Ο Παναθηναϊκός κινήθηκε όσο καλύτερα μπορούσε με βάση το διαθέσιμο μπάτζετ του και πλέον ο καθρέφτης θα είναι το παρκέ...
Ποια είναι τα συστατικά μίας καλής ομάδας; Καλό έμψυχο δυναμικό, εξαιρετικό κλίμα στα αποδυτήρια, σωστή προπονητική καθοδήγηση, πίστη στο πλάνο και στην εξέλιξη του συνόλου. Αυτά είναι πάνω-κάτω με τυχαία σειρά. Τι θα διαθέτει η νέα έκδοση των πρωταθλητών Ελλάδας είναι κάτι που ουδείς μπορεί να γνωρίζει τη δεδομένη χρονική στιγμή. Ωστόσο είναι βέβαιο ότι οι κινήσεις που έγιναν στο μεταγραφικό παζάρι, ήταν προς αυτήν την κατεύθυνση.
Το «σταυρόλεξο» του ρόστερ θα κληθεί να το λύσει ο υπεύθυνος για την εικόνα της ομάδας στο παρκέ. Κι αυτός δεν θα είναι άλλος από το Γιώργο Βόβορα, ο οποίος παίρνει την ευκαιρία να καθοδηγήσει ένα μεγάλο «καράβι» όπως είναι ο Παναθηναϊκός, στις δύσκολες θάλασσες της Ευρωλίγκας.
Σε αυτή τη μεταβατική σεζόν για το «τριφύλλι», το μεγαλύτερο λάθος που μπορεί να κάνει ένας παρατηρητής της κατάστασης, είναι να ορίσει -με βάση το δικό του μυαλό- τους στόχους αυτού του συνόλου. Όταν ο Φραγκίσκος Αλβέρτης δηλώνει ότι η ομάδα που «χτίζεται» θα ξεκινήσει με σκοπό πρώτα να «δεθεί» και στη συνέχεια θα παλέψει για «όπου βγει», τότε οποιοδήποτε περαιτέρω σχόλιο είναι καταδικασμένο να είναι άστοχο.
Υπάρχουν όμως κάποια συμπεράσματα τα οποία έχουν ήδη προκύψει και με αυτά θα ασχοληθούμε. Ο Παναθηναϊκός προσπάθησε να φτιάξει ένα ρόστερ στο οποίο σε κάθε θέση θα υπάρχει τουλάχιστον ένας παίκτης εγνωσμένης αξίας και πίσω του ένα «στοίχημα».
Αν είχε προσθέσει και το Νίκο Λαπροβίτολα, τότε θα το είχε καταφέρει στο ακέραιο. Ο Πιερ Τζάκσον είναι «φονιάς» στην επίθεση, ενώ μπορεί να δει αρκετά καλά και τους συμπαίκτες του, χωρίς να είναι μετρ στο οργανωτικό κομμάτι, όμως θεωρούμε ότι ο Αργεντινός γκαρντ της Ρεάλ Μαδρίτης αποτελούσε πιο ταιριαστό κομμάτι στο παζλ. Κατά την ταπεινή μας άποψη, ο Γιώργος Καλαϊτζάκης αν εκμεταλλευτεί την ευκαιρία του, μπορεί να αποτελέσει την αποκάλυψη της νέας σεζόν.
Ο νεαρός γκαρντ έχει πολύ καλά στοιχεία στο παιχνίδι του, είναι σύγχρονο και ψηλό γκαρντ και σίγουρα ξεχωρίζει σε σχέση με τον Λευτέρη Μποχωρίδη ο οποίος παίρνει μία δεύτερη ευκαιρία, αλλά μοιάζει δύσκολο να κάνει το «μπαμ», χωρίς πάντως να μπορεί να αποκλειστεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Για τον Νεμάνια Νέντοβιτς δεν χρειάζονται συστάσεις. Έχοντας περάσει από το ΝΒΑ κι έχοντας γράψει αρκετά «χιλιόμετρα» στα ευρωπαϊκά παρκέ, το «κλειδί» στην περίπτωσή του θα είναι να παραμείνει υγιής. Αν τα καταφέρει, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη η προσφορά του, ενώ θα παίρνει «ανάσες» από το «στοίχημα» που ακούει στο όνομα Μάρκους Φόστερ.
