Με το ένα… πόδι στην Β Εθνική θεωρούν ότι βρίσκονται οι Ίκαροι Τρικάλων. Μάλιστα σε περίπτωση που η απόφαση της ομοσπονδίας τους «σπρώξει» στην παραπάνω κατηγορία, ο τεχνικός της ομάδας Κώστας Σδράκας θα είναι αυτός που πιθανά θα οδηγήσει την ομάδα στα παραπάνω… σαλόνια.
Αυτό εξήγησε στο basketa.gr ο προπονητής, ο οποίος εκτός των άλλων αναφέρθηκε στην παραίτηση του στα μέσα της σεζόν 2019-2020 αλλά και στο αν συμφωνεί με την ανακοίνωση που έβγαλε η ομάδα για το πως θα πρέπει να ολοκληρωθούν τα πρωταθλήματα προκειμένου να μην υπάρξουν αδικίες όσον αφορά το ρεπό του 3ου ομίλου.
Σε βρίσκει σύμφωνο η ανακοίνωση που πάρθηκε πριν περίπου μια βδομάδα οι αθλητές να επιστρέψουν στις προπονήσεις;
«Πιστεύω ότι πρέπει προσωπικά ο καθένας μας να προσέξει, να έχει κάνει τις εξετάσεις του να είναι σίγουρος για τον εαυτό του και δεν νομίζω ότι θα υπάρξει πρόβλημα. Πιστεύω ότι είναι πολύ καλή απόφαση το να ανοίξουν τα γήπεδα γιατί ο αθλητισμό είναι πάντα διέξοδος για όλους, ειδικά για τα παιδιά που έχουν μάθει να ζούνε μέσα στο γήπεδο».
Πως θα έκλεινες εσύ τα πρωταθλήματα;
«Είναι ένα πράγμα που δεν το έχω σκεφτεί είναι η αλήθεια, γιατί δεν είμαι αρμόδιος και δεν θέλω να γίνω ποτέ, τέτοιου είδους παράγοντας του μπάσκετ. Βλέποντας όμως την κατάσταση, πρέπει να παρθούν δύσκολες αποφάσεις γιατί είναι κάτι καινούριο. Δεν έγινε για να αδικήσουν κάποιον δεν έγινε για να ευνοήσουν κάποιον. Σταμάτησε το πρωτάθλημα για λόγους υγείας και λόγους πανδημίας. Το έζησε όλος ο κόσμος, δεν έγινε για τις κατηγορίες τις δικές μας, Γ εθνική, Β εθνική, A2 έγινε κάτι πρωτόγνωρο, οπότε σίγουρα θα κληθούν να πάρουν δύσκολες αποφάσεις. Όσον αφορά την κατηγορία που αγωνίστηκε η ομάδα μου, έπαιξα, είδα και γνωρίζω, πιστεύω ότι πρέπει να παίξουν όλοι τους ίδιους αγώνες. Δηλαδή ο δικός μας όμιλος είχε ρεπό οπότε εμείς έχουμε τις ίδιες νίκες και τις ίδιες ήττες με το IBC αλλά είμαστε τρίτοι γιατί έχουμε κάνει το ρεπό, είμαστε δυο βαθμούς πίσω αλλά εμείς έχουμε κάνει ρεπό, έχουμε έναν αγώνα λιγότερο. Όχι αγώνα που δεν παίχτηκε, αλλά ρεπό δεν υπάρχει ομάδα. Άρα πρέπει όλες οι ομάδες και οι δεκατρείς ομάδες του ομίλου μας να κάνουν αυτό το ρεπό. Όχι μόνο οι πέντε-έξι που το κάναμε».
Είσαι σύμφωνος με την ανακοίνωση που έβγαλε η ομάδα σου;
«Βέβαια. Είναι το πιο σωστό, δεν το διαλέξαμε εμείς το ρεπό. Ήταν μια ομάδα λιγότερη και αποφασίστηκε από την ομοσπονδία, οποία ομάδα παίζει με την ομάδα που δεν κατέβηκε να παίρνει δυο βαθμούς».
