Αμέσως μετά την υπογραφή του εξαετούς συμβολαίου του με την ΑΕΚ ο Νίκος Ρογκαβόπουλος παραχώρησε συνέντευξη στην ιστοσελίδα της ΚΑΕ. Ιδού:
Στην ηλικία του δεν είναι για πολλές δηλώσεις, όμως, το απαιτεί η ημέρα. Άρτι αφιχθείς (μαζί με τους γονείς του) από τον Ελαιώνα Αχαϊας, και με άδεια της Ομοσπονδίας, όπου προετοιμάζεται με την Εθνική ομάδα, στα Γραφεία της ΑΕΚ B.C.
Ο Νίκος Ρογκαβόπουλος υπέγραψε το συμβόλαιό του, ξεναγήθηκε στους χώρους, όπου στεγάζονται οι υπηρεσίες της ΑΕΚ, και με χαμηλωμένο το κεφάλι μονολόγησε: «Τώρα συνειδητοποιώ τι έχει συμβεί στη ζωή μου! Μάλλον προσπαθώ να το συνειδητοποιήσω. Ήταν γραφτό φαίνεται… Από τη «Βασίλισσα» Ρεάλ, που προπονήθηκα… Να ‘μαι στη «Βασίλισσα» της Ελλάδας! Όμως, πόσο κουπί έχω να τραβήξω ακόμα, ε»;
Ο Νίκος είχε ταξιδέψει στη Μαδρίτη. Είχε πάρει μέρος σε προπόνηση της Ρεάλ, κι όπως παραδέχθηκε: «Ήταν το κάτι άλλο στη Μαδρίτη. Νομίζω οι άνθρωποι εκεί βρίσκονται ένα βήμα από το ΝΒΑ! Εννοώ η οργάνωσή τους. Τι άλλο να σας πω; Είχα πρόταση. Όμως, επέλεξα Ελλάδα. Και επέλεξα τη… Βασίλισσα της Ελλάδας. Και τέλος. Νιώθω πανευτυχής γι’ αυτό»
Για την επιλογή του έπαιξε καταλυτικό ρόλο η φιλοσοφία της ομάδας: «Είναι γεγονός, ότι η ΑΕΚ συζητιέται εδώ και τρία χρόνια. Ο τρόπος προσέγγισης των αθλητών αυτών των ηλικιών και η δουλειά, που γίνεται ήταν ο βασικός λόγος, που δεν μπορούσα ν’ αρνηθώ την πρόταση, πέρα από τη μεγάλη ιστορία της ΑΕΚ. Ειδικά, όταν μίλησα με τον κύριο Αγγελόπουλο, και τον κύριο Σάκοτα, ο οποίος και «τρέχει» το «πρότζεκτ» του Αναπτυξιακού, τότε έλαβα πολλές απαντήσεις σε απορίες μου. Τίποτε τυχαίο στην ΑΕΚ λοιπόν. Βέβαια, προέχει να τα διαπιστώσω κι από κοντά όλα αυτά. Έχω δουλειά μπροστά μου».
Σε πολλούς αγώνες της εφηβικής ΑΕΚ έδωσε κατά την περασμένη περίοδο το «παρών», αλλά ο Νίκος ήταν κατηγορηματικός: «Ήταν λόγω Μωραϊτη! Είναι πολύ φίλος μου ο Δημήτρης. Συγκυριακό ήταν. Ούτε που πήγαινε το μυαλό μου, όντας αθλητής του Δούκα, ότι θα υπήρχε αυτή η εξέλιξη. Δεν ήξερα για το ενδιαφέρον της ΑΕΚ. Χάρηκα πολύ. Έρχομαι τώρα σ’ αυτή την ιστορική ομάδα. Σας είπα και πριν. Πείστηκα από τον κύριο Αγγελόπουλο για τα πάντα. Ένιωσα με το που έγινε η πρώτη επαφή πριν από μερικές ημέρες, ότι ταιριάζει αυτή η ομάδα με τα «θέλω» μου ως παίκτης».
