Έναν έξυπνο και συνάμα περιπαιχτικό τρόπο βρήκε φέτος η Ακαδημία Ρεθύμνου προκειμένου να παρουσιάσει το ρόστερ της. Η ομάδα από το Ρεθύμνου που αγωνίζεται στο πρωτάθλημα της Ε.ΚΑ.Σ.Κ. Ανδρών, ενώ στο παρελθόν έχει βρεθεί μέχρι και τη Γ' Εθνική, στο πλαίσιο της διοικητικής ανανέωσης, άρχισε να ασχολείται πιο ενεργά με το διαδικτυακό… κόσμο, να γίνει «influencer» με έναν άκρος χιουμοριστικό τρόπο.
Συγκεκριμένα αποφάσισε να παρουσιάσει το φετινό της σύνολο τονίζοντας τα ατού αλλά και τις «αδυναμίες» των μελών της. Μέχρι στιγμής η ομάδα της Κρήτης έχει… δώσει τους τεχνικό της ομάδας, Γιώργος Παπαδογιαννάκη τους δυο αρχηγούς Δουλγεράκη και Τσικριτέα μέρος από τον βασικό κορμό αλλά και τα νέα αποκτήματα Κυδωνάκη, Πριναράκη, Μπουτσια και Βαλμά.
Απολαύστε το:
«ΑΣ ΓΝΩΡΙΣΤΟΥΜΕ!
Μπορεί λόγω Covid-19 τα πρωταθλήματα να αργούν λίγο ακόμη να ξεκινήσουν, αυτό όμως μας δίνει λίγο περισσότερο χρόνο για να συστηθούμε σε όσους δεν μας γνωρίζετε!
Γιατί μπορεί την ιστορία να την γράφουν οι ομάδες, τις ομάδες όμως τις κάνουν οι άνθρωποι που τις απαρτίζουν…
Day 1 λοιπόν και ξεκινάμε!
ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΑΝΔΡΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ
Γιώργος Παπαδογιαννάκης ή coach Πάπυ (για τους φίλους)
Μεγαλωμένος στα κοσμοπολίτικα Μιξόρουμα Αγίου Βασιλείου, γαλουχήθηκε από νεαρή ηλικία στα μυστικά του μπάσκετ, καθότι ο πάτερ φαμίλιας είχε υπάρξει αθλητής της ΧΑΝ Νικαίας την εποχή που στις Νικαιώτικες φτωχογειτονιές μεγαλουργούσε ο -μετέπειτα τεράστιος- Γιώργος Αμερικάνος.
Καθώς μεγάλωνε και το πανέμορφο Σπήλι ήταν μικρό για να κρατήσει το τεράστιο μπασκετικό ταλέντο του, ήρθε η μεγάλη πρόταση και στην δευτέρα Λυκείου μετακόμισε στην Αθήνα και στο εφηβικό τμήμα της ΑΕΚ των Νίκο Ζήση και Γιάννη Μπουρούση. Με την ΑΕΚ θα φτάσει μέχρι τον τελικό του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος και θα ξεκινήσει την καριέρα του σε ομάδες της Αθήνας, ανεβαίνοντας σταδιακά τις τοπικές και εθνικές κατηγορίες, φτάνοντας μέχρι την 3η θέση στην Α2.
Έχοντας ολοκληρώσει τις σπουδές του στην Πληροφορική, κι έχοντας ήδη γνωρίσει τον έρωτα της ζωής του που τον καλεί να γυρίσει Κρήτη, σε ηλικία 25 ετών θα επιστρέψει στο νησί και για μία πενταετία θα αγωνιστεί σε ομάδες του Ηρακλείου, πανηγυρίζοντας Πρωταθλήματα Κρήτης και συμμετοχές στην Γ’ Εθνική.
Επέστρεψε στο Ρέθυμνο 30 χρονών, παντρεμένος με παιδιά και πτυχίο προπονητή, κι αποφάσισε πως η συμμετοχή του στην ομάδα της ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ και η κατάκτηση του πρωταθλήματος του 2016, ήταν ο καλύτερος τρόπος για να κλείσει την καριέρα του! Well Done Coach!
Όμως τo 2016 η ΑΚΑΔΗΜΙΑ αποφασίζει πως παρά την κατάκτηση του πρωταθλήματος θα συνεχίσει να αγωνίζεται στις τοπικές κατηγορίες Κρήτης, και με τις αλλαγές που έρχονται η διοίκηση του δίνει τα κλειδιά της ομάδας κι αναλαμβάνει πρώτος προπονητής. Θα ακολουθήσουν μερικές δύσκολες σεζόν καθώς οι πόροι είναι λίγοι και η ομάδα θα μετράει για αρκετό καιρό της πληγές της από την συμμετοχή στην Γ’ Εθνική το 2014, αλλά ο coach θα παραμείνει πιστός στρατιώτης της ομάδας και η ΑΚΑΔΗΜΙΑ θα συνεχίσει να τον εμπιστεύεται, παρά το γεγονός ότι χρειαζόταν πότε πότε να κοουτσάρει ο βοηθός προπονητή λόγω των ντισκαλιφιέ που έπαιρνε ο coach Πάπυ.
