Η Ευκαρπία ήταν μία από τις ομάδες, που ξεχώρισαν στο τελευταίο πρωτάθλημα της Γ' Εθνικής, παίρνοντας... αέρα το πρωτάθλημα στον 4ο όμιλο και το Basketa.gr σας παρουσιάζει μέσω του προπονητή, Χρήστου Νίκου, και του αρχηγού, Θανάση Χολέβα, το νεανικό σύνολο που εντυπωσίασε σε μια από τις πιο ανταγωνιστικές χρονιές, ερχόμενο από το Δήμο Παύλου Μελά, για κάνει αυτή την φορά τη διαφορά στη Β' Εθνική.
Όταν προέρχεσαι από μια περιοχή, που έχει πάρει το όνομα του Παύλου Μελά, δεν μπορείς παρά να παλεύεις και να πρωταγωνιστείς. Νεότατος ήταν, άλλωστε, όταν έδινε το Μακεδονικό Αγώνα του, και το αίμα του που έχει ποτίσει τη συγκεκριμένη Γη, μοιάζει να την ευλογεί μέχρι σήμερα. Έτσι μπορεί να νιώθουν στην Ευκαρπία, με τον τοπικό ΠΣ να κάνει μια δική του ιδιαίτερη προσπάθει με νεανικά σύνολα στο ελληνικό μπάσκετ, μοιάζοντας ικανός να πρωταγωνιστήσει.
Πριν από 2.5 χρόνια, όταν η ομάδα είχε υποβιβαστεί από τη Β' Εθνική και ξεκινούσε στη Γ' Εθνική με ρεκόρ 1-7, γύρισε... το φύλλο. Ο Χρήστος Νίκου προσλήφθηκε και από τότε όλα άλλαξαν, με το σχέδιο που ήθελε να υλοποιήσει η διοίκηση να φαίνεται πια απολύτως ικανό να πετύχει. «Ήταν μια πολύ κομβική χρονιά πριν από 2.5 χρόνια. Η ομάδα έπαιζε τότε με 6-7 παίκτες κάτω των 20 ετών και τρεις μεγάλους. Όταν ανέλαβα δεν είχαν έρθει τα κατάλληλα αποτελέσματα, η ομάδα ήταν στο 1-7 και μόλις είχε πέσει από τη Β’ Εθνική. Δε γνώριζα τους περισσότερους πλην Χολέβα και είδα εκείνη την πρώτη χρονιά, ότι υπάρχει ένα καλό υλικό που αδικούσε τον εαυτό του. Υπήρχαν τα χαρακτηριστικά, που θα τους έκαναν πρωταγωνιστές, αλλά ήταν άγουροι σαν παίκτες. Παρά το γεγονός αυτό, βέβαια, σώσαμε στο τέλος την χρονιά», τονίζει στο Basketa.gr ο Έλληνας τεχνικός, ο οποίος ανέλυσε το πώς ξεκίνησε να προχωρά στο πλάνο, που είχε συμφωνήσει με τη διοίκηση, από το καλοκαίρι του 2017. «Για την περσινή σεζόν ο γνώμονας ήταν για μένα το γεγονός, ότι δε μου αρέσουν οι μεγάλες αλλαγές, ενώ είμαι υπεραισιόδοξος για το μπάσκετ που μπορούν να παίξουν οι αθλητές μου. Υπήρχε και μια μαγιά ηλικιακά σωστή, με παιδιά στα 18-19 αφοσιωμένα στο μπάσκετ, με θέληηση για δουλειά, που ήταν πάντα παρόντες στις προπονήσεις και έβγαιναν μπροστά σε κρίσιμα ματς, κάτι που δε βλέπεις συχνά. Σε αυτά τα παιδιά θέλαμε να προσθέσαμε κάποιους αθλητές με εμπειρία και λειτούργησε εξαιρετικά εκείνη την χρονιά.