Ο Ιωάννης Παπαπέτρου άπαντες γνωρίζουν ποιος είναι και τι μπορεί να προσφέρει, ενώ κομβική θα είναι η παρουσία του Χάουαρντ Σαντ-Ρος, με τον Κουβανό να προορίζεται για επικίνδυνες αποστολές και στις δύο πλευρές του παρκέ. Ο Λεωνίδας Κασελάκης αποκτήθηκε κυρίως για την Basket League, ενώ «ζουμί» υπάρχει και στη θέση «4».
Εκεί ο Άαρον Ουάιτ θα προσπαθήσει να θυμηθεί όσα έκανε μέχρι την άνοιξη του 2019 στη Ζαλγκίρις. Παίκτης που βγάζει ενέργεια στο παρκέ, στην άμυνα κυνηγάει κυρίως το κλέψιμο αλλά είναι και καλός ριμπάουντερ. Δεν είναι σε καμία περίπτωση αυθεντικός Stretch 4, αλλά μπορεί να πάρει σουτ από την περιφέρεια και να τιμωρήσει, χωρίς να αποτελεί φόβητρο όμως για την αντίπαλη άμυνα. Ο Ντίνος Μήτογλου θα πρέπει να δουλέψει μεταξύ άλλων και στο κομμάτι της σταθερότητας. Υπάρχουν βραδιές όπου «παραμιλάει» η Ευρώπη -όπως πχ στο διπλό επί της ΤΣΣΚΑ Μόσχας τον περασμένο Γενάρη- κι άλλες που παρουσιάζεται αγνώριστος. Είναι στο χέρι του να έχει μία σταθερή απόδοση.
Τέλος, στο «5», ο Γιώργος Παπαγιάννης πρέπει να κατορθώσει να αποδείξει στο παρκέ τη βελτίωσή του. Κάθε καλοκαίρι δουλεύει σκληρά, όμως μέσα στη σεζόν δεν έχει μπορέσει έως τώρα να κάνει τη διαφορά. Φέτος έχει την μπαγκέτα στα δικά του χέρια, αφού η ομάδα του έδειξε με τις κινήσεις της πόσο τον πίστεψε. Στο πλευρό του θα έχει τον Ζακ Όγκαστ ο οποίος επιστρέφει πιο έμπειρος και με διάθεση να αποδείξει ότι αξίζει τη δεύτερη ευκαιρία.
Συμπληρωματικό ρόλο θα έχει και ο tweener Μπεν Μπέντιλ. Ο Γκανέζος είναι αργός στις περιστροφές, αλλά μπορεί να αποτελέσει μία χρήσιμη λύση από τον πάγκο, για να δώσει ανάσες αλλά και για τη φθορά. Φαντάζει δύσκολο το ενδεχόμενο να πρωταγωνιστήσει, αλλά σ' ένα ρόστερ με ξεκάθαρους ρόλους, απέδειξε ότι αξίζει μία ευκαιρία ακόμα για να καταφέρει να «κλειδώσει» τη θέση του.
Συμπερασματικά, ο Παναθηναϊκός του «σφιχτού» προϋπολογισμού, έχει δημιουργήσει ένα σαφώς πιο ορθολογικό ρόστερ σε σχέση με άλλες χρονιές όπου τα χρήματα ήταν περισσότερα, αλλά οι επιλογές δημιουργούσαν πολλά ερωτηματικά. Αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι είναι έτοιμος να τα βάλει με τις κορυφαίες ομάδες της Ευρωλίγκας, όμως υπάρχουν οι βάσεις για να δημιουργηθεί ένα σύνολο που θα παλεύει μέχρι τέλους και δεν θα χάνει από κανέναν αντίπαλο πριν καν μπει στο παρκέ. Τα υπόλοιπα θα φανούν γύρω στον Οκτώβριο, κορωνοϊού επιτρέποντος...