Για φέτος, o coach είδε έναν αέρα ανανέωσης στην ομάδα, νέα διοίκηση και νεανικό αθλητικό ρόστερ και υποσχέθηκε σε όλους ότι θα μπούμε τετράδα…
Άντε να δούμε αν θα μας αφήσει ο κορονοϊός!».
«Day 2 – OI ΑΡΧΗΓΟΙ!
Μάρκος Δουλγεράκης
Δουλγεράκης ακούνε οι παλιοί και χαίρονται, καθώς το μυαλό τους πάει στον θρυλικό Γιωργάρα της δεκαετίας του ‘10, όμως ο δικός μας “Μαρόκο” δεν έχει καμία σχέση με τον παικτάρα Δουλγεράκη που οδηγούσε την ΑΚΑΔΗΜΙΑ στα ιστορικά πρωταθλήματα του 2014 και 2016.
Ο #maroko10, γέννημα θρέμμα του Ρεθύμνου με καταγωγή από τα Μιξόρουμα, το γνωστό μπασκετοχώρι, ήταν ο πρώτος Ρεθεμνιώτης που υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο σε ομάδα της Α1 και τίμησε το συμβόλαιό του γυαλίζοντας πάγκο και κερκίδα για καμιά τετραετία.
Μπασκετικό μυαλό, εξαιρετικός στην άμυνα και μεγάλος τριποντέρ στα νιάτα του, ήρθε στην ομάδα το 2016 και χάρη σε αυτόν χτίσαμε καινούργιο κλειστό αφού κάτι έπαθε και ξέχασε να σουτάρει. Φέτος είναι πρώτη χρονιά που κάνει ολοκληρωμένη σωστή προετοιμασία από την αρχή, του δώσαμε και το περιβραχιόνιο κι ελπίζουμε να ξαναδούμε τον παλιό καλό Μαρόκο που θα οδηγήσει την ομάδα στην 4αδα που μας υποσχέθηκε ο κόουτς…
Γιώργος Τσικριτέας
Ο “Tsik” είναι από τους παλαιότερους παίκτες της ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ, ήρθε στην ομάδα το 2016 όταν μετακόμισε από την Αθήνα στο Ρέθυμνο για σπουδάσει DJ. Ήρθε μεν με περγαμηνές και προϋπηρεσία σε Ίκαρο Καλλιθέας και ΑΟ Φιλοθέης, αλλά όταν μπήκε στο γήπεδο πρώτη φορά παρατηρήσαμε ότι δεν ήξερε ούτε να τρέχει.
Δουλευταράς, συνεπείς και φιλότιμος, έβαλε το κεφάλι κάτω, δούλεψε και βελτιώθηκε, κι είναι σήμερα σημείο αναφοράς της ομάδας μας σε άμυνα κι επίθεση. Μπορεί λίγο να δυσκολεύεται ακόμα στα coast-to-coast, αλλά είναι ο μόνος που με άνεση δίνει assist μόνο στον εαυτό του, το γνωστό σε όλους μας σύστημα, tsik-to-tsik.
Μπορεί να διανύει τον 5ο χρόνο σπουδών και με τα ίδια χρόνια σε λίγο να τέλειωνε γιατρός, όμως φέτος το καλοκαίρι, πριν τον χρίσουμε αρχηγό, μας έφερε την βεβαίωση σπουδών της σχολής του, κι αφού είδαμε πόσα μαθήματα χρωστάει ακόμα υπογράψαμε νέο τριετές συμβόλαιο συνεργασίας. Αυτό βέβαια μην το πείτε στην κυρία Κατερίνα που πληρώνει ακόμη αδρά για να ελπίζει πώς κάποια μέρα θα αποκτήσει ο κανακάρης της πτυχίο ''Μηχανικού Μουσικής Τεχνολογίας Ήχου Ακουστικής κι Ηχογραφημένων Κομματιών για Ακαθόριστο Κοινό''».
«ΑΣ ΓΝΩΡΙΣΤΟΥΜΕ – DAY 3: ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ!
Βαγγέλης Γιάννης
Γιάννης Βαγγέλης, Βαγγέλης Γιάννης. Ο άνθρωπος με τα δύο ονόματα και τα δύο επίθετα, το παιδί για όλες τις δουλειές που τα κάνει όλα και συμφέρει. Συμπληρώνει την τετράδα των παλιών μαζί με Δουλγεράκη, Τσικριτέα και Σκανδάλη. Ηρακλειώτης, πέρασε στο Ρέθυμνο οικονομικά κι ήρθε στην ομάδα 18χρονος Βαγγελάκης. Του πήρε λίγο χρόνο, αλλά με σκληρή δουλειά κι επιμονή κέρδισε τον σεβασμό όλων κι έγινε Βαγγέλης...
