Ο Παναγιώτης Φασούλας έχει από καιρό βγει μπροστά δηλώνοντας ευθαρσώς ότι θα διεκδικήσει την διοικητική ηγεσία της ΕΟΚ στις επόμενες εκλογές. Πιο σωστά ότι προτίθεται να το κάνει, αφού μέχρι σήμερα ο νόμος δεν του δίνει τέτοιο δικαίωμα ως έμμισθο υπάλληλο της ομοσπονδίας που είναι, αλλά προφανώς για να κάνει τέτοιες εμφανίσεις κάποιες διαβεβαιώσεις θα έχει για "απαλοιφή" του συγκεκριμένου εμπόδιου. Δεν είναι αυτό όμως το θέμα.
Ο Φασούλας αρθρώνει έναν λόγο, έχει βγει να πει τις σκέψεις του, με άλλα λόγια έχει ανοίξει τα χαρτιά του και κατ' επέκταση τίθεται στην κρίση του σώματος των εκλεκτόρων.
Ο Βαγγέλης Λιόλιος, έτερος διεκδικητής της διοικητικής ηγεσίας της ΕΟΚ, τον "κάρφωσε" ως έμπρακτα αποδεχόμενο την πολιτική της νυν διοίκησης αφού επί αρκετά χρόνια δέχεται να πληρώνεται από αυτήν, άρα και να ταυτίζεται μαζί της. Αλλά ούτε αυτό είναι το θέμα .
Η "δακρύβρεχτη" τοποθέτηση του παλιού διεθνή παίκτη, Δημήτρη Παπαδόπουλου, επίσης διεκδικητή μιας θέσης στην επόμενη διοίκηση όπως πρώτος απ' όλους έχει δηλώσει προ μηνών, δεν λες ότι προσφέρει καλές υπηρεσίες στον Φασούλα. "Αισθάνθηκα έναν εσωτερικό τυφώνα να μου ανακατεύει την ψυχή... Υπενθυμίζω ότι είναι δεύτερος σε συμμετοχές στην Εθνική ομάδα και μέλος του Hall of fame", ήταν οι βασικές του αιτιάσεις για να αντιτεθεί στην ένσταση του Βαγγέλη Λιόλιου προς το πρόσωπό του Φασούλα.
Το να απαριθμείς τις μπασκετικές περγαμηνές της "αράχνης" δείχνει έλλειψη επιχειρημάτων και... την μπάλα στην εξέδρα. Είδαμε εξάλλου πώς έχουν "λουφάξει" αυτοί που φώναζαν ότι σε πολλές ευρωπαϊκές ομοσπονδίες είχαν πάρει τα ηνία λαμπεροί παλαίμαχοι, όταν αυτοί έχασαν τον μπούσουλα και αποχωρούσαν γρήγορα μη αντέχοντας το βάρος του διοικείν.
Ο Φασούλας, έξυπνος άνθρωπος, ποτέ δεν είπε τόσο καιρό που μιλάει ότι θέλει να τον ψηφίσουν επειδή... έπαιρνε πολλά ριμπάουντ ή έριχνε πολλές τάπες. Λέει τις σκέψεις του με "πολιτικούς" όρους, διοικητικούς.
Οσοι πιστεύουν ότι έχουν πλάνο για το μέλλον της ΕΟΚ και γι' αυτό και προτίθενται να διεκδικήσουν την ψήφο των σωματείων, πρέπει να αναφέρονται ακριβώς σε αυτό. Στο μέλλον. Και όσοι μιλάνε για (προ)πέρσινα ξινά σταφύλια ως αποδείξεις ικανότητας, μόνο καλές υπηρεσίες δεν προσφέρουν.
