Η κλασική ατάκα: "Θα το πάρει όποιος το θέλει πιο πολύ" στο ελληνικό Clasico θυμίζει παραμύθι για μικρά παιδιά. Το γαϊτανάκι του τίτλου ξεκινά απόψε (21.00 - Cosmotesport 4) στο ΣΕΦ και οι δύο αιώνιοι θέλουν το τρόπαιο όσο τίποτε άλλο.
Με τον Ολυμπιακό να επιδιώκει να κλείσει θετικά μια εντυπωσιακή (για τα ευρωπαϊκό δεδομένα χρονιά) και τον Παναθηναϊκό να ψάχνει το αντίδοτο για τον πληγωμένο εγωισμό των παικτών. Το μπάσκετ είναι ομαδικό άθλημα, αλλά στη συγκεκριμένη σειρά τελικών (όπως και στο παρελθόν) υπάρχουν παίκτες που μπορούν να αλλάξουν τα δεδομένα.
Η περσινή σειρά, ανέδειξε για πρώτη φορά στην ιστορία, έναν και μόνο παίκτη που έπαιξε τόσο καθοριστικό ρόλο στην ολοκλήρωση αυτής για την ομάδα του. Ποτέ άλλοτε, ούτε καν όταν έπαιζαν τελικό ο Αρης με τον ΠΑΟΚ, ένας και μόνο παίκτης δεν έγειρε την πλάστιγγα σε τέτοιο βαθμό για τη μία ομάδα όπως έκανε ο Βασίλης Σπανούλης για τον Ολυμπιακό το περασμένο καλοκαίρι.
Με δύο buzzer beater τρίποντα τίτλου στο ΟΑΚΑ και ένα προσωπικό ρεσιτάλ ατομικού σκοραρίσματος στα τελευταία λεπτά του τρίτου (και ίσως κρισιμότερου) τελικού στο ΣΕΦ. Θα είναι και εφέτος το βαρόμετρο της ομάδας του, από τον τρόπο (κυρίως) που θα διαβάσει τα παιχνίδια, αρχής γενομένης από το κρίσιμο αποψινό. Δεδομένου ότι μια ολόκληρη άμυνα θα είναι προσαρμοσμένη πάνω του (με τον Γκίστ να έχει σημαντικό ρόλο εδώ) ο Kill Bill καλείται να βρει άλλους διαδρόμους.
Το αντίπαλο δέος του Παναθηναϊκού στους εφετινούς τελικούς (τους πρώτους μετά από 12 χρόνια χωρίς πλέον το Δημήτρη Διαμαντίδη) είναι ο Νίκ Καλάθης που μπορεί να κρίνει από την πλευρά του σε μεγάλο βαθμό τη σειρά, δείχνοντας μάλιστα να βρίσκεται στην καλύτερή του κατάσταση στη χρονιά. Ο νέος - στη μετά Διαμαντίδη εποχή - εμβληματικός αρχηγός του Παναθηναϊκού πληγώθηκε ίσως περισσότερο από όλους από τον τρόπο επιστροφής της ομάδας από την Πόλη (με πούλμαν) αλλά και από τον τρόπο με τον οποίο αποκλείστηκε από τη μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης Φενέρ του πρώην προπονητή του, Ζέλικο Ομπράντοβιτς και αυτό τον πληγωμένο εγωισμό θέλει να βγάλει στο παρκέ και να παρασύρει τους συμπαίκτες του να κάνουν το ίδιο.
Παίκτες-κλειδιά, μπορούν να εξελιχθούν ο Μιλουτίνοφ και ο Μάντζαρης για τον Ολυμπιακό και οι Σίγκλετον και Παππάς για τους φιλοξενούμενους, ενώ κομβικό ρόλο για την εξέλιξη του παιχνιδιού θα παίξει το αν ο Ολυμπιακός μπορέσει να περιορίσει τον "εκτελεστή" του εφέτος σε όλες τις ήττες από τον Παναθηναϊκό, Κέισι Ρίβερς και οι Πράσινοι το πως θα τα πάνε στο μαρκάρισμα του Γιώργου Πρίντεζη.
Γιάννης Σφαιρόπουλος και Τσάβι Πασκουάλ θα έχουν το δικό τους κρίσιμο ρόλο στο να μεταφέρουν τα σχέδια επί χάρτου, από τη σκακιέρα του πάγκου στο παρκέ και το κυριότερο ;
Να είναι πανέτοιμοι για κάθε έξτρα πλάνο του αντιπάλου τους, καθώς όποιος αιφνιδιαστεί λιγότερο και μείνει με καθαρό μυαλό ως το φινάλε θα έχει τον πρώτο λόγο.
