Η μεγαλύτερη ευλογία για την Basket League που αρχίζει, τουλάχιστον έτσι... λέει, το Σάββατο είναι ότι την σεζόν 2020-21 στον αθλητικό τομέα παγκοσμίως κανείς δεν θα την θυμάται και δεν θα την πάρει στα σοβαρά. Ο κορονοϊός που πέραν την σοβαρότητάς του έχει γίνει και μια πανάκεια για πολλά, για την Basket League που έτσι κι αλλιώς τα τελευταία χρόνια κανείς δεν παίρνει στα σοβαρά είναι... βάσλαμο.
Ρίχνοντας μάλιστα μια ματιά στα ρόστερ και τις ισορροπίες που δείχνουν να διαμορφώνονται στα παρκέ, ρεαλιστικά μπορεί να πηγαίνουμε και προς το ένα από τα πιο ανταγωνιστικά και ενδιαφέροντα πρωταθλήματα των τελευταίων ετών και αυτό θα βοηθήσει δύο καταστάσεις. Η μία είναι να ξεχαστούν όσα προηγήθηκαν, μέχρι και σήμερα που μιλάμε, η άλλη να δουλευτεί με ηρεμία το πλάνο που υπάρχει και έχει γίνει εμμονή πολλών σοβαρών που ακόμα ασχολούνται με τη λίγκα για την επόμενη μέρα που έχει πλέον και νομικές προϋποθέσεις ριζικής αναβάθμισης και αναδιοργάνωσης.
Το ότι το κωμικό ρουσφετολογικό πλάνο που απεργάστηκαν κάποιοι για Basket League των 16 ομάδων καταρρίφθηκε από τις συνθήκες, ήταν ένα καλό σημείο εκκίνησης. Το ότι εκτός από αυτό μειώθηκαν και από τις 14 οι ομάδες στις 12 ήταν ένα ακόμα καλύτερο. Μπορεί οι αποχωρήσεις να ήταν μη αναμενόμενες, τόσο του Ρεθύμνου όσο και του Ηφαιστου και ουσιαστικά να είναι απώλειες, μπορεί μια για δική τους λόγους «αυτοκάθαρση» να προσπαθεί να επικοινωνηθεί ως αρχή... συντονισμένης κάθαρασης, αλλά το δια ταύτα είναι ότι ένα πρωτάθλημα που με τις παρούσες συνθήκες δεν χωράει 14 με καμία δύναμη, τελικά δεν έχει τόσους.
Από την άλλη πλευρά, το ότι πάλι 48 ώρες πριν το τζάμπολ που είχε προγραμματιστεί για την προηγούμενη εβδομάδα δεν ήταν γνωστές οι ομάδες με δικαίωμα συμμετοχής, αυτό δεν επέτρεπε να βγει πρόγραμμα αγώνων και φυσικά να επικυρωθεί μια τηλεοπτική συμφωνία, επανέφεραν την μιζέρια στο προσκήνιο. Μέχρι δηλαδή και η μετά από χρόνια επιστροφή στην κεντρική διαχείριση των τηλεοπτικών δεν μπόρεσε να... πανηγυριστεί δεόντως. Ούτε και το ότι τελικά οι χορηγίες του πρωταθλήματος θα είναι «μία η άλλη» αφού δίπλα στην ΕΚΟ που έμεινε με λιγότερα βρέθηκε και η στοιχηματική που ακόμα δεν έχει ανακοινωθεί. Εγιναν δηλαδή κάποια πράγματα που κι αυτά θάφτηκαν στην αβεβαιότητα και την γενικευμένη ανυποληψία.
Το κυριότερο όμως που έγινε, ήταν ο αθλητικός νόμος που ψηφίστηκε και μετά από χρόνια ασχολήθηκε και με τον ΕΣΑΚΕ, που πίεσε πολύ προς αυτή την κατεύθυνση. Οχι μόνο ασχολήθηκε, αλλά έκανε το απολύτως απαραίτητο. Του έδωσε το πρωτάθλημα... στα χέρια του, του είπε «πάρτε το και ορίστε την τύχη σας από 'δω και πέρα», έβγαλε από τη μέση την απερίγραπτη ΕΕΑ που αν μη τι άλλο δείχνει ότι δεν συναισθάνεται τις χρονικές ανάγκες που υπάρχουν, λειτουργεί με τους δικούς της ρυθμούς και εν τέλει, δίνει άλλοθι για πολλές από τις παραπάνω ανορθογραφίες. «Μα τι να κάνουμε, η ΕΕΑ βλέπετε»...
Η Basket League φέτος θα παίξει το τελευταίο της... κανονάκι. Εχει κερδίσει ανέλπιστα «extra games» μόνο που και αυτά κάποτε τελειώνουν. Το αγωνιστικό μέρος θα είναι απλά για να περάσει η ώρα, όσο αντέξει και όπου βγάλει. Το εξωαγωνιστικό, θα είναι το μέλλον. Η το τέλος. Υπάρχει αποφασισμένο μέτωπο να βάλει κανόνες. Εχει κάνει σαφές ότι θα βάλει στο περιθώριο τους... ήξεις αφήξεις για να τα έχουμε καλά με όλους. Υπάρχει πρόθεση και μέσα στον Νοέμβριο να ανακοινωθούν αυτοί οι κανόνες. Προς όλους, νυν συμμετέχοντες και επίδοξους, από την Α2. Η νέα διοίκηση που θα προκύψει, λογικά, τον ερχόμενο Μάρτιο θα έχει ξεκάθαρη ατζέντα μπροστά της. Είτε με είτε χωρίς νέα πρόσωπα, ο στόχος είναι όλα να υπάρχουν γραμμένα και δρομολογημένα. Και με τη λήξη, αν υπάρξει τέτοια, του πρωταθλήματος που αρχίζει μεθαύριο, να έχει... αρχίσει ήδη το επόμενο.
Αυτή τη φορά ούτε άλλοθι θα υπάρξουν ούτε δεν ξέραμε, δεν μας είπαν, τι να κάναμε. Η ευκαιρία είναι μεγάλη και θα είναι κρίμα να περάσει ανεκμετάλλευτη, ειδικά από την ώρα που είναι αρκετοί που έχουν πεισμώσει να το γυρίσουν το χαρτί.
