη συνέχεια, διότι ουδείς μπορεί να κατηγορήσει την ομάδα για την προσπάθειά της, αντίθετα με προηγούμενες αναμετρήσεις που απλά παραδινόταν αμαχητί.