Τα πρώτα χρόνια έπαιζε 3αρι, μέχρι που ο #coachPapi, ο οποίος κόβει το μάτι του κι είχε μάθει και κάτι κόλπα ζόρικα που έκανε κι ο Ζέλικο στον Μπατίστ, τον έκανε 5αρι, παρόλο που ο Γιάννης Βαγγέλης Βαγγέλης Γιάννης είναι πιο σοφτ κι απ'το Βιτάμ. Όσο ήταν ακόμη πιτσιρικάς, τον βγάζαμε πρώτο πρώτο στο ζέσταμα σε κάθε ματς, για να καρφώνει μασώντας τσίχλα και να τρομάζουν οι αντίπαλοι, τακτική που βλέποντας την βαθμολογία δεν μας βοήθησε τελικά και πολύ...
Ορέστης Σκανδάλης
#AllStarScandal6 ο Χανιώτης All Star.
Γιατί αν γίνεις μια φορά All Star μένεις για πάντα All Star. Μέλος της χρυσής ομάδας των Rising Stars του All Star 2014, με συμπαίκτες Μήτογλου, Μποχωρίδη κι Αγραβάνη, έκανε για ένα βράδυ τον Κόνιαρη να βλέπει εφιάλτες... Αργότερα βέβαια μυήθηκε στα μυστικά της καλής Ρεθεμνιώτικης φοιτητικής ζωής κι έμεινε για πάντα Rising χωρίς ποτέ να γίνει Star...
Φοιτητής Οικονομικού, είναι τόσο χάλια η σχέση του με την οικονομία που μην απορήσετε αν τον δείτε Υπουργό Οικονομικών στην επόμενη τετραετία του ΣΥΡΙΖΑ! Στα αμιγώς μπασκετικά βέβαια, πρόκειται για έναν σκληροτράχηλο μα κι ευέξαπτο γκαρντ, εξαιρετικό στη διείσδυση και στο ανοιχτό γήπεδο, κατεβάζει το κεφάλι κι όποιον πάρει ο χάρος στους αγώνες. Στις προπονήσεις βέβαια παίζουμε πάντα με κλειστές πόρτες γιατί άμα πάρει φόρα δεν ξέρει ποτέ πρέπει να σταματήσει...
Φέτος εκτός απ' τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια που έχουν κλείσει τα καλύτερα τα σπίτια, έχουμε να αντιμετωπίσουμε κι ένα σπασμένο χέρι που δεν ξέρουμε τι κουσούρια του έχει αφήσει, αφού πέρσι πριν την καραντίνα ο #AllStarScandal6 είχε την έμπνευση στην ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ(!) να ρίξει μπουνιά στη μπασκέτα όταν δεν του έδωσαν ένα φάουλ που ζήτησε! Σε ένα άθλημα που 30 χρόνια μετά ακόμη θρηνεί την κίνηση του Γιάνκοβιτς, ο λεβέντης μας μας έδειξε πόσο IQ ραδικιού πρέπει να έχει κάποιος για να τα βάλει με τα σίδερα… Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως και στη “νεράιδα και το παλικάρι” του 1969, Σκανδαλ…άκης ήταν ο έξυπνος της παρέας!».
«ΑΣ ΓΝΩΡΙΣΤΟΥΜΕ DAY 4 - OI MVP
Σήφης Σαρειδάκης #sifisbogdanovic7
Με καταγωγή από την Επισκοπή αλλά μεγαλωμένος στην Αθήνα, είναι ο πρώτος σκόρερ της ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ. Έχει παίξει ακόμη σε Παλαιό Φάληρο και Πανιώνιο. Υπήρξε και αθλητής της κολύμβησης στα νιάτα του, με μεγάλη όπως λέει επιτυχία, αλλά δεν μας το θυμίζει και πολύ συχνά γιατί μετά του θυμίζουμε κι εμείς πως είναι ο μοναδικός πολίστας στην Ελλάδα που η περιφέρειά του είναι μεγαλύτερη από τις πλάτες του.
Παίκτης με τρομερή ενέργεια και τρομερή επαφή με το καλάθι, παίζει με ένστικτο, σκοράρει πάντα διψήφιο αριθμό πόντων κι είναι 9 στις 10 φορές πρώτος σκόρερ του αγώνα. Κάποιοι τον συγκρίνουν με τον Μπογκντάνοβιτς, λόγω και της ομοιότητάς του εμφανισιακά με τον Σέρβο αλλά και λόγω της έφεσής του στο σκοράρισμα, ενώ ο coach για να τον κρατάει σεμνό και ταπεινό του θυμίζει πως αν θέλει κάποτε να βρει γυναίκα της προκοπής πρέπει να μοιάσει στον Μπόγκνταν και στην τσέπη.
