Οταν ρωτήθηκε την παραμονή του αγώνα με την Εφές Αναντολού, ο Ντέηβιντ Μπλάτ για το τι γίνεται με επικείμενη μεταγραφή, το ύφος του ήταν ξεκάθαρο.
«Ποια μεταγραφή, εδώ έχουμε ένα παιχνίδι-πρόκληση» τόνισε ο Αμερικανοισραηλινός τεχνικός και το εννοούσε καθώς το χθεσινό ντέρμπι ήταν ο πρώτος...τελικός.
Οποιος τον είδε χθες το βράδυ πως πανηγύρισε τη νίκη με την τουρκική ομάδα κατάλαβε ότι δεν αστειευόταν στην ανοιχτή προπόνηση της προηγούμενης μέρας.
Ούτε στη νίκη με τη Ρεάλ δεν είχε πανηγυρίσει έτσι καθώς γνώριζε ότι 3η ήττα στο ΣΕΦ (και μάλιστα από βασικό ανταγωνιστική για μια θέση μεταξύ 4ης και 5ης) όχι μόνο θα τον άφηνε πολύ πίσω από την Εφές (τρεις νίκες και με το δεύτερο γύρο να έχει τον αγώνα στην Πόλη) αλλά θα έχανε την ευκαιρία να εκμεταλλευτεί τα φυσιολογικά στραβοπατήματα της Αρμάνι στην Πόλη και της Μπαρτσελόνα στη Μαδρίτη.
Ο κόουτς των Ερυθρολεύκων είναι φανερό ότι ακόμα πειραματίζεται και δοκιμάζει πράγματα, καθώς ξεκίνησε με βασικό τον Βεζένκοφ και τον Στρέλνιεκς (αφήνοντας στον πάγκο τον Σπανούλη).
Προσπαθεί κάθε φορά να πάρει το καλύτερο από τους παίκτες του και χθες το έκανε τόσο από τον Αξελ Τουπάν που αποδείχθηκε το...γαλλικό κλειδί που ξεκλείδωσε την τουρκική άμυνα με δύο μεγάλα τρίποντα και ένα δίποντο (μαζεμένους 8 πόντους) την κρίσιμη στιγμή στο τέλος.
Οσο και από τον Νίκολα Μιλουτίνοφ που όλο και πλησιάζει (αγωνιστικά και από πλευράς ωριμότητας) προς το ΝΒΑ όπου είναι και η θέση του. Ο Σέρβος σέντερ παίζει εφέτος με μεγάλη αυτοπεποίθηση και είναι μεγάλο όπλο για τον κόουτς του Ολυμπιακού.
Ισως το μεγαλύτερο κέρδος όμως των Πειραιωτών είναι ότι και πάλι στα τελευταία λεπτά (όπως είχε γίνει και με τη Φενέρ) γύρισαν το παιχνίδι υπέρ τους – και τώρα μάλιστα το πήραν κιόλας, καθώς με τη Φενέρμπαχτσε το σούτ του Γκός στην εκπνοή βρήκε σίδερο – χωρίς την παρουσία στα τελευταία λεπτά (στο μεγαλύτερο μέρος τους) του Βασίλη Σπανούλη !Διότι έτσι αποκτούν αυτοπεποίθηση και κυρίως...μαθαίνουν να νικούν και χωρίς τον αδιαμφισβήτητο ηγέτη τους.
Ο Kill Bill βέβαια τους είχε κρατήσει στο παιχνίδι εκεί που αυτό έδειχνε να ξεφεύγει (66-73 στο 32’) με ένα μοναδικό δικό του τρίποντο ενώ είχε προλάβει να μοιράσει και πέντε ασίστ.
Η βιασύνη του Γιώργου Πρίντεζη να αυξήσει την τελική διαφορά στο +7 μπορεί να αποδειχθεί κομβική, αλλά ίσως και να μην παίξει κανένα ρόλο. Δείχνει όμως σωστή νοοτροπία.
Μελανό σημείο – που σίγουρα το έχει σημειώσει στο μπλοκάκι του ο Ντέηβιντ Μπλάτ και οι συνεργάτες του- η soft άμυνα στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνίδιού (αδιανόητο να δέχεται 34 πόντους σε ένα δεκάλεπτο με 6/9 τρίποντα όπως συνέβη στη δεύτερη περίοδο).
Είναι χαρακτηριστικό ότι σε κανένα δεκάλεπτο – πλιν του τελευταίου – οι Ερυθρόλευκοι δεν έφτασαν τα πέντε φάουλ και ο Λάρκιν έμπαινε στη ρακέτα των Πειραιωτών σαν να κάνει βόλτα στο πάρκο ενώ ο Μίσιτς έμοιαζε να συμμετέχει σε διαγωνισμό τριπόντων σε ολ σταρ γκέιμ !
Ολα αυτά μέχρι να αποφασίσει να παίξει άμυνα ο Ολυμπιακός, όταν και άφησε τους φιλοξενούμενους μόλις με 8 πόντους στο τελευταίο οκτάλεπτο την ώρα που αυτός έφτανε τους 22.
Δεν ήταν τυχαίο ότι η διαφορά των 15 ριμπάουντ δημιουργήθηκε κυρίως στο τελευταίο δεκάλεπτο (13 έναντι 5 ήταν σε εκείνο το διάστημα) όπως και η διαφορά στις ασίστ καθώς μόνο στο τελευταίο δεκάλεπτο ήταν 6-1 (20-16 στο σύνολο).
Οι 10.000 φίλοι της ομάδας που βρέθηκαν στο ΣΕΦ, σαφώς ήταν απόρροια και του γεγονότος ότι δίπλα έπαιζε λίγο αργότερα η ποδοσφαιρική ομάδα του Ολυμπιακού με τη Μίλαν.
Ομως ο κόσμος των Ερυθρολεύκων ξαναμαζεύεται σιγά σιγά στο μπάσκετ και είναι στο χέρι των παικτών του Ντέηβιντ Μπλάτ να μην τους διώξουν και πάλι, ιδιαίτερα στο παιχνίδι της 4ης Ιανουαρίου με τον Παναθηναϊκό.