Υπάρχει κάποια λύση;
«Για τα παιχνίδια που έχουν αναβληθεί, να βρεθει μια φόρμουλα και να γίνει το παιχνίδι. Δηλαδή ένα παιχνίδι δεν πιστεύω ότι μπορεί να έχουμε κάποια παρενέργεια με τον κορωνοϊο. Να βρεθεί μια ημερομηνία να κάνουμε προπονήσεις και ένα παιχνίδι να γίνει. Η ας αποφασίσουν οι ομάδες που είναι να παίξουν. Από εκεί και έπειτα κάποιοι Θα αδικηθούν. Είναι σίγουρο ότι κάποιοι θα αδικηθούν. Γιατί έγινε αναβολή του αγώνα γιατί δεν μπόρεσαν να πάνε σε ένα συγκεκριμένο γήπεδοo, με το καράβι. Αλλά όχι να έχει αγώνα ‘’ρεπό’’ και να το χρεωθούν πέντε ομάδες ή έξι ομάδες. Η θα το πάρουν όλοι, γιατί είναι δίκαιο. Είναι απλό. Όλοι να έχουν κάνει το ρεπό τους, δεν είναι παιχνίδι που θα παιχτεί. Αυτά τα παιχνίδια της αναβολής εάν δεν κρίνουν άνοδο η υποβιβασμό, ας μην γίνουν, αλλά αν κρίνουν, είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα. Δεν μπορεί κάποιος ούτε προπονητής ούτε δημοσιογράφος ούτε παράγοντας στο μπάσκετ να είναι απόλυτος σε κάτι γιατί είναι κάτι πάρα πολύ δύσκολο και καινούριο, έγινε απότομα. Σίγουρα πιστεύω ότι ήταν το καλύτερο να σταματήσουν τα πρωταθλήματα γιατί παίζονται ζωές, αλλά από την άλλη πρέπει να σκύψουν όλοι στο πιο δίκαιο. Γιατί το ότι θα αδικηθούν, θα αδικηθούν ομάδες».
Έχεις κάνει απολογισμό για την χρονιά που ολοκληρώθηκε;
«Εμείς γενικότερα χαρακτηρίζουμε τη χρονιά μας καλή. Σε καλό βαθμό. Δεν μπορώ να πω ότι ήταν αρίστη, γιατί δεν τελειώσαμε πρώτοι. Κάναμε μια… κοιλιά δυο αγωνιστικές που αυτά ήταν τα παιχνίδια που πληρώνουμε. Εκεί είχαμε κάποιους κλυδωνισμούς παραγοντικούς αγωνιστικούς. Μετα η ομάδα πήγαινε πάρα πολύ καλά. Χάσαμε μέσα στην Νίκη Βόλου με ένα πόντο. Θέλει πολύ συζήτηση αυτό το παιχνίδι, αρκεί να πω μόνο ότι κάνανε σαρανταοχτώ βολές αυτοί και δεκατρείς εμείς. Με τον Αίολο πήγαμε αποδεκατισμένοι πραγματικά. Κατεβήκαμε εννιά στο γήπεδο. Ο ένας ήταν από μια βδομάδα γαστρεντερίτιδα βγήκε την Παρασκευή και ήρθε η Κυριακή να παίξει. Ο ψηλός μας ο Βασίλης Μακρής και οι δυο από τους οχτώ ήταν μικροί μας, που είναι δεκαεπτά-δεκαοχτώ χρονών και χάσαμε τέσσερις πόντους. Χάσαμε πρώτη αγωνιστική στην παράταση απέναντι IBC. Η ομάδα ήταν καλή. Αν τελείωνε το πρωτάθλημα υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να ήμασταν μέσα στην δυάδα, αν παίζαμε τα παιχνίδια στην έδρα μας, που είχαμε την Νίκη Βόλου στην έδρα μας τον Ολυμπιακό Βόλου στην έδρα μας, την Μελίκη στην έδρα μας. Το IBC παίξαμε κερδίσαμε και πήραμε τη διαφορά. Η ομάδα έκανε καλό πρωτάθλημα, δεν λέω πολύ καλό γιατί πίστευα ότι θα ήμασταν στην δυάδα, αλλά έτσι όπως έγινε είμαστε τρίτοι».
Πως βιώνεται εσείς τα τοπικά ντέρμπι όπως αυτό με τον Αίολο Τρικάλων φέτος;
«Ανέκαθεν ομάδες από την ίδια πόλη, θέλοντας και μη τα παιχνίδια τους είναι ντέρμπι. Και ο πρώτος με τον τελευταίο να είναι, δεν έχει καμία σχέση η βαθμολογία στα τοπικά ντέρμπι. Από την άλλη με τα παιδιά και με τους προπονητές είμαι πάρα πολύ φίλος και με τον Ηλία Παπαδημητρίου που ήταν στην αρχή και τον Χάρη Φόρο. Δεν υπάρχει καμία έχθρα. Στο γήπεδο, αλλά είναι σαράντα λεπτά. Τα παιδιά μεταξύ τους κάνουν παρέα έξω από το γήπεδο, τώρα για τις διοικήσεις είναι άλλο, έχουν κάνει πάντως και μαζί διοίκηση ο πρόεδρος μας με τον πρόεδρο του Αίολου, στις ομάδες που έπαιξαν Α1. Δεν είχαμε καμία έχθρα, ότι παίχτηκε ήταν μέσα στο γήπεδο και ήταν δίκαιο. Δίκαιο μας κέρδισαν και πιστεύω ότι δίκαια θα παιζόταν και το δεύτερο παιχνίδι».