Δεν είμαστε απόλυτα βέβαιοι αν τελικά σπουδάζει στο Οικονομικό ή στο Πολιτικών Επιστημών, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι έμπλεξε με την ΔΑΠ-ΝΔΦΚ κι εκ πεποιθήσεως πλέον δεν κάνει ούτε αριστερό λέι-απ. Ο #coachPapi, που δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά, τον βάζει πότε πότε επίτηδες να ποστάρει αποκλειστικά από αριστερά, και τότε ο Σήφακας, που δεν μασάει από τέτοια κόλπα ζόρικα που κάνουν στα Μυξόρουμα, για να του την σπάσει σουτάρει αποκλειστικά και μόνο από τα 8 μέτρα. Πέρσυ στον αγώνα μες το Ηράκλειο έβαλε 4 τέτοια τρίποντα αντρίκια τριχωτά και μπομπόλικα, και παρόλο που χάσαμε στο τέλος, αυτός στην επιστροφή τραγούδαγε "ΔΑΠ ολέ, ΔΑΠ ολέ να'χα ένα ναργιλέ, σ’ όποιο γήπεδο κι αν παίζω να τα βλέπω όλα μπλε"…
Στα πανηγύρια την βραδιά στις εκλογές του 2019, μας ανακοίνωσε πως "Τώρα που γίναμε κυβέρνηση, σε 2 χρόνια θα παίζουμε με τον ΑΓΟΡ" κι όλοι χαρήκαμε πως θα μας πάει Α1... Πού να πάει το μυαλό μας, πως ο μπαγάσας, που ήξερε από μητσοτακέικο, εννοούσε ότι έρχεται το τέλος του κόσμου…
#sifisbogdanovic7 #mvp #akadimiabc #dapndfk
Γιάννης Κοροβέσης #koro12
Κοροβέσης. Ο παίκτης που μοιράζει πιο πολλές assist κι από τον Νικ Καλάθη παίζοντας με πιο μπλαζέ ύφος κι από Θεσσαλονικιό που πίνει χαλαρά φραπεδάρα με θέα τον Θερμαϊκό.
Ποιος όμως μπορεί να τον κατηγορήσει, αφού είναι της μοίρας του γραμμένο και της γενιάς του ριζικό; Γεννημένος στην Αθήνα τον Σεπτέμβριο του ’99 όταν όλη η Αττική χόρευε στους ρυθμούς του Ζλάτκο Ζάχοβιτς, καταδικάστηκε να είναι εφ'όρου ζωής Ζυγός με ωροσκόπο Ζλάτκο. Ο παικταράς αλλά μουρλός Σλοβένος, με την ίδια ευκολία που το ένα βράδυ έβαζε 3 μπαλάκια στην πανίσχυρη ποδοσφαιρική Ρεάλ του Ρομπέρτο Κάρλος, με την ίδια άνεση, όποτε βαριότανε, έπαιρνε το καναρίνι του κι έφευγε χωρίς να πει τίποτα σε κανέναν...
Ο Γιαννάκης μας, που ευτυχώς δεν έχει καναρίνι, είναι το ίδιο παικτάρα μα κι ανέμελη ψυχή με τον Σλοβένο. Στη μέρα του, είναι το καλύτερο playmaker του πρωταθλήματος, αν όμως είναι ανάδρομος ο Ζλάτκο, μοιράζει assist όλη την ώρα απλά και μόνο επειδή βαριέται να μπει μέσα μόνος του. Παίκτης με υψηλό μπασκετικό iq, κάνει πολλά πράγματα στο γήπεδο, παίζει όμως μόνο το 1/3 των ματς επειδή τον υπόλοιπο καιρό μπαίνει σε ένα αεροπλάνο και ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο…
Φέτος ποντάρουμε πολλά στον κοροναβάιρους. Αν λόγω covid κλείσουν τα σύνορα κι έχουμε τον Κόρο μαζί μας σε όλα τα ματς επειδή δεν θα μπορεί να ταξιδέψει, μπορεί η οικονομία να καταστραφεί, εμείς όμως θα έχουμε πρωτάθλημα κι άνοδο στο τσεπάκι μας».
«ΑΣ ΓΝΩΡΙΣΤΟΥΜΕ Day 5 – ΟΙ ΦΕΤΙΝΕΣ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ
Στη ζωή, εχεις πάντα μόνο μία ευκαιρία για να κάνεις μία πρώτη καλή εντύπωση, γι 'αυτό κι η νέα διοίκηση της ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ, κάνοντας ένα δυναμικό μπάσιμο από την πρώτη της κι όλας χρόνια, ανακοίνωσε 4 εντυπωσιακές μεταγραφές αεροδρομίου.
Δυστυχώς όμως, χάσαμε τους οπαδούς μας, που ενώ μαζεύτηκαν όλοι μαζί και γέμισαν δύο ταξί για να έρθουν να δουν τους παιχταράδες, μάλλον ψάχνουν ακόμη το αεροδρόμιο της πόλης και δεν τους έχουμε ξαναδεί από τότε...
