Ο Παναθηναϊκός έχασε και στο Βελιγράδι και πλέον έχει αρχίσει να γίνεται η ήττα συνήθεια κάθε εβδομάδα...
Καλύτερες συνθήκες δεν θα μπορούσε να βρει η ελληνική ομάδα, με δεδομένες τις σημαντικές απουσίες των πρωταθλητών Σερβίας. Ειδικά ο Τζόρνταν Λόιντ, συγκαταλέγεται μεταξύ των κορυφαίων σκόρερ σε ολόκληρη την Ευρωλίγκα. Όμως για ακόμα μία φορά οι «πράσινοι» επέτρεψαν στους αντιπάλους τους να γίνουν Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς για ένα ημίχρονο. Η επιστήμη πάντως μοιάζει να σηκώνει τα χέρια ψηλά με τη συμπεριφορά του «τριφυλλιού» σε σχεδόν όλα τα δύο πρώτα δεκάλεπτα των αγώνων του.
Το πιο ανησυχητικό είναι όμως ότι ο Γιώργος Βόβορας όχι μόνο δεν καταφέρνει να διορθώσει το συγκεκριμένο πρόβλημα, αλλά ακόμα συνεχίζει να αναζητά τους τρόπους για να το κάνει. Κάθε βδομάδα μετά τα παιχνίδια, το τεχνικό επιτελείο εξηγεί ότι «υπάρχει πρόβλημα συγκέντρωσης και νοοτροπίας στους αγώνες κι αυτό κοστίζει». Η αναγνώριση είναι σημαντικό στοιχείο αλλά πρέπει -θα έπρεπε ήδη για την ακρίβεια- να υπάρξει και επίλυση του ζητήματος.
Για αρχή καλό θα ήταν να μοιραστούν οι ρόλοι και να γνωρίζει ακριβώς τι πρέπει να κάνει ο καθένας στο παρκέ. Διότι οι μόνοι πραγματικά συνεπείς είναι ο Νεμάνια Νέντοβιτς (ο οποίος δεν μπορεί να βάζει κάθε εβδομάδα 30+ πόντους) και ο Λεωνίδας Κασελάκης. Ο τελευταίος αφήνει και την ψυχή του στο παρκέ και δείχνει το δρόμο σε κάποια άλλα παιδιά που πλέον έχουν φτάσει να κοιτάνε σχεδόν ολόκληρα τα παιχνίδια από τον πάγκο. Βέβαια η μισή ευθύνη είναι δική τους, διότι η υπόλοιπη μισή ανήκει στους προπονητές που τους έχουν «χάσει». Σε ονόματα δεν χρειάζεται να αναφερθούμε.
Το χαμηλό σχήμα ήταν αυτό που βοήθησε στο τέλος να μαζευτεί η κατάσταση, αλλά ο Παναθηναϊκός δεν εκμεταλλεύεται όπως πρέπει τον Παπαγιάννη, ούτε του δίνει τον χρόνο που πρέπει. Την ίδια στιγμή ο Μήτογλου έχει μετατοπιστεί στο «5» λόγω της καλοκαιρινής αστοχίας στο κομμάτι της ενίσχυσης της φροντ λάιν και είναι φανερό ότι δεν αποδίδει εκεί.
Κακά τα ψέματα όμως, οι «πράσινοι» από την αρχή είχαν θέσει σε συγκεκριμένο ύψος τον πήχη της φετινής σεζόν και θα πρέπει να κρίνονται δίκαια με βάση τα αγωνιστικά προσόντα τους. Κάπου όμως φαίνεται ότι έχει χαθεί ο δρόμος και πλέον οι πρωταθλητές Ελλάδας χάνουν το ένα παιχνίδι μετά το άλλο, ενώ ταυτόχρονα δεν παρουσιάζουν την παραμικρή βελτίωση. Στην ουσία κάθε βδομάδα παρουσιάζουν το ίδιο θέαμα. Μπαίνουν ανέτοιμοι και μετά κυνηγούν. Ό,τι έχει γίνει όμως αποτελεί παρελθόν και πλέον ο μόνος δρόμος είναι να βρουν τον τρόπο να γυρίσουν το «τσιπάκι» για να μην τερματίσουν προτελευταίοι.
Πέφτοντας η αυλαία του 2020, ήταν και για τον έξι φορές πρωταθλητή Ευρώπης μία κακή χρονιά, δίχως κάτι ιδιαίτερο που θα μείνει στις μνήμες. Ευχή όλων το 2021 να είναι καλύτερο για όλο τον κόσμο, με υγεία και χωρίς απρόοπτα...
