Στην «ΕΡΑ Σπορ 101,8» μίλησε ο πρώην σέντερ του Παναθηναϊκό και νυν βοηθός προπονητή των Ορλάντο Μάτζικ, Μάικ Μπατίστ.
Ο "μπουλντόζας" ξεκαθάρισε πως δεν έχει γίνει κάποια επαφή από πλευράς "πρασίνων" για τη θέση του προπονητή και πως έτσι κι αλλιώς, έχει συμβόλαιο για 2 ακόμη σεζόν με τους Μάτζικ, ενώ μεταξύ άλλων μίλησε για τη νέα πραγματικότητα αλλά και για την πολυετή θητεία του στη χώρα μας.
Για το πώς είναι τώρα: «Είμαι καλά. Προσαρμόζομαι στην νέα ζωή για όλους. Προσπαθώ να μείνω ασφαλής, υγιής. Είμαι στο Ορλάντο. Δεν επέστρεψα στο σπίτι μου. Είναι εξαιρετικός ο καιρός εδώ. Είμαι καλά στο Ορλάντο τώρα».
Για τη ζωή στο Ορλάντο: «Μένουμε σπίτι. Βγαίνουμε μόνο αν χρειαζόμαστε να αγοράσουμε κάτι, όπως φάρμακα ή τρόφιμα. Μπορούμε να βγούμε έξω μέχρι τις 23:00. Μετά δεν επιτρέπεται. Προσπαθούμε να υπακούσουμε, για να επιστρέψουμε σε μια φυσιολογική ζωή. Η οικογένειά μου είναι καλά».
Για τον κορωνοϊό που δεν κάνει διακρίσεις: «Ακριβώς. Είναι ένας πόλεμος με έναν αόρατο εχθρό. Όλοι παλεύουμε. Προσπαθούμε να κάνουμε τα απαραίτητα. Αρχικά ο κόσμος δεν το πήρε στα σοβαρά. Γνωστοί άνθρωποι, για παράδειγμα παίκτες του μπάσκετ, δεν τον έπαιρναν τόσο στα σοβαρά στην αρχή».
Για την τωρινή δουλειά του στους Μάτζικ: «Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε αυτή τη στιγμή είναι να δούμε βίντεο και να μιλάμε με τους παίκτες μας με μηνύματα. Προσπαθούμε να τους κρατήσουμε στην καλύτερη δυνατή φυσική κατάσταση. Ελπίζουμε να ξέρουμε σύντομα τι θα συμβεί. Αν είναι καλά τα νέα, θέλουμε να είναι όλοι έτοιμοι. Αν δεν είναι, θέλουμε και πάλι να προσπαθήσουμε να τους κρατήσουμε ασφαλείς, υγιείς και σε καλή κατάσταση».
Για τα σενάρια για το μέλλον του ΝΒΑ: «Με ξέρετε, δεν διαβάζω υποθέσεις και σενάρια. Ειλικρινά, κινούμαστε στο άγνωστο αυτή τη στιγμή. Ο κόσμος θέλει να επιστρέψει στα γήπεδα, αλλά αυτό δεν είναι εφικτό. Ο ιός είναι θανατηφόρος. Πρέπει να τον πάρουμε στα σοβαρά. Αν μπορούμε να παίξουμε ξανά, τότε θα χαρούμε».
Για το συμβόλαιο που έχει στους Μάτζικ: «Έχω άλλα δύο χρόνια στο συμβόλαιό μου. Είμαι αφοσιωμένος. Θα δω τι θα ακολουθήσει. Αν θα μείνω εδώ ή αν θα πάω κάπου αλλού. Ξυπνάω και βλέπω την κάθε μέρα ξεχωριστά. Όταν έρθει η ώρα, θα δούμε».