Επειδή, επίσης, δεν έχουμε οικονομικά καμία σχέση με άλλα μεγέθη της κατηγορίας, έχοντας τη δυνατότητα να πάρουμε όποιον θέλουμε, στραφήκαμε βάσει δυνατοτήτων σε αθλητές, που δεν ήταν ακριβώς αναγνωρισμένοι στην κατηγορία. Προτιμήσαμε νέα παιδιά, ενώ είμαστε ένας σύλλογος που κάνει εκτεταμένη μεταβατική περίοδο και try outs, κάτι που μας φέρνει επιπλέον λύσεις. Ο Πρεδάρης, για παράδειγμα, ήταν ένας παίκτης του Β’ Τοπικού, αλλά αυτό που πάντα κοιτάω είναι η διάθεση για διάκριση σε έναν παίκτη, να μπει να κάνει τη διαφορά στο ματς και την προπόνηση. Κρατήσαμε, λοιπόν, έναν κορμό 6-7 αθλητών και προσθέσαμε άλλους 4-5, ενώ πίστευα σε όλα τα παιδιά, για το ότι μπορούσαν να πρωταγωνιστήσουν. Κάναμε, λοιπόν, μια καλούτσικη πορεία με βάση και το ότι υπήρξαν πολλοί τραυματισμού, ενώ υπήρξε και ουσιαστική προσπάθεια από όσους έμειναν».
Στα λόγια του, ο αρχηγός Θανάσης Χολέβας προσθέτει την φιλοδοξία που διείπε από τότε την ομάδα, αναφέροντας πως «από τότε που ήρθε ο κόουτς Νίκου, βάλαμε τις βάσεις πρώτα για να σωθεί η ομάδα και μετά να φτιάξει ένα σύνολο, που θα πρωταγωνιστήσει και θα ξαναφέρει την Ευκαρπία στη Β’ Εθνική. Υπάρχει ένας κορμός νεαρών παικτών με μερικούς έμπειρους, πολύ καλή χημεία και με δουλειά που φάνηκε στο γήπεδο», ενώ ανέλυσε και το δικό του ρόλο ως εξής: «Στα 33 μου, πλέον, είναι χαρά μου να παίζω με νεαρούς παίκτες. Μου αρέσει ο πρωταγωνιστικός ρόλους και παλεύω να δίνω τον καλύτερο εαυτό μου, να βοηθάω τους νεαρούς παίκτες μας και να αναλαμβάνω τις ευθύνες των πράξεών μου σαν αρχηγός».
Ο Έλληνας σέντερ, ευρισκόμενος σε αυτό το νεανικό σύνολο ως «δάσκαλος» των ταλαντούχων παικτών, βρέθηκε να κάνει μια «μαγική» χρονιά και να βρίσκεται στους κορυφαίους όλης της κατηγορίας για φέτος. «Τις τελευταίες δύο χρονιές, μετά τον τραυματισμό μου σε τροχαίο ατύχημα και έναν ακόμη πέρυσι στο ματς με τον Μαντουλίδη, ήθελα να κάνω μια νέα αρχή και να μη σταματήσει το μπάσκετ για μένα. Μετά τον τραυματισμό μου, πέρυσι, είπα πως θα εμφανιζόμουν πιο δυνατός. Ο γιατρός, ο φυσιοθεραπευτής, η οικογένεια και η ομάδα μου ήταν δίπλα μου, δεν το έβαλα κάτω και αυτό φάνηκε στο τέλος», απάντησε, στέλνοντας το δικό του μήνυμα αισιοδοξίας.
Πώς κατάφερε, όμως, η Ευκαρπία να είναι απόλυτη κυρίαρχη σε ένα από τα πιο ανταγωνιστικά πρωταθλήματα, που έχουν γίνει εδώ και χρόνια στο Βορρά, στον 4ο όμιλο, κάνοντας περίπατο με μόλις τρεις ήττες έως τώρα σε 24 ματς; Η εξήγηση του Χρήστου Νίκου, είναι η εξής: «Θεωρώ, ότι η ομάδα αυτή ήταν από τις λίγες, που κράτησαν ένα μεγάλο κορμό παικτών, κάτι που βοηθά στην χημεία και την αποτελεσματικότητα των αθλητών μέσα στην χρονιά. Ήταν, επίσης, τεράστια η προσθήκη του Χαρτόπουλου, που έδεσε όλους τους αθλητές σε αποδυτήρια και γήπεδο, προσφέροντας ηγετική παρουσία των βετεράνων μαζί με τον Χολέβα, αν και ήταν ρίσκο η απόκτησή του λόγω του τραυματισμού, που είχε πριν από λίγο καιρό υποστεί στον χιαστό του. Η επιστροφή του Κοσμίδη ήταν εξίσου σημαντικό γεγονός, ενώ μας βγήκαν μεταγραφές που δεν περιμέναμε, όπως ο Πλεξίδας και ο Τσελεντάκης. Είμαστε μια οικογένεια σε καλές και άσχημες στιγμές, ενώ υπήρξε μεγάλος αλληλοσεβασμός μεταξύ όλων.
