Το Μαρούσι επιστρέφει στην Α2 μετά από δύο δεκαετίες και ο Βαγγέλης Μπαλάφας μιλάει στο basketa.gr για την ομάδα που κάθε χρόνο, ξεκινάει με άλλο στόχο από αυτόν της ανόδου!
Σε συνέντευξη που είχε δώσει παλιότερα στο basketa.gr, ο Κώστας Κεραμιδάς είχε πει για το Μαρούσι πως “αυτό που ζούμε τώρα, έχει γίνει σκοπός, δεν ήταν”. Δύο μήνες μετά, ο σκοπός έχει στόχος και ο στόχος, επίτευγμα. Η ομάδα των Βορείων προαστίων, κατάφερε να… ξεμπερδέψει νωρίς με την Β’ Εθνική και από το βράδυ της Κυριακής, να σκέφτεται την Α2. Το αυτό κάνει και ο Βαγγέλης Μπαλάφας! Παίκτης με μπόλικη εμπειρία, ξέρει να ανεβάζει ομάδες. Το είχε πράξει με τον Πανελευσινιακό, το κάνει δύο χρόνο τώρα με την κιτρινόμαυρη φανέλα!
- Ομάδα που ανεβαίνει από την Γ΄Εθνική και έχοντας χαμηλό μπάτζετ στην Β΄έχει ως στόχο την παραμονή. Τον ίδιο είχατε κι εσείς;
“Ξεκινήσαμε με σκοπό να σώσουμε την κατηγορία κι όχι μόνο! Θέλαμε να εμπλουτίσουμε το σύνολο μας και να βάλουμε νεαρά παιδιά στο παρκέ να δείξουν πως μπορούν να σταθούν σε μια δύσκολη κατηγορία. Εμείς οι πιο έμπειροι, τους βοηθήσαμε και σιγά-σιγά, άρχισε κάτι να γίνεται! Ήρθαν κάποιες σημαντικές νίκες εκτός έδρας που μας έδωσαν γρήγορα την σωτηρία μας και στα τελευταία παιχνίδια, βάλαμε στο μυαλό μας την άνοδο. Ξέραμε πως είχαμε καταφέρει πολλά περισσότερα απ’ όσα μας είχαν ζητήσει αλλά στο σημείο που είχαμε φτάσει, είπαμε πως “μπορούμε”. Τα υπόλοιπα τα ξέρεις.
- Υπήρξε στιγμή μέσα στην χρονιά που αισθανθήκατε σίγουροι γι’ αυτό που πάτε να κάνετε, να ανεβείτε κατηγορία;
“Σίγουροι δεν υπήρξαμε ποτέ. Τυχεροί πάλι, ναι! Διότι βλέπαμε πως όταν χάναμε, έχαναν και οι ομάδες που μας κυνηγούσαν! Με εξαίρεση το Περιστέρι που δεν πιανόταν, εμείς, ο Πανερυθραϊκός και ο Παπάγος κινούμασταν στο ίδιο μοτίβο. Απλά, σε σχέση με τους υπόλοιπους δύο, αυτό μας κράτησε ψηλότερα ήταν η οικογένεια! Θα με πεις γραφικό αλλά έπρεπε να μας έβλεπες. Κάναμε κακές ήττες στην έδρα μας αλλά δεν το βάλαμε κάτω. Μείναμε ενωμένοι μέχρι το τέλος, προσηλωμένοι στον νέο στόχο που είχαμε βάλει. Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, όταν καταφέραμε να μπούμε στις πρώτη τετράδα, αποβάλλαμε το άγχος. Παίξαμε απελευθερωμένα μέχρι να φτάσουμε στο σημείο να πανηγυρίζουμε”.
- Και πως πανηγυρίζατε! Είδα φωτογραφίες με καπνογόνα. Ντουμάνι το κάνετε το γήπεδο!
“Κλασικά πράγματα! Το ευχαριστηθήκαμε. Μπορεί να χάσαμε, μπορεί να μας κυρίευε το άγχος στο ματς με το Περιστέρι αλλά το φινάλε ήταν αυτό που μας άξιζε!”
- Μπορείς να πεις, “αυτός έχει μεγαλύτερο μερίδιο στην επιτυχία από κάποιον άλλον”;
“Ο κάθε ένας έχει το δικό του μερίδιο σε αυτή την επιτυχία. Και δεν θα πω, άλλος λίγο κι άλλος περισσότερο. Θα το μοιράσω ισότοπα. Ομάδα είμαστε εξάλλου. Αυτή είναι η σημασία της. Ο κόουτς Κεραμιδάς κατάφερε να ενώσει τον ενθουσιασμό των νεαρών παικτών με την εμπειρία των μεγαλυτέρων. Εμείς ως παίκτες βάλαμε το “εγώ” μας κάτω από την ομάδα. Κόντρες δεν υπήρχαν. Και το αναφέρω αυτό διότι στο Μαρούσι βρίσκονται πέντε-έξι παιδιά που έχουν διαγράψει την δικιά τους πορεία στον χώρο, έχουν παίξει σε μεγαλύτερες κατηγορίες και ήταν πρωταγωνιστές στις παλιότερες ομάδες. Λογικό οι απ΄έξω να μιλάνε για “ντίβες” και “περσόνες”. Εγώ δεν τις είδα. Απεναντίας, είδα ένα ωραίο κλίμα, ένα σύνολο με μπασκετικό εγωισμό που ήθελε να πετύχει κάτι καλό. Ορίστε λοιπόν, ανεβήκαμε!”
- Παίζεις σε μια ομάδα με ιστορία, άρα που έχει και κόσμο να την στηρίζει και να την υποστηρίζει. Αυτός ο κόσμος, ήταν φέτος στο πλευρό μας;
“Βρίσκομαι στο Μαρούσι από πέρυσι. Απ’ όταν η ομάδα είχε πέσει από την Β’ Εθνική στην Γ’. Στα δύο αυτά χρόνια, είδα ανθρώπους να μας αγκαλιάζουν. Αν θες να σου πω ένα νούμερο, κοντά στους 40! Δεν είναι μεγάλος αριθμός αλλά για μας φαινόταν τεράστιος. Ειδικά φέτος που άρχισε να φαίνεται κάτι καλό, η προσπάθεια τους να μας στηρίξουν, να μας βοηθήσουν, ήταν αξιέπαινη. Θέλω όμως να ευχαριστήσω περισσότερο απ’ όλους, τον κύριο Γεωργουσόπολο. Την βοήθεια του, εγώ προσωπικά, δεν πρόκειται να την ξεχάσω ποτέ!”
- Πως φαντάζεσαι την Α2;
“Είχα παίξει και παλιότερα και ήταν πολύ δύσκολη. Πόσο μάλλον τώρα που υπάρχουν ομάδες με χρήματα! Μακάρι να τα βρει και το Μαρούσι και να πραγματοποιήσει μια καλή πορεία. Ξέρω πως οι εποχές είναι δύσκολες, οι… ρομαντικοί έχουν χαθεί αλλά δεν θα τα βάψουμε και μαύρα. Το θέμα είναι το Μαρούσι να επιστρέψει σιγά-σιγά εκεί που πρέπει να είναι. Δύο χρόνια τώρα, βάλαμε καλές και γερές βάσεις. Τώρα σηκώνουμε το… οικοδόμημα!”