Για το Final Four του Βερολίνου: «Ξέρετε τι ακριβώς θυμάμαι. Όταν φύγαμε από την Αθήνα και προσγειωθήκαμε στο Βερολίνο νιώθαμε ανυπομονησία. Παίζαμε το καλύτερό μας μπάσκετ εκείνη την περίοδο. Θέλαμε την πρόκληση, την μάχη για άλλο ένα τρόπαιο. Και γι' αυτό ορθώσαμε το ανάστημά μας. Δεν μας ενδιέφεραν τα σταστικά, αλλά το τρόπαιο. Μόλις περάσαμε τον Ολυμπιακό είχαμε ένα σκληρό παιχνίδι με την ΤΣΣΚΑ. Είχαμε ένα μεγάλο προβάδισμα, αλλά επέστρεψαν. Στο φινάλε τα καταφέραμε. Πετύχαμε τον στόχο μας».
Για το αν η Euroleague του 2009 ήταν η πιο... γλυκιά από τις τρεις που κατέκτησε:«Ναι, μπορώ να το πω αυτό. Πρέπει να δεις το ρόστερ και τους παίκτες που είχαμε στην ομάδα. Ήταν μια απίστευτη ομάδα. Παίξαμε σε υψηλό επίπεδο στο κατάλληλο σημείο. Όταν πετυχαίνεις κάτι με τόσο ταλέντο και τόσο IQ, είναι πολύ ξεχωριστό, μοναδικό. Πάντα χαμογελώ όταν σκέφτομαι εκείνες τις στιγμές. Δεν μετανιώνω για τίποτα στην καριέρα μου».
Για τα σενάρια που τον φέρνουν στον πάγκο του Παναθηναϊκού: «Πρώτα από όλα, κανένας δεν έχει επικοινωνήσει μαζί μου. Αυτά είναι φήμες. Κανείς δεν μου έχει πει κάτι. Δεύτερον, έχω δύο χρόνια συμβόλαιο και θα το τιμήσω. Όταν τελειώσω με αυτό, δεν ξέρω τι θα συμβεί. Πάντα αφήνω ανοιχτή την πόρτα μου. Αν γίνει αυτό, θα δούμε. Ποτέ δεν λέω ποτέ. Όμως, είμαι καλά εκεί που είμαι τώρα. Είμαι γύρω από το παιχνίδι που αγαπώ και δίπλα στην οικογένειά μου. Είμαι δίπλα στους ανθρώπους που δεν ήμουν για 13-14 χρόνια. Θυσίασα πολλά για να μπορέσω να δώσω πράγματα στην οικογένειά μου. Είμαι πίσω στο σπίτι μου. Είναι δύσκολο να το αφήσω ξανά. Έχω τη δική μου οικογένεια τώρα, έχω δύο παιδιά. Είναι δύσκολο να τα πάω σε έναν άλλον κόσμο. Είναι πολλά που θα έπρεπε να σκεφτώ, κάτι πολύ περίπλοκο. Αν μου δινόταν η προοπτική να γίνω head coach, θα έπρεπε να σκεφτώ τα πάντα. Θα έφευγα για έναν άλλον κόσμο, θα ερχόμουν εκεί. Και αν μετά δεν πήγαιναν καλά τα πράγματα; Άλλωστε, όλα είναι μπίζνες, σωστά; Έχω καταφέρει να καθιερωθώ εδώ στο ΝΒΑ.
Είμαι προπονητής. Έχω την οικογένειά μου εδώ. Όταν αποσύρθηκα έπρεπε να προσαρμοστώ πάλι στη ζωή στις ΗΠΑ. Χρειάστηκα τρία - τέσσερα χρόνια. Ήταν δύσκολο. Μου πήρε χρόνο να προσαρμοστώ ξανά στην πατρίδα μου. Ποιος θέλει να "ποντάρει" σε κάτι, να χάσει ξανά; Ο Παναθηναϊκός είναι η οικογένειά μου. Όμως, τώρα μιλάμε για δουλειά».
