Λίγες μέρες μετά την επιστροφή του Πανιωνίου στην Α1 ο προπονητής του, Νίκος Οικονόμου, έδωσε συνέντευξη στην ιστοσελίδα του ΣΕΠΚ, στην οποία εξηγεί πώς κατάφερε η ομάδα να πετύχει στο στόχο που είχε θέσει από την αρχή της σεζόν. Αφήνει να φανούν κάποια παράπονα για τον κόσμο της ομάδας και δεν γίνεται σαφής όσον αφορά το μέλλον το δικό του στον Πανιώνιο...
Η συνέντευξη:
Για την κατάκτηση του πρωταθλήματος της A2 και συναισθήματα που ένιωσε όταν τέλειωσε το παιχνίδι με τον Δούκα
"Μόλις τελείωσε το παιχνίδι με τον Δούκα υπήρχε απίστευτη χαρά για την επίτευξη του στόχου μας. Ήταν από την αρχή κάτι που θέλαμε και δεν είχαμε κρυφτεί ότι πάμε γι αυτό. Είναι σημαντικό να πετυχαίνεις τους στόχους που θέτεις και μόνο με χαρά κι υπερηφάνεια μπορείς να γεμίζεις κάθε φορά που το καταφέρνεις. Όλη η σκληρή δουλειά που έγινε από το προπονητικό επιτελείο, τους παίκτες και το σταφ είχε τρομερή ανταπόκριση, αφού πετύχαμε να ανέβουμε απευθείας ως πρωταθλητές στην Α1".
Για την πορεία της ομάδας μέχρι να φτάσει στην κατάκτηση του πρωταθλήματος
"Σαν βασικό στόχο είχαμε θέσει να έχουμε την καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος γιατί η φιλοσοφία μου είναι ότι μέσα από την άμυνα μπορείς να κερδίζεις τίτλους. Με το πρωτάθλημα να έχει ολοκληρωθεί θεωρώ ότι το καταφέραμε, καθώς ήμασταν η καλύτερη άμυνα της Α2 έχοντας παθητικό περίπου 66 πόντων κατά μέσο όρο. Από εκεί και πέρα, ένα χαρακτηριστικό μας ήταν η διάρκεια που δείξαμε μέσα στη χρονιά κι αυτό ήταν σημαντικό. Καλώς ή κακώς υπήρχαν στιγμές που δεν ήμασταν όσο καλοί θέλαμε, όμως τις περισσότερες φορές το διαχειριστήκαμε και πήραμε το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Η Α2 είναι ένα μεγάλο και ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, στο οποίο κληθήκαμε να ανταγωνιστούμε πολλά αξιόλογα ρόστερ και πολλές δυνατές ομάδες κι έδρες. Νομίζω ότι δίκαια είμαστε οι πρωταθλητές! Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι ξεκινήσαμε τη σεζόν με ένα απίστευτο σερί 14 συνεχόμενων νικών, κάτι που αποτελεί ρεκόρ στην ιστορία της κατηγορίας.
Στην αρχή της χρονιάς και σε μία δύσκολη οικονομική περίοδο, εμείς φτιάξαμε ένα ρόστερ με στόχο να ανέβει και το καταφέραμε παρότι υπήρχε πολύ μεγάλος ανταγωνισμός. Γενικότερα αν και υπήρχαν πολλοί αξιόλογοι αντίπαλοι έγινε ένα πρωτάθλημα που κρίθηκε στις λίγες ήττες. Απαγορευόταν να χάσεις οποιοδήποτε θεωρητικά εύκολο παιχνίδι εκτός και έπρεπε οπωσδήποτε να υπερασπιστείς την έδρα σου απέναντι σε όλους. Για να βγεις πρώτος αυτό ήταν το μυστικό και το ξέραμε".