Μπορούν τα Τρίκαλα να στηρίξουν μια ομάδα στην Α1;
«Αυτό συμβαίνει αρκετά χρόνια. Βγάζουμε παίχτες, πάσχουμε λίγο στην νοοτροπία αλλά νομίζω ότι αν κάποια ομάδα και διοίκηση και προπονητές και παίκτες αλλάξουν λίγο την νοοτροπία τους πιστεύω ότι τα Τρίκαλα είναι για Α1 και Α2. Όπως το έχουν δείξει άλλωστε. Αυτό φαίνεται όταν έρχονται προπονητές με άλλη κουλτούρα και βάζουν τη ‘’σφραγίδα’’ τους σίγουρα τα αποτελέσματα τα έχουν δει όλοι. Τα Τρίκαλα έχουν βγάλει δυο ομάδες στην Α1, αυτό σημαίνει ότι η πόλη μας έχει μια δυναμική στο μπάσκετ. Αυτό προσπαθούν οι παράγοντες να κάνουν πάλι. Να πάμε ψηλά».
Δηλαδή φταίει η νοοτροπία και οι παράγοντες που αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει;
«Πιστεύω ότι είναι αυτό. Αν καθίσουν σε ένα τραπέζι και τα βρουν οι παράγοντες που διοικούν όλες τις ομάδες των Τρικάλων και βγει αυτό προς τα έξω, η δυναμική τους, να μην έχουμε δηλαδή δυο ομάδες στην Β εθνική, τρεις στην Γ και δεκαπέντε στο Α τοπικό. Αυτό είναι πρωτόγνωρο που γίνεται στην Θεσσαλία. Βγαίνουν οι Γόμφοι στον όμιλο μας, στο τοπικό, ο Αμπελώνας, οι Σοφάδες και ο ΑΟΤ έχουν μπάτζετ ομάδων Γ Εθνικής. Δεν πιστεύω ότι γίνεται σε άλλο τοπικό πρωτάθλημα εκτός Αθηνών και Θεσσαλονίκης αυτό. Δεν είναι μόνο στο μπάσκετ. Είναι ακόμα και στην κοινωνία μας. Από εγωισμό γίνονται πόλεμοι. Ο καθένας θέλει τη δικιά του ομάδα. Έχει να κάνει με την δόξα, έχει να κάνει όμως και με τον κάθε άνθρωπο. Για το πως θέλει να είναι το τι θέλει να κάνει και αν θέλει να διοικεί η όχι. Έτσι το βλέπουμε και στο δικό μας άθλημα. Αν κάποια ομάδα δεν βάλει τον εγωισμό της κάτω να βγει το ομαδικό πνεύμα δεν γίνεται να πετύχει. Αν δεν γίνεις ομάδα δεν μπορείς να έχεις βλέψεις για ψηλά. Πρέπει να γίνει ομάδα ακόμα και η διοίκηση. Και πρόεδρος με λεφτά να υπάρχει, που αυτό σιγά σιγά πάει να εξαφανιστεί θα πρέπει να έχει μια ομάδα ανθρώπων να λειτουργεί για το καλό της ομάδας».
