Οι καταστάσεις που βιώνει ο παγκόσμιος αθλητισμός λόγω κορωνοϊού είναι πρωτόγνωρες. Κατά κυριολεξία και όχι ως σχήμα λόγου. Για τον επιπρόσθετο λόγο ότι δεν μπορείς να εξηγήσεις όσα συμβαίνουν ούτε, πολύ περισσότερο, να τα κρίνεις. Κι αυτό είναι που κάνει και τη δική μας δουλειά πολύ δύσκολη.
Τι να πεις, δηλαδή, και τι να γράψεις όταν κλείνουν οι πόρτες γηπέδων και γυμναστηρίων, αναβάλλονται παιχνίδια, διακόπτονται πρωταθλήματα, επειδή ένας άγνωστος στην ιατρική κοινότητα ιός εξαπλώνεται με μεγάλη ταχύτητα από άνθρωπο σε άνθρωπο, απειλεί και σε πολλές περιπτώσεις παίρνει ζωές; Τίποτα. Απλώς παρακολουθείς και συμμορφώνεσαι κι εσύ με τις οδηγίες των ειδικών. Η υγεία όλων μας είναι πάνω απ' όλα.
Ελπίζεις μόνο αυτό το κακό να περάσει γρήγορα και με το μικρότερο δυνατό κόστος σε ανθρώπινες ζωές. Και αναλογίζεσαι τι σημάδια θα αφήσει πίσω της αυτή η πανδημία, όταν θα έχει πια περάσει.
Ο οικονομικός αντίκτυπος της επέλασης του κορωνοϊού έχει ήδη αρχίσει να γίνεται αισθητός παγκοσμίως και η κατάσταση προσεχώς αναμένεται να γίνει χειρότερη. Ο αθλητισμός δεν θα μείνει ανεπηρέαστος ούτε φυσικά το μπάσκετ από τη στιγμή που διακόπηκαν οι διοργανώσεις και κανείς δεν ξέρει πότε θα αρχίσουν ξανά. Αν θα αρχίσουν...
Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πόσος χρόνος θα χρειαστεί για να περιοριστεί η διασπορά του ιού, να ελεγχθεί η κατάσταση και να μπορούν να γίνουν ξανά αγώνες χωρίς να υπάρχει ο παραμικρός κίνδυνος για κανέναν. Το ΝΒΑ διέκοψε το πρόγραμμά του για ένα μήνα κι αυτό είναι ενδεικτικό του πώς μπορεί να εξελιχθεί η κατάσταση. Μπορεί να φτάσουμε στο Πάσχα, μπορεί να μπει κι ο Μάιος κι ακόμα να μην έχουν ξαναρχίσει οι αγώνες. Κι αν συμβεί κάτι τέτοιο, πώς θα μπορέσουν να συνεχιστούν οι διοργανώσεις;
Αν οι διοργανώσεις αργήσουν να επαναρχίσουν, είναι βέβαιο πως πολλά παιχνίδια θα ακυρωθούν. Και οι ομάδες θα δεχθούν καίρια χτυπήματα. Ποια τηλεόραση θα πληρώσει για παιχνίδια που δεν θα δείξει; Ποιοι χορηγοί θα τιμήσουν τις συμφωνίες τους ακέραια σε μια σεζόν κουτσουρεμένη; Πόσα χρήματα θα χαθούν από εισιτήρια που δεν θα πουληθούν ποτέ; Κι εδώ μιλάμε για παιχνίδια σημαντικά, για αγώνες πλέι οφ με μεγάλο ενδιαφέρον και αυξημένη εμπορικότητα.
Στο μεταξύ, κανείς δεν ξέρει ποια εικόνα θα έχουν οι ομάδες αν και εφόσον ξαναρχίσει κάποια στιγμή η σεζόν. Οι ξένοι παίκτες και προπονητές θα αρχίσουν να φεύγουν για να βρεθούν στο σπίτι τους, κοντά σις οικογένειές τους. Ο Ρικ Πιτίνο και ο Τζίμερ Φριντέτ έκαναν την αρχή, θα ακολουθήσουν κι άλλοι από τις άλλες ομάδες. Ποιος μπορεί να τους κατηγορήσει; Κανείς. Κανείς, επίσης, δεν μπορεί να τους εμποδίσει.
Και κανείς δεν μπορεί να τους πει να γυρίσουν πίσω. Ο φόβος έχει φωλιάσει για τα καλά στις ανθρώπινες ψυχές κι ακόμα κι αν κάποια στιγμή τα μέτρα χαλαρώσουν και τα παιχνίδια ξαναρχίσουν, ποιος μπορεί να είναι σίγουρος ότι ο Αμερικανός που θα έχει επιστρέψει στην πατρίδα του θα θελήσει να έρθει και πάλι εδώ για να τιμήσει το υπόλοιπο του συμβολαίου του, που-εδώ που τα λέμε-δεν είναι και πολύ μεγάλο σε διάρκεια;
Αν κάποια στιγμή αρχίσουν ξανά οι αγώνες, το πιθανότερο είναι ότι οι ομάδες θα έχουν διαφορετική σύνθεση από αυτή που έχουν σήμερα. Και φυσικά, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ποιον αντίκτυπο θα έχει αυτό στην αγωνιστική παρουσία τους.
Η κατάσταση είναι πρωτόγνωρη. Προηγούμενο δεν υπάρχει ούτε απαντήσεις στα πολλά ερωτήματα που ανακύπτουν.
Δεν χρειάζονται, άλλωστε απαντήσεις τώρα. Αυτό που προέχει είναι η υγεία του κόσμου. Όλου του κόσμου...
