Ο Μάικ Μπατίστ επέστρεψε με το δεύτερο μέρος της συνέντευξης στον Τζο Αρλάουκας και το «The Crossover» κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στις τακτικές του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, τον πρώτο του τίτλο, τον Βασίλη Σπανούλη, την Ελλάδα αλλά και την προοπτική να τον δούμε κάποια μέρα στον πάγκο του Παναθηναϊκού.
Ο άλλοτε Αμερικανός παίκτης του Παναθηναϊκού με τον οποίο κατέκτησε συνολικά 19 τίτλους μετά την αποθέωση στο πρώτο μέρος για την ομάδα του 2007 που είχε κατακτήσει τα πάντα, στο δεύτερο μέρος της συνέντευξης εστίασε στην ιδιαίτερη φιλία με τον Βασίλη Σπανούλη και την μεταγραφή του στον Ολυμπιακό.
«Αν κοιτάξεις το ρόστερ όταν έφυγε ο Σπανούλης, υπήρχαν πολλοί παίκτες με μεγάλο 'εγώ' σε εκείνη την ομάδα. Δεν είναι κακό αυτό. Ο Μπίλι είδε καλύτερη προοπτική. Και κοιτώντας την επιλογή του... πήρε δύο τίτλους back to back. Αλλά 'έμεινα' λίγο. Ήμασταν φίλοι, τα κάναμε όλα μαζί. Ήταν ο πιο κοντινός μου φίλος στην ομάδα. Ήταν ο συγκάτοικος μου, υπάρχουν πολλά θέματα που συζητούσαμε, μου έδωσε αυτοπεποίθηση, αν τον γνωρίσεις είναι ένας από τους δυνατούς πνευματικά παίκτες που έχω δει. Ο Μπίλι μου έδωσε την 'Big Mike mentality'. Με βοήθησε να βγάλω αυτή την ένταση, την ενέργεια. Με έκανε να μην φοβάμαι.
Το παιχνίδι όμως είναι δουλειά και ήξερα ότι κάτι θα γίνει... Πάντως ήμουν χαρούμενος για εκείνον, δεν θα μπορούσα να τον μισώ. Σίγουρα ήταν περίεργο, ήταν αδελφός μου, έπρεπε να αλλάξω. Ήταν τόσο περίεργο να τον βλέπω με άλλα χρώματα΄. Και ήταν ακόμα πιο περίεργο να μην έρχεται στα αποδυτήρια μας. Να μην μιλάμε για τις λεπτομέρειες. Το να τον χάσω ήταν διαφορετικό, ήταν περίεργο... Είναι ένα μπασκετικό μυαλό. Ξέρει όλες τις λεπτομέρειες. Δεν υπάρχει κάτι καλύτερο από το να κάτσεις και να μιλήσεις με ένα τέτοιο μυαλό. Με βοήθησε να γίνω ο Μάικ Μπατίστ».
Στη συνέχεια στάθηκε στον πρώτο του τίτλο: «Οι δύο πρώτοι τίτλοι μου ήρθαν με δύο πόντους διαφορά. Αυτό είναι μια κατοχή, καταλαβαίνεις τι εννοώ; Αυτό είναι το do or die. Όταν παίζεις σε τέτοια παιχνίδια, όλα μετράνε. Βλέπεις μια μπάλα προς διεκδίκηση στο παρκέ;πρέπει να την πάρεις. Αν μια μπάλα είναι 50/50, πρέπει να την πάρεις. Οι γκαρντ πρέπει να έρθουν και να πάρουν αυτά τα ριμπάουντ. Αυτά τα μικρά πράγματα. Ο τρόπος που κάνεις σκριν για να ανοίξεις χώρο. Όλα αυτά μετράνε για να νικήσεις με δύο πόντους. Και χρειάζεσαι τόσους για να νικήσεις» ενώ για την Ελλάδα είπε:
«Έχω μία βαθιά αγάπη για την Ελλάδα, όχι μόνο για τον Παναθηναϊκό. Αγαπώ τους ανθρώπους στην Ελλάδα. Ένιωθα πως περπατούσα σε ένα σύννεφο, πως ήμουν κοντά στον παράδεισο. Δεν υπήρχε κάτι καλύτερο» αλλά δεν ξέχασε φυσικά και τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς:
«Οι συνεδρίες με τα βίντεο του Ομπράντοβιτς ξεχωρίζει τα παιδιά από τους ενήλικες! Πρέπει να είσαι έτοιμος. Πολλές φορές μου έλεγε ότι δεν θέλω να τα δω, ακόμα και αν έκανα καταπληκτική εμφάνιση. Σε προσγείωνε. Ήταν έντονα, αλλά σε βοηθούσαν. Έπρεπε να ήσουν πνευματικά έτοιμος. Πάντα μιλούσε για τα μικρά πράγματα, για τις λεπτομέρειες».
Στο τέλος αναφέρθηκε στην προοπτική να κάτσει στο μέλλον στον πάγκο του Παναθηναϊκού: «Με έχουν ρωτήσει ξανά. Θα ήταν κάτι τρόμερο. Θέλω να γίνω head coach, θέλω να δω αν μπορώ να διαχειριστώ την πίεση. Έχω μάθει πολλά δίπλα στον Στιβ Κλίφορντ. Η μετακίνηση στην Ευρώπη δεν είναι εύκολη. Υπάρχουν πολλά που πρέπει να σκεφτώ, τα παιδιά μου θα έπρεπε να μετακομίσουν, θα έπρεπε να ξεκινήσουμε από την αρχή. Δεν είναι εύκολο αυτό. Μου πήρε 3-4 χρόνια να προσαρμοστώ όταν γύρισα ξανά στις ΗΠΑ. Η προσαρμογή είναι ένα σημαντικό θέμα. Θα έπρεπε να υπάρχει μία τρομερή προσφορά στο τραπέζι για να το σκεφτώ με θετική διάθεση. Ξέρω την ομάδα, ξέρω τον σύλλογο, αλλά είναι πολλά στη μέση. Είναι στενάχωρο που έχουν τόσα χρόνια να βρεθούν στο Final Four. Υπάρχουν πράγματα που δεν επιτρέπουν στην ομάδα να βρεθεί στη κορυφή, αλλά είμαι σίγουρος ότι θα επιστρέψει εκεί. Θα ήθελα πάντως την ευκαιρία να αναλάβω μία ομάδα ως head coach».