Οι φετινές μεταγραφές, στις οποίες δεν θα δείτε εντυπωσιακές περιγραφές αφού δεν μας έχουν δείξει ακόμη το ταλέντο τους σε επίσημο αγώνα για να μας δώσουν αφορμή για κράξιμο, περιγράφονται με το τρίπτυχο της επιτυχίας: Ρεθεμνιώτες, Αθλητικοί, Ώριμοι κι οπαδοί της ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ από μικρά παιδιά.
ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΥΔΩΝΑΚΗΣ
Γεννημένος το 1986, ο Ρεθεμνιώτης Τύριον Λάνιστερ με το ιδανικό ύψος για αναβάτης σε άλογο ιπποδρόμου, έμαθε μπάσκετ στις ακαδημίες του ΑΓΟΡ κάνοντας εν τέλει καριέρα στο πρωτάθλημα του Εργασιακού.
Μικρός στο μάτι, αλλά όσο μπόι του λείπει το αναπληρώνει σε μυαλό και πάθος. Καλό παιδί, ψύχραιμος που δεν γκρινιάζει ούτε δημιουργεί προβλήματα, ακόμα κι όταν όλοι οι υπόλοιποι στραβώνουν με τον #coachPapiόταν είναι στις μαύρες του και μας ρίχνει γκάζια. Συνεπής στην προπόνηση, με όρεξη για να μάθει, μαχητής που θα βοηθήσει πολύ.
ΠΡΙΝΑΡΑΚΗΣ ΦΑΝΗΣ
Ο ύψους 1,81 27χρονος Ρεθεμινώτης forward, έχει παίξει ακόμη σε ΑΓΟΡ και Καϊμακλή Λευκωσίας. Πολιτικός Μηχανικός στο επάγγελμα, υπήρξε και ποδοσφαιριστής με συμμετοχή έναν χρόνο στον Εργοτέλη, τραυματίστηκε όμως κι οι γονείς του του απαγόρεψαν να ξαναασχοληθεί με το βάρβαρο άθλημα κι έτσι το μπάσκετ κέρδισε έναν μαχητή.
O μούσιας είναι καλό παιδί, εξαιρετικός χαρακτήρας και πολύ δυνατό κορμί, τον προσλάβαμε για σουτέρ αν και μέχρι σήμερα στην προετοιμασία μας έχει βγει νεροπίστολο. Τουλάχιστον τον βλέπουμε από τώρα να δίνει βοήθειες σε ριμπάουντ και άμυνα. Κάτι είναι κι αυτό.
ΜΠΟΥΤΣΙΑΣ ΣΠΥΡΟΣ
Μπορεί να είναι ο καλύτερος στο γήπεδο, μπορεί κι όχι, δεν μας απασχολεί και πολύ, αφού τον προσλάβαμε για να πουλήσουμε φανέλες στο γυναικείο κοινό. Πρώην μοντέλο με συμμετοχές στην τηλεόραση και με μαλλί Αντώνη Νικοπολίδη, ο 33χρονος με καταγωγή από το Σπήλι personal trainer, έχει παίξει ακόμη σε Πανιώνιο, Τρίκαλα και Νέα Σμύρνη.
Ήρεμος χαρακτήρας μέσα στο γήπεδο και παίκτης που απολαμβάνει το μπάσκετ, έχει δίπλωμα προπονητή μέχρι και για την Α1, οπότε τον έχουμε από κοντά σαν μία καλή εναλλακτική λύση, εάν στο μέλλον στραβώσει η δουλειά με τον #coachPapi.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΛΜΑΣ
Δημήτρης Βαλμάς ο απρόβλεπτος. Εξαιρετικός κομμωτής αλλά μεγάλο μπασκετικό ερωτηματικό, ο παίκτης λαχείο που αν σου κάτσει σου αλλάζει την ζωή. Είναι καινούργιος αλλά ταυτόχρονα ο πιο παλιός, θρασύς κι ευέξαπτος μα και γλυκό αγόρι, 18χρονος με σώμα παλαιμάχου…
Ο Δημήτρης που γεννήθηκε κι αυτός στο Ρέθυμνο, παίζει μπάσκετ όλη του την ζωή κι έχει καταφέρει να πλακωθεί με όλους τους προπονητές της πόλης, αυτή την στιγμή που διαβάζει αυτές τις γραμμές ετοιμάζει ήδη εξώδικο στον admin γι’ αυτό το post. Έχει έφεση στο 3ποντο, παρόλο που σουτάρει με το ίδιο στυλ που σούταρε κι ο Αλβέρτης το 1980, ξέρει άριστα τα βασικά του αθλήματος παρόλο που είναι τόσο αργός που στην προπόνηση δεν περνάει ούτε σταματημένο κώνο.