Έχοντας τελικά, λοιπόν, ένα σύνολο 15 αθλητών, τους είπα το καλοκαίρι ότι στόχος είναι να κερδίζουμε κάθε ματς. Κάποιοι το πίστεψαν, άλλοι ήταν λίγο πιο διστακτικοί. Η βλέψη μου σαν προπονητής, όμως, αυτή είναι και είχαμε ένα συγκεκριμένο πλάνο, ενώ μας βγήκαν και κάποια αποτελέσματα σε ένα πρωτάθλημα, όπου κάναμε ένα αργό, θα το έλεγα, ξεκίνημα μέχρι να… στροφάρουμε. Στο τελευταίο συνετέλεσε το γεγονός, ότι στην αρχή δεν ξέρεις ακριβώς το rotation σου και πώς είναι οι αντίπαλοι, μαζί με τον τραυματισμό του Βάσκου με χιαστό στην πρεμιέρα με τον Αστέρα Σίνδου. Μετά βρήκαμε ξανά ρόλους, είδαμε πόσα μπορούμε να κάνουμε και όλοι πρόσφεραν μέχρι το 14ο και το 15ο παίκτη. Υπάρχει ένας πλουραλισμός, αν δεις, σε άμυνα και επίθεση από όλους, μπαίνοντας για να δώσουν το 100% στις προπονήσεις και τα παιχνίδια. Μαζί με σταθερότητα και σοβαρότητα όλη την χρονιά, καθώς και τραυματισμούς στο όριο του επιτρεπτού, καταφέραμε να διακριθούμε. Σημαντική ήταν η συνεισφορά των συνεργατών μου, αρχικά του άμεσου συνεργάτη μου Ακη Δαδάλα, καθώς και του προπονητή Γιάννη Παπαδόπουλου, δύο προπονητών που είναι χρόνια στο σύλλογο και ένα ευχαριστω και στη διοίκηση, καθώς και τον πρόεδρο Δημήτρη Αντωνιάδη, που ήταν πάντα κοντά στην ομάδα». Από την πλευρά του, ο Θανάσης Χολέβας αναγνωρίζει «ότι οι τρεις ήττες μας ήταν δίκαιες, αν και ίσως κάτι αξίζαμε σε εκείνο με τη ΜΕΝΤ, που χάσαμε ουσιαστικά στο σουτ. Θέλαμε με το εντός έδρας αήττητο, εφόσον το είχαμε, να χτυπήσουμε όλα τα ματς, καθώς στην κατηγορία ξεκάθαρο φαβορί δεν υπήρχε. Παίζαμε δυνατά, σκληρά, δεν φοβόμασταν και ήρθαν όλα όπως θέλαμε. Θα παλέψουμε, πλέον, για να μην κάνουμε άλλη ήττα».
Ο έμπειρος σέντερ έχει και την απάντηση στο πώς διαχειριζόταν αυτή η ομάδα με τόσους νέους παίκτες, αυτή την πορεία πρωταθλητισμού, χωρίς να γίνει ουσιαστικά ούτε ένα μεγάλο σφάλμα. «Από την αρχή φροντίσαμε και δεν είχαμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας, ότι είμαστε σε πλεονεκτική θέση και ο κόουτς μας περνούσε το μήνυμα του να έχουμε χαμηλά το κεφάλι, να κοιτάμε ξάθε ματς ξεχωριστά και να μην πάρουν τα μυαλά μας αέρα σε μεγάλες νίκες. Ήμασταν πάντα προσηλωμένοι στο σχέδιο του αγώνα, με πολύ καλή προετοιμασία από το τεχνικό επιτελείο και τη σπουδαία δουλειά που κάναμε στο γήπεδο. Θεωρώ, ότι δίκαια είμαστε σε αυτή τη θέση. Ήμασταν σταθεροί στο μεγαλύτερο μέρος του πρωταθλήματος, με σπουδαία διπλά σε δύσκολες έδρες, και δη την Κομοτηνή τώρα τελευταία, που μας έδωσε και τον τίτλο», είπε.
