Το Basketa.gr αποτίει φόρο τιμής στον Κόμπι Μπράιαντ ο οποίος σαν σήμερα (26/1) πριν από δύο χρόνια έχασε τη ζωή του σε τραγικό δυστύχημα με ελικόπτερο.
Κυριακή 26/1/2020, λίγο μετά τις 9 το βράδυ... Τα μηνύματα διαδέχονται το ένα το άλλο. Όλοι προσπαθούν να μάθουν ρωτώντας: «Φίλε είναι αλήθεια; Σκοτώθηκε ο Κόμπι;».
Το ίδιο και στη συνομιλία μεταξύ των μελών του Basketa.gr. «Έκτακτο παιδιά, στις ΗΠΑ λένε ότι ο Κόμπι σκοτώθηκε, μπορούμε να το τσεκάρουμε;».
Παγωμάρα. Δεν μπορεί να έχει συμβεί. Πώς; Πού; Πότε και γιατί;
Το δίκτυο TMZ που δεν φημίζεται για την εγκυρότητά του στις ΗΠΑ έχει ξεκινήσει το θέμα, κάνοντας λόγο για πτώση ελικοπτέρου στην περιοχή Καλαμπάσας της Καλιφόρνια στο οποίο επενέβαινε ο «Black Mamba» και η κόρη του Τζιάνα.
Αμφιβολίες, ουδείς θέλει να το πιστέψει. Άπαντες ελπίζουν ότι πρόκειται για λανθασμένη πληροφόρηση. «Βαρύ» μεν, αλλά έχει συμβεί ξανά.
Σιγά-σιγά όμως οι εξελίξεις παίρνουν μορφή «χιονοστιβάδας». Τα πλέον αξιόπιστα Μέσα ενημέρωσης στην άλλη όχθη του Ατλαντικού επιβεβαιώνουν το συμβάν.
Θλίψη.
Μ' ένα «βάρος» άπαντες προσπαθούν να καλύψουν αυτήν την τραγική είδηση όσο καλύτερα μπορούν. Το ΝΒΑ αποφασίζει την αναβολή όλων των αγώνων της ημέρας λόγω πένθους.
Σε αυτόν τον έναν χρόνο γράφτηκαν εκατομμύρια λέξεις για τον Κόμπι. Διότι ελάχιστοι τον έλεγαν με το επίθετό του όπως συνήθως συμβαίνει με τους αθλητές.
Γιατί; Μα φυσικά επειδή ήταν ένας μπασκετμπολίστας «εξωγήινος», ένας παίκτης που ακόμα κι αν κάποιος δεν συμπαθεί το ΝΒΑ, δεν μπορούσε να μην τον λατρέψει για τον τρόπο που αγωνιζόταν και για όσα πρόσφερε στο άθλημα.
Ακόμα και τώρα, έναν ολόκληρο χρόνο μετά, υπάρχουν πολλοί που αρνούνται πεισματικά να πιστέψουν αυτό που συνέβη.
Ο Κόμπι μπορεί να μην είναι πια εδώ, όμως στην πραγματικότητα δεν έφυγε ποτέ. Κι αυτό συνέβη διότι άφησε μία τεράστια κληρονομιά.
Στα 41 του χρόνια, ένας από τους μεγαλύτερους γητευτές της πορτοκαλί μπάλας με τα «σπυριά» πραγματοποίησε το μεγάλο ταξίδι.
Άφησε σε όλους όμως τα «μαγικά» του στα παρκέ που έκαναν ακόμα και τους πιο μεγάλους «εχθρούς» των Λος Άντζελες Λέικερς να τον παραδεχτούν.
Άφησε εκείνο το υπέροχο χαμόγελό του που δεν ήταν τυχαίο ότι στόλιζε χιλιάδες αφίσες σε όλο τον κόσμο.
Άφησε τις συγκρίσεις με τον έναν και μοναδικό Μάικλ Τζόρνταν.
Άφησε ακόμα-ακόμα και τον ίδιο του τον εαυτό μέσα από τα βιντεοπαιχνίδια 2Κ.
Άφησε τις έκτακτες συμμετοχές του σε ταινίες ή και σειρές.
Άφησε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου όταν αντιμετώπισε και την Εθνική Ελλάδος αποκαλύπτοντας ότι ο Διαμαντίδης και ο Σπανούλης τον εντυπωσίασαν.
Άφησε πίσω του την αγάπη του για τη μουσική.
Άφησε πίσω του 20 χρόνια καριέρας αποτελώντας έναν από τους λιγοστούς παίκτες που έγραψαν ιστορία μεταπηδώντας απευθείας από το Λύκειο στο ΝΒΑ χωρίς να μεσολαβήσει θητεία σε κολέγιο.
Ο καθένας μπορεί να σκεφτεί κάτι διαφορετικό για όσα σήμαινε για εκείνον ο Κόμπι, όμως στην πραγματικότητα όλα αυτά αποδεικνύουν περίτρανα ότι δεν έφυγε ποτέ.
Διότι οι άνθρωποι πεθαίνουν μόνο όταν τους ξεχνάμε.
Και τον «Black Mamba» δεν τον έχει ξεχάσει κανείς...
* Το κείμενο είχε δημοσιευτεί πρώτη φορά στις 26/1/2021.