Έχει κάνει την διαδρομή ΑΚΑΔΗΜΙΑ – ΑΓΟΡ περισσότερες φορές κι από το αστικό Valsamonero-Panormo-Hotels-bus-number-eigthteen. Γιατί εμείς, κοιτάξτε, βασικά ντάξει, βασικά στην αρχή, εμείς τον θέλαμε, κι αυτοί είπαν δεν τον θέλουμε, ε, κι εμείς είπαμε όχι εντάξει τώρα ούτε κι εμείς τον θέλουμε, κι αυτοί είπαν τελικά τώρα ντάξει τον θέλουμε, ε κι εμείς το αλλάξαμε κι είπαμε κι εμείς τον θέλουμε, κι αυτοί είπαν τέλος δεν τον θέλουμε, εμείς όμως τελικά δεν δεχτήκαμε μετά απ’ όλα αυτά.
Αυτό ακριβώς τίποτα άλλο».
“
«ΑΣ ΓΝΩΡΙΣΤΟΥΜΕ – Day 6 – OΙ LEGENDS
Στην παγκόσμια ιστορία υπάρχουν διάσημα δίδυμα που άφησαν εποχή… Τζόρνταν – Πίπεν, Σπανούλης – Πρίντεζης, Γεωργάτος – Τζόρτζεβιτς, Τσίπρας – Μέρκελ, Αλίκη – Παπαμιχαήλ, Ντόλι – Λούκυ Λουκ…
Στην ΑΚΑΔΗΜΙΑ; Το δικό μας θρυλικό δίδυμο; Χρυσουλάκης – Δουλγεράκης! Ο αρχηγός κι ο υπαρχηγός. Οι κολλητοί που συμπλήρωναν ο ένας τον άλλον… Όταν ο ένας σκόραρε ο άλλος μοίραζε assist, όταν ο ένας έκλεβε ο άλλος έπαιρνε ριμπάουντ, όταν ο ένας έχανε μαλλιά ο άλλος τα έκανε χωρίστρα…
ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΡΥΣΟΥΛΑΚΗΣ – ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΟΥΛΓΕΡΑΚΗΣ
Οι δικοί μας ΜΠΟΥΜΠΗΔΕΣ που έγραψαν με χρυσά γράμματα το όνομά τους στην ιστορία της ομάδας. Μπορεί να κρέμασαν τις φανέλες τους το 2016 με την κατάκτηση του πρωταθλήματος και να μην τους βλέπετε πλέον στο παρκέ, όμως υπάρχουν εκεί, περιπλανιούνται σαν φαντάσματα και σκιές πάνω από τους παίκτες, και κάθε φορά που ο #tsik2tsik, φορώντας το -8- του Ανδρέα, βρίσκει σίδερο πίσω από τα 6,75, μία στεντόρεια βραχνιασμένη φωνή, σαν του Γουίλι του μαύρου θερμαστή από το Τζιμπουτί, του σιγοψιθυρίζει μες το αυτί, “Εγώ θα το έβαζα, φιλαράκι”…
Ο Χρυσουλάκης, ο πιο μποέμ guard των ελληνικών γηπέδων, έγινε μέλος της ομάδας την χρονιά της ίδρυσής της, το 2010, κι ήταν το σημείο αναφοράς από την πρώτη πρώτη εκείνη ιστορική πεντάδα. Μπορεί η ομάδα να ήταν καινούργια και νεοφώτιστη, μπορεί οι υπόλοιποι παίκτες να μην ήξεραν που παν τα τέσσερα, αλλά ο Αντρίκος πάλευε μόνος του όλα τα ματς... Κανείς μας δεν μπορεί να ξεχάσει, για παράδειγμα, τους 33 πόντους του με τα 3 μουτσουνάτα ασάλιωτα τρίποντα στο Μελίνα Μερκούρη, την πρώτη μας χρονιά τον Δεκέμβριο του 2010, στο τελευταίο ματς του πρώτου γύρου, όταν παραλίγο να κερδίσει μόνος του τον Ηρόδοτο.
Στην διάρκεια των 6 πρώτων χρυσών χρόνων της ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ πολλοί παίκτες έλαμψαν για ένα βράδυ, όπως ο σημερινός #coachPapi με τους 20 πόντους του στον τελικό του 2016, πολλοί παικταράδες φόρεσαν και τίμησαν την φανέλα κι όταν έφυγαν άφησαν μόνο φίλους μέσα στην ομάδα, όπως ο Μπαλάφας ο Κώστας, ο Κριθινάκης ο Νίκος κι ο Μαραγκάκης ο Παντελής, αλλά πάντοτε ο Χρυσουλάκης ήταν αυτός που ήταν παρών κάθε χρονιά, συνδετικός κρίκος και στυλοβάτης της ομάδας.