Ποια ήταν, ωστόσο, τα παιχνίδια-σταθμοί σε αυτή τη μεγάλη σεζόν, που έφερε τον τίτλο πριν από το Πάσχα; «Η πρώτη ήττα από τη ΜΕΝΤ εντός έδρας ήρθε πολύ καλώς νωρίς. Μπορεί να χάσαμε στις λεπτομέρειες, αλλά αυτό το ματς μας έδειξε πως δεν είμαστε υπερομάδα και πρέπει να δουλέψουμε σε αδυναμίες και πολλές λεπτομέρειες, που στο τέλος κάνουν και τη διαφορά. Το πρώτο χαστούκι, λοιπόν, και ειδικά στην έδρα μας, μας έβαλε σε μια άλλη τροχιά σκέψης, για να φτάσουμε στο επίπεδο που θέλουμε. Η νίκη, μετά, στην Ξάνθη με τον Λεύκιππο ήταν κομβική. Ήταν από τα κακά μας παιχνίδια, όπου όμως δείξαμε χαρακτήρα στα τελευταία λεπτά και είδαμε, ότι αν είμαστε σοβαροί και το θέλουμε πολύ, θα κάνουμε το βήμα παραπάνω. Στο 103-68 επί του Απόλλωνα, ειδικά, είδαμε τη δυναμική μας, καθώς ήταν μια ομάδα στα φαβορί αρχικά μαζί με τη ΜΕΝΤ. Δεν περιμέναμε τέτοια διαφορά κι εκεί ρόλαρε η χρονιά μας, με μικρολάθη και μικρομεταπτώσεις αναμενόμενες. Είχαμε πολλά δύσκολα ματς με καλές και έμπειρες ομάδες, αλλά στο τέλος ήμασταν καλύτεροι και περισσότεροι, γιατί το βάθος στον πάγκο παίζει ρόλο στον πρωταθλητισμό. Όλα τα παιδιά έκαναν την υπέρβασή τους και πρόκειται για τεράστια επιτυχία», επεσήμανε ο κόουτς Νίκου.
Τώρα, όμως, έρχεται η Β' Εθνική, μια κατηγορία πολύ πιο σκληρή, όπως παραδέχονται οι δυο τους. «Η Β’ Εθνική είναι πιο δυνατή, σκληρή και αθλητική κατηγορία. Θεωρώ, ότι η ομάδα θα ακολουθήσει το μοντέλο της με νεαρούς παίκτες και την προσθήκη μερικών έμπειρων για το καλύτερο δυνατό. Πρέπει να είμαστε πολύ πιο προετοιμασμένοι σαν νεοφώτιστοι και να βρούμε τον τρόπο, με σκληρή δουλειά, να είμαστε ανταγωνιστικοί», λέει ο αρχηγός, για να προσθέσει ο κόουτς για το πώς θα ήθελε να παρουσιάσει την ομάδα του, εφόσον παραμείνει. «Η Β’ Εθνική δεν έχει καμία σχέση. Είναι πιο ποιοτική, με μεγαλύτερα κορμιά που δεν είμαι σίγουρος για το πόσο σκληροί είναι, αλλά είναι σίγουρα πιο μπασκετικοί. Θέλω να κρατηθεί μεγάλο μέρος του κορμού μας, γιατί έχουμε αθλητές αξίας που αξίζουν την ευκαιρία τους και θα γίνουν και οι ανάλογες προσθήκες για να είμαστε ανταγωνιστικοί στο πλαίσια γρήγορου uptempo μπάσκετ που θέλουμε να παίξουμε, με έναν χαμηλό μέσο όρο ηλικίας και διάρκεια στο παιχνίδι μας».
Στο τέλος, ο Θανάσης Χολέβας είχε μια σημαντική παρατήρηση να κάνει, δείχνοντας τον χαρακτήρα αυτής της ομάδας. «Αυτό που μας έχει περάσει ο προπονητής, είναι να ευχαριστιόμαστε το μπάσκετ. Μας λέει κάθε φορά, ότι είναι μια υπέροχη μέρα να παίξουμε μπάσκετ. Παίζουμε, τρέχουμε, πιέζουμε, πάμε πρώτοι στην επίθεση και θέλουμε να είμαστε μια ομάδα, που θα κοιτάζει τον αντίπαλο στα μάτια»