Γιατί παραιτήθηκες στα μέσα της σεζόν, υπήρξε κάποιος συγκεκριμένος λόγος;
«Όταν παραιτήθηκα εγώ παραιτήθηκα για τα αποτελέσματα. Ήμασταν μια ομάδα που είχαμε να κάνουμε πρωταθλητισμό και είχαμε δυο άτυχα αποτελέσματα. Όταν παραιτήθηκα έγιναν πράγματα που ήρθα οι παίκτες και μου τα είπαν εκ των υστέρων που δεν έφερα καμία ευθύνη. Αλλά δεν μπορούσα να το πάρω πίσω. Παραιτήθηκα και τέλος. Υπήρχαν πράγματα που μου απέκρυψε η διοίκηση και οι παίκτες δεν ήρθαν σε εμένα προκειμένου να μου που τι προβλήματα είχαν. Εγώ επέμενα στην παραίτηση μου. Ο πρόεδρος μου είπαν να μην το κάνω οι παίκτες μου είπαν το ίδιο όμως εγώ δεν ήξερα. Δευτέρα τα έμαθα. Περίμενα να τελειώσει η κατάσταση, να βρουν προπονητή για να πάω στον πρόεδρο και να μιλήσω, γιατί ήταν μαχαιριά πίσω από την πλάτη αυτό που ένοιωσα, αλλά πήγαν οι παίκτες, με πρόλαβαν (και οι δεκατρείς) είπαν ότι αν δεν γυρίσει ο κόουτς δεν κατεβαίνουμε να παίξουμε κανέναν ματς. Τελειώνουμε εδώ. Με πήρε ο πρόεδρος και οι παίκτες και ένοιωσα υποχρέωση να ξαναγυρίσω. Το έκαναν για τα παιδιά και πιστεύω ότι με δικαίωσαν. Άλλαξε η ομάδα. Ήταν άλλη ομάδα, όπως ήμασταν στην αρχή. Η ομάδα έπαιζε πολύ καλό μπάσκετ. Η ομάδα έπαιζε μπάσκετ για παραπάνω κατηγορία. Και γίναμε ομάδα πραγματικά. Να πούμε ότι η ομάδα είναι καλά και στο οικονομικό κομμάτι. Και οι παίκτες και εγώ είμαστε όλοι πληρωμένοι».
Έχεις σκεφτεί τη νέα χρονιά; Υπάρχουν κάποια σχέδια;
«Έχουμε μάθει να ζούμε με το μπάσκετ. Δεν γίνεται να μη σκεφτόμαστε μπάσκετ. Ο πρόεδρος μου είπε ότι κατά 99% είμαστε Β Εθνική. Τώρα περιμένουμε τις επίσημες ανακοινώσεις για να ξέρουμε ότι είμαστε στην Β Εθνική και να κάνουμε τα πλάνα μας».
Εσύ δηλαδή θα είσαι στην ομάδα ασχέτως αν αυτή βρίσκεται στην Γ Εθνική ή την Β Εθνική;
«Αν είναι Γ Εθνική δεν ξέρω. Αλλά να μην κρυβόμαστε. Η ομάδα θα είναι Β Εθνική πιστεύω ότι θα είμαι, αν συνεχιστεί η καλή σχέση πιστεύω ότι θα είμαι».
Υπάρχει κάτι που θα ήθελες να εκφράσεις ως κατακλείδα;
«Από αυτό το πράγμα που έχει γίνει με τον κορωνοϊο, επειδή το μπάσκετ από τότε που έπαιζα μέχρι τώρα έχει πάρει μια κατιούσα. Από την Α1 και την Α2 πάμε λίγο προς τα κάτω, πιστεύω ότι από αυτή τη συγκυρία πρέπει να παρθούν οι αποφάσεις από τους αρμόδιους του μπάσκετ, να πάρουν αποφάσεις για τα μικρά παιδιά. Να υπάρχει όριο από την Α2 και κάτω, όριο ηλικιακό και να έχουν συμμέτοχή. Να παίζουν μικρά παιδιά σε αυτές τις κατηγορίες. Πιστεύω ότι για ένα δυο χρόνια θα παρθούν αποφάσεις λόγω πανδημίας. Για τα επόμενα όμως χρόνια να βλέπουμε περισσότερο Έλληνες και περισσότερο ντόπιους. Στις επαρχίες να είναι παιδιά από τις επαρχίες και μετα κάποιοι άλλοι και όσο πάει προς τα πάνω να βάζουμε παίκτες. Δηλαδή οι αποφάσεις που θα παρθούν να είναι για μικρά παιδιά και για εντοπιότητα. Τώρα δεν υπάρχουν χορηγοί, δεν θα υπάρξουν οι χορηγοί που υπήρχαν λόγω της πανδημίας. Άρα θα πρέπει να γυρίσουμε στα παλιά μας. Να κάνουμε παιδικά να κάνουμε εφηβικά να βγάζουμε παίκτες, να ξαναχτίσουμε το μπάσκετ από την αρχή και να φτάσει εκεί που πρέπει, γιατί στην Ελλάδα όπως και να το κάνουμε τις μεγαλύτερες επιτυχίες μας τις έχει φέρει το μπάσκετ. Ας το ξαναχτίσουμε από τα θεμέλια του, που είναι οι μικροί παίκτες».