Παίκτης με πολύ μυαλό και εξαιρετικό μπασκετικό iq, αν σε κάτι έμοιασαν στον Ανδρέα οι φετινοί μας guard, αυτό είναι στα τσιγάρα στα ποτά και τα ξενύχτια καθώς ο μοναχικός μας καουμπόι καπνίζει μέχρι και στον ύπνο του. Ακόμη και σήμερα θα έκανε την διαφορά αν έμπαινε στο γήπεδο κι εμείς για να τον δελεάσουμε να επιστρέψει κάνουμε προσπάθειες να βάλουμε για χορηγό στην φανέλα μας το Lucky Strike.
Κι από την άλλη ο Δουλγεράκης, όχι ο soft ο #maroko, αλλά ο original, o αυθεντικός. Ο παίκτης σαν το αγνό καθάριο νερό, που βγάζει το χωριό του ο Ζαρός, να το πιείς στο ποτήρι. Ο δικός μας Γιώργος Πρίντεζης, όχι επειδή φόραγε το #15 ούτε επειδή σκόραρε με πεταχτάρι, αλλά επειδή κανείς δεν μπορούσε ποτέ να πει κακή κουβέντα γι’ αυτόν, όχι μόνο οι φίλοι κι οι συμπαίκτες αλλά ούτε οι αντίπαλοι. Ήταν τόσο αγαπητός, που ακόμη κι όταν έκανε παπαρδέλες μες στο γήπεδο, ο coach που μάλλον δεν του πήγαινε καρδιά να κράξει τον Γιωργάρα, γύριζε κι έβαζε γκάζια στον Χρυσουλάκη, τον κολλητό του, που για κάποιον λόγο την πλήρωνε πάντα αυτός!
Σε σύγκριση με τους σημερινούς μας παίκτες, που το σκίζουν το καλτσόν και που χάνουν προπόνηση όταν έχουν πυρετό στον αστράγαλο ή δεν παίζουν στα ματς όταν τα πονάει η κοιλίτσα τους, ο Δούλγε έβγαλε ολόκληρη την τελευταία του χρονιά με κάταγμα κοπώσεως, πίνοντας χάπια πριν από κάθε προπόνηση και πριν από κάθε αγώνα, για να καταφέρει ο σκύλος να φτάσει μέχρι το τέλος…
Η ιστορία των Μπούμπηδων με την ΑΚΑΔΗΜΙΑ δεν έχει τελειώσει ακόμη. Μην απορήσετε εάν στο μέλλον τους δείτε σε κάποιο πόστο στην ομάδα. Άλλωστε, μια από τις πρώτες κινήσεις της νέας διοίκησης, η οποία θέλει να λειτουργεί όπως οι μικρομεσαίες ευρωπαϊκές ομάδες, ήταν να τους προτείνει να αναλάβουν Διευθυντές Αθλητικού Τμήματος στα πρότυπα Αλβέρτη – Διαμαντίδη. Προς το παρόν υπάρχει διαφωνία στο οικονομικό, αφού οι τυπάρες θέλουν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους αφιλοκερδώς, αλλά η νέα διοίκηση, που είναι large κι έχει μάθει σε κόλπα ζόρικα που έκαναν σε μια παλιά σχολή του ένδοξου ΠΑΣΟΚ του ορθόδοξου, θέλει να τους πληρώνει με βαλίτσες με πεντοχίλιαρα…
Το ψηστήρι στους Μπούμπηδες συνεχίζεται. Θα σας ενημερώνουμε για τις εξελίξεις…».
«DAY 7 - ΟΙ ΡΕΘΕΜΝΙΩΤΕΣ!
“Δακρύζω με παράπονο με πόνο συλλογούμαι”, τραγουδούσαν το 1976 στο CD τους “Παντέρμο Ρέθυμνος” οι γίγαντες Λεωνίδας Κλάδος και Μανώλης Κακλής, οι οποίοι σήμερα θα έβαζαν τα κλάματα εάν έβλεπαν τα φιλικά προετοιμασίας όπου ο #coachPapi προσπαθεί να φτιάξει ένα σύνολο της προκοπής.
Σήμερα θα σας παρουσιάσουμε τους υπόλοιπους παντέρμους Ρεθεμνιώτες της ομάδας μας, που είναι κατά βάθος όλοι τους καλά παιδιά και προσπαθούν για το κάτι παραπάνω, κι αν καμιά φορά δεν τα καταφέρνουν δεν τους κρατάμε και κακία, αφού έτσι κι αλλιώς το προτιμάμε το παπούτσι απ’τον τόπο μας κι ας είν’ και μπαλωμένο...
ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ ΣΤΑΘΗΣ
Ο ύψους 1,90, 26χρονος small forward, διανύει φέτος τη δεύτερη του σεζόν με τις “Κουκουβάγιες” του Ρεθύμνου. Μεγαλωμένος στα τμήματα υποδομής του ΑΓΟΡ, υπήρξε μεγάλο ταλέντο στα νιάτα του ενώ έχει αγωνιστεί και στον Έσπερο. Κάποια στιγμή για λίγο καιρό δοκίμασε και την τύχη του και στην πυγμαχία και παρόλο που οι αντίπαλοι τον παρακαλούσαν να μην την σταματήσει, δεν τον ενθουσίασε η καριέρα ως σάκος του μποξ και επέστρεψε στο μπάσκετ.