Για την παρουσία του στην τελική φάση του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Παίδων με τον Δούκα ομολόγησε: «Παραδέχομαι, ότι είχα άγχος. Είχα αγωνία για τις επαφές μου με την ΑΕΚ. Ήμουν έξω από τα νερά μου. Η αναμονή της υπογραφής. Ξέρετε. Προσπάθησα να το διαχειριστώ. Να μην το σκέφτομαι. Δεν ήταν εύκολο. Υπήρξαν και υπερβολές βέβαια. Κάναμε γενικά μια σπουδαία πορεία με τον Δούκα. Ένα κακό ημίχρονο, μια ήττα, δεν τα διαγράφει όλα».
Για τη δουλειά, που έχει μπροστά του μιλούσε συνεχώς, ενώ «αναζητούσε» απαντήσεις στα ιστορικά κάδρα, που «ερευνούσε» κατά τη «ξενάγησή» του στα Γραφεία: «Ξέρω, ότι θα ακουστούν και γραφτούν πολλά. Πρέπει να δουλέψω πολύ όμως με τους προπονητές μου και να δικαιώσω τους πάντες για την επιλογή τους. Όσο βλέπω όλα αυτά εδώ μέσα, τα τρόπαια, οι φωτογραφίες, τόσο λέω ανεπιφύλακτα «καλά έκανα, που ήρθα». Μέχρι πρότινος έλεγα στον εαυτό μου «πρέπει να έρθεις».
Για τις… αδυναμίες του ή τα δυνατά του σημεία, μάλλον αρνήθηκε με ευγένεια να απαντήσει: «Ξέρω, ότι μπορώ να μαθαίνω καθημερινά από τα λάθη μου και γρήγορα. Αυτό μπορώ να πω για μένα. Για τα υπόλοιπα θα κριθώ από άλλους. Θέλω να αποδείξω στο γήπεδο πράγματα. Κάποιες φορές με αγχώνει αυτό. Την επόμενη ημέρα προσπαθώ να γίνομαι καλύτερος. Θα εξελιχθώ βοηθώντας την ομάδα μου, σε όποιο επίπεδο. Αλληλένδετα είναι αυτά. Βοηθάς, εξελίσσεσαι. Κι ακόμα είμαι στην αρχή. Νομίζω, ότι είμαι κοντά στους καλύτερους ανθρώπους κι αυτό είναι μια καλή αφετηρία για μένα. Κάνω μια νέα αρχή…»
Χαιρέτησε και τον Μάικλ Τζόρνταν… Μωραΐτη βίοι παράλληλοι… «Αλήθεια είναι», μας είπε ο Νίκος. «Όπως και ο Δημήτρης παλιά, έτσι κι εγώ πρόσφατα είχα την ευλογία να πάρω μέρος στο τουρνουά του Μάικλ Τζόρνταν στο Μπρούκλιν. Όταν μάλιστα τον είδα από κοντά, τον χαιρέτησα, τον αγκάλιασα. Τον είχα δει στον ύπνο μου ημέρες πριν και ξαφνικά τον είδα μπροστά μου. Δέος. Τρελάθηκα. Κρίμα, που απαγορευόταν να βγάλω φωτογραφίες μαζί του».
Τώρα; «Τώρα… προσγειώνομαι. Είμαι εδώ. Ήρθα στην ΑΕΚ. Έχω μπροστά μου δουλειά. Δεν σκέφτομαι τίποτε άλλο. Μού έφυγε το άγχος της αγωνίας. Έχω ένα άγχος δημιουργικό, που έχει να κάνει με την ανάγκη να δουλέψω σκληρά. Απελευθερώθηκα ως άνθρωπος. Προσπαθώ να ηρεμήσω. Να συγκεντρωθώ στην Εθνική. Και μετά τα κεφάλια μέσα… Θα φορέσω μόνιμα την κιτρινόμαυρη φανέλα, που για σήμερα φόρεσα για λίγο, και δουλειά…»