Για όσους βοήθησαν σε αυτή την επιτυχία
"Για να βγει αυτό το αποτέλεσμα είχε γίνει σκληρή δουλειά από μία μεγάλη ομάδα ανθρώπων. Στην αρχή ήμασταν όλοι άγνωστοι μεταξύ μας, όμως με επιμονή, υπομονή και πολλές ώρες δουλειάς πετύχαμε τον στόχο που είχαμε θέσει και ανταποκριθήκαμε στο μεγάλο "πρέπει" που υπήρχε λόγω του μπάτζετ, της φανέλας, του κόσμου και της ιστορίας αυτής της ομάδας.
Οι συνεργάτες μου Δημήτρης Μισιακός, Κώστας Σίσκος, ο γυμναστής Παναγιώτης Τσάπρας, ο φυσιοθεραπευτής Κώστας Ροτζιώκος, ο γιατρός Χρήστος Δάρας, ο αθλητικός διευθυντής Σταύρος Ελληνιάδης, ο φροντιστής μας Γιάννης Φραγκούλης, ο δημοσιογράφος Γιάννης Πάλλας και στην αρχή ο κ. Μπίρης, όλοι τους εργάστηκαν σκληρά για να φτάσουμε μέχρι εδώ. Φυσικά τίποτα από όλα αυτά δεν θα γινόταν χωρίς να τον πρόεδρος μας, κ. Ίωνα Βαρουξάκη! Αν δεν ήταν ο πρόεδρος να πάρει την ομάδα δεν γνωρίζω τι θα έκανε ο Πανιώνιος και πως θα έβρισκε τον τρόπο να πρωταγωνιστήσει και να πάρει το πρωτάθλημα. Από την αρχή με τη βοήθεια του προέδρου δουλεύαμε σαν ομάδα Α1 γιατί θέλαμε να πάρουμε το πρωτάθλημα και κάθε λεπτομέρεια μετρούσε".
Για την επόμενη ημέρα της ομάδας που την βρίσκει στην Α1
"Πριν φτάσουμε στην Α1 πρέπει πρώτα να γίνουν κάποια άλλα βήματα. Αρχικά προέχει να γίνει μία συνάντηση με τον πρόεδρο στην οποία θα κάνουμε τον απολογισμό της σεζόν που ολοκληρώθηκε. Από εκεί και πέρα πρέπει να δούμε ποιες είναι οι προθέσεις του κ. Βαρουξάκη για την επόμενη ημέρα αλλά και τι θα κάνει ο Ερασιτέχνης με το κομμάτι που αφορά την εκκαθάριση. Στην παρούσα φάση προέχει να κλείσουμε με τα όσα έγιναν τη χρονιά που ολοκληρώθηκε".
Για τον κόσμο και αν στήριξε την προσπάθεια
"Η αλήθεια είναι ότι δεν είχαμε όσο κόσμο θα θέλαμε σε κάποια παιχνίδια. Το να φτάνουμε τελευταία αγωνιστική παίζοντας την άνοδο μέσα στο σπίτι μας, νομίζω ήταν φυσιολογικό κι αναμενόμενο να γίνει το ματς σε ένα κατάμεστο γήπεδο. Πιστεύω ότι θα μπορούσαμε και σε πολλά άλλα να είχαμε περισσότερο κόσμο.
Όπως συμβαίνει σε όλες τις ομάδες έτσι και στη δική μας υπήρχαν κάποια θεματάκια μέσα στη χρονιά που αφορούσαν την αντιμετώπιση που είχαμε αλλά και κάποιες κριτικές, όμως αυτά συμβαίνουν παντού. Είναι κάπως περίεργο, όμως, κάποιοι που μας κατηγορούσαν και μας κριτίκαραν σκληρά μετά από λίγες ημέρες και μόλις τέλειωσε ο αγώνας με τον Δούκα μας έπαιρναν αγκαλιά. Δεν θέλω, όμως, να μιλάω γι αυτά γιατί τώρα αξίζει μόνο να χαιρόμαστε για την επίτευξη του στόχου μας".