Αποτελεί τον guest star της ομάδας κυρίως λόγω των guest εμφανίσεων που κάνει, αφού λόγω δουλειάς απουσιάζει συχνά. Φέτος βέβαια είναι πιο συνεπής κι η ομάδα στηρίζει πολλά σε αυτόν, αφού πέρσι τραυματίστηκε στο παιχνίδι με τον Εργοτέλη πάνω που είχε πάρει τα πάνω του και βοηθούσε την ομάδα.
ΖΑΜΠΕΤΑΚΗΣ ΛΕΥΤΕΡΗΣ
Ο 26χρονος dunker της ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ. Ο πιο συνεπής και πορωμένος με το μπάσκετ παίκτης της ομάδας μας, πήρε την θέση του Βαγγέλη Γιάννη Γιάννη Βαγγέλη στα καρφώματα στο ζέσταμα και πλέον είναι αυτός που βγαίνει πρώτος στην προθέρμανση για να καρφώνει για να ψαρώνουν οι αντίπαλοι. Με ύψος 1.93 και καριέρα κι αυτός στις υποδομές του ΑΓΟΡ, είναι στην ομάδα από το 2018 κι ακόμα προσπαθούμε να καταλάβουμε αν μπορεί να κάνει και τίποτα άλλο εκτός από το να καρφώνει. Κάθε φορά που ο #coachPapi του εξηγεί ένα σύστημα, o #Ζαμπ τον κοιτάει με απορία και τον ρωτάει, “Γιατί να το κάνω αυτό αφού μπορώ να την καρφώσω”;;;
Για την φετινή αγωνιστική σεζόν θα αργήσουμε να τον απολαύσουμε στο παρκέ, αφού αντιμετωπίζει πρόβλημα τραυματισμού και το ιατρικό επιτελείο της ομάδας τον υπολογίζει να επιστρέφει λίγο μετά τα Χριστούγεννα.
ΣΕΙΡΑΓΑΚΗΣ ΜΑΝΘΟΣ
Ένα post που ξεκίνησε με τους μεγάλους καλλιτέχνες Κλάδο και Κακλή, πρέπει οπωσδήποτε να κλείσει με Σειραγάκη για να πέσει το επίπεδο και να υπάρξει μια κάποια μουσική ισορροπία στο άρθρο. Ο 24χρονος center, στα πρώτα βήματα της ζωής του έκανε μια μουσική δοκιμαστική προσπάθεια, για να διαποστώσει ομως πολύ γρήγορα ότι όλο το μουσικό ταλέντο της οικογένειας είχε πάει στον αδελφό του τον Κώστα, στον οποίο το Ωδείο έδινε κάθε χρόνο υποτροφίες, την ίδια ώρα που ο Μάνθος δεν μπορούσε να μάθει ούτε την Ξι Φαλτσόρε…
Ότι όμως έχασε η μουσική το κέρδισε ο αθλητισμός, αφού με ύψος 1,97 έγινε το μοναδικό πεντάρι στην Ελλάδα, μαζί με τον Μπουρούση, που σκοράρει με την ίδια άνεση και μέσα από το ζωγραφιστό και από την κορυφή των 6,75. Σημαντικό ρόλο βέβαια για να πάρει το μπασκετικό ταλέντο έπαιξαν και τα γονίδια, αφού με καταγωγή από τα Μιξόρουμα ήταν γραφτό να ασχοληθεί με το μπάσκετ. Είναι γνωστό τοις πάσι ότι στην αρχαιότητα τα Μιξόρουμα ήταν διάσημα για τα καλάθια που έπλεκαν οι άντρες κι από αυτό το επάγγελμα ζούσε όλο το χωριό, αυτό όμως που ξέρουν μόνοι οι ψαγμένοι είναι πως οι γυναίκες του χωριού, για να δοκιμάσουν τα καλάθια, πετούσαν πέτρες από μακριά να τα δουν αν αντέχουν, παίζοντας έτσι ένα παιχνίδι προάγγελο του μπάσκετ πολύ πριν το ανακαλύψει ο Νέισμιθ το 1891.
Ο Μάνθος είναι τόσο αριστερόχειρας που με το δεξί δεν κάνει όχι μόνο χειραψίες αλλά ούτε και τον σταυρό του, βρίσκεται αναγκαστικά πάντα στην ίδια 5αδα με τον δεξιόστροφο Σαρειδάκη για να υπάρχει ισορροπία στην ομάδα.
Έχει την ικανότητα να κάνει τα πάντα μέσα στο γήπεδο, εκτός από το να τρέξει. Αν δεν φοβόμασταν τις μηνύσεις για bulling, θα τον βάζαμε για χαβαλέ να κάνει ένα σπρίντ κόντρα στον Βαλμά…».