Αν βρισκόμασταν στη δεκαετία του 1990, ενδεχομένως στον Ολυμπιακό θα ετοίμαζαν χώρο στην τροπαιοθήκη του συλλόγου για να προσθέσουν έναν ακόμα τρόπαιο πρωταθλήματος. Καθώς το ΣΕΦ, το οποίο αποτελούσε απόρθητο φρούριο για τον Παναθηναϊκό εκείνη τη δεκαετία με τους Ερυθρόλευκους να βρίσκουν πάντα τον τρόπο να επικρατούν, είτε του αιώνιου αντιπάλου τους είτε του ΠΑΟΚ στους τελικούς που είχαν, ή αποκτούσαν μέσα στη σειρά το πλεονέκτημα έδρας (όπως με το διπλό μπρέικ του 1993 επί του πρωταθλητή ΠΑΟΚ αρχικά και στη συνέχεια επί του Παναθηναϊκού), με τη μοναδική κλασσική εξαίρεση του κανόνα να έρχεται στους τελικούς του 1999.
Ομως μετά την ανακαίνιση - εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 - και την παράλληλη αγωνιστική κατρακύλα του μπασκετικού Ολυμπιακού (όταν ο Σωκράτης Κόκκαλης τον άφησε πλέον σχεδόν στην τύχη του) το ΣΕΦ έπαψε να αποτελεί την πανίσχυρη έδρα των Ερυθρολεύκων ακόμα και όταν αυτοί μετά από μια δεκαετία (από εκείνο το δύσκολο 1999) επέστρεψαν στο να παίρνουν το πλεονέκτημα της έδρας. Επτά φορές το έχουν κάνει στα τελευταία εννέα χρόνια, αλλά από τις έξι προηγούμενες φορές, στις τέσσερις ο Παναθηναϊκός έκανε break με το καλησπέρα των τελικών από το πρώτο παιχνίδι και τις τρεις το εξαργύρωσε με το πρωτάθλημα (2009, 2011, 2013) ενώ πέρυσι ο Σπανούλης είχε διαφορετική γνώμη.
Εδώ είναι και το ζουμί της υπόθεσης. Ενώ παλαιότερα η έδρα δεν έσπαγε με τίποτε ή έστω σε ελάχιστες περιπτώσεις, πλέον ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια τα break βρίσκονται σε ημερησία διάταξη. Αποκορύφωμα δε, αυτό που δεν είχε συμβεί ποτέ στην ιστορία των τελικών μεταξύ των δύο "αιωνίων" μέχρι και το 2013 και το είδαμε δύο φορές μαζεμένες (από μία έκαστος) την τελευταία τριετία !
Αναφερόμαστε βέβαια στο break στο break στην ίδια σειρά. Το έκανε ο Παναθηναϊκός του Φραγκίσκου Αλβέρτη το 2014, όταν έχασε το πλεονέκτημα στον τρίτο τελικό στο ΟΑΚΑ (1-2) αλλά το ξαναπήρε άμεσα με διπλό στο Φάληρο στον 4ο τελικό και τελείωσε το πρωτάθλημα στο ΟΑΚΑ (3-2).
Πέρυσι ήταν σειρά του Ολυμπιακού να απαντήσει τόσο ηχηρά στο break του Παναθηναϊκού στο πρώτο ματς, όπου όχι απλά ξαναπήρε το πλεονέκτημα αλλά τελείωσε για πρώτη φορά το πρωτάθλημα με δύο νίκες στο - άλλοτε απόρθητο για αυτόν - ΟΑΚΑ. Συνεπώς η έδρα λέει πολλά και συνάμα τίποτε αν δεν ξέρεις πως να την αξιοποιήσεις.
Γκρίνια θα υπάρξει (δεν δίνει ούτε 1.01 στο στοίχημα) οπωσδήποτε και για τη διαιτησία (από τον χαμένο κυρίως) που έτσι και αλλιώς το επίπεδο της έχει πέσει, από τη στιγμή μάλιστα που δεν σφυρίζουν καν οι Ελληνες διαιτητές που παίζουν στην Ευρωλίγκα.
Photo Credit: Eurokinissi
