Το κατά πόσο βοηθάει το πρωτάθλημά μας τους Ευρωλιγκαίους, για να πιάσουμε μια χρόνια κουβέντα, ακόμα είναι συζητήσιμο κι ας έχει αποδεδειγμένα αυξηθεί ο ανταγωνισμός. Εκεί ακριβώς, βρίσκουμε το κατά πόσο βοηθάει η Ευρωλίγκα το πρωτάθλημά μας…
Όχι, δεν έχουν πλησιάσει τόσο πολύ η Κύμη και ο Ολυμπιακός. Παρασάγγας απέχουν, χωρίς να υποτιμάται στο ελάχιστο η συνολικά καλή παρουσία της Κύμης, όχι μόνο αγωνιστικά. Δεν ήταν δικαιολογία όσα είπε ο Μπλατ. Ο Ολυμπιακός είχε επικεντρωθεί στην πρεμιέρα του στην Ευρώπη, ήταν παραπάνω και απ’ όσο πρέπει καλός, γύρισε σκοτωμένος, άφησε τον ηγέτη του έξω για να τον έχει φρέσκο στα δυο ματς Ευρωλίγκας που έρχονται και πήγε να γίνει η δουλειά στην Χαλκίδα.
Θα έχουμε κι άλλα τέτοια, μπόλικα. Πιθανώς κάπου θα σκάσουν και εκπλήξεις. Χωρίς να σημαίνει ότι ήρθαν όλοι στα ίσια τους, όπως θα σπεύσουν ορισμένοι να πανηγυρίσουν, αλλά χωρίς να σημαίνει και ότι θα είναι αμιγώς τυχαία γεγονότα. Ακόμα και το Προμηθέας - Περιστέρι μια μικρογραφία αυτών των απρόοπτων ήταν. Οι διαφορές τους δεν είναι Ολυμπιακός – Κύμη, αλλά υπάρχουν. Πολύ περισσότερες φορές αν παίξουν, θα φύγει νικητής ο Προμηθέας. Αλλά όπως ευθαρσώς είπε και ο Βασιλόπουλος, τον πέτυχαν στην συγκυρία από την ευρωπαϊκή αναμέτρηση και κυρίως μετακίνηση και το πήραν κι αυτό το ματσάκι.
Ετσι κι αλλιώς, κακά τα ψέματα, συνθήκες για να δούμε άλλους τελικούς από αυτούς των «αιωνίων» ακόμα δεν υπάρχουν. Και επίσης το γκρουπ των 3-4, γεμάτα – γεμάτα τόσοι, δεν γίνεται να αλλάξει και απλά θα κριθούν πολλά την εποχή των πλέι οφ για τα περαιτέρω. Δεν λέει τίποτα το +20 της ΑΕΚ στον λειψό ΠΑΟΚ και δεν χρησιμεύει σε κανέναν να «φουσκώνεται» ως ξέσπασμα και άλλα τέτοια. Λίγο πιο αργά, λίγο πιο γρήγορα, δεδομένα και η ΑΕΚ θα μπει σε τροχιά, νέο προπονητή έχει θέλει τον καιρό της.
Τα πραγματικά σπουδαία είναι στα πιο χαμηλά πατώματα γιατί εκεί τα περιθώρια δεν είναι πολλά. Όταν μετρημένα από την αρχή πας για 7-8 νίκες, κάθε στραβή που κάνεις σε σημαδεμένα ματς μπορεί να σε κυνηγάει. Και μετά, τρεχάτε ποδαράκια μου και είναι αμφίβολο αν θα προλάβουν, δεν γίνεται κάθε φορά να βρίσκεται ένας… Κόροιβος και να κάνει χαρακίρι.
Η κουβέντα δεν έχει να κάνει τόσο με τον Πανιώνιο, αυτός έναν τίμιο αγώνα δίνει που μοιάζει πολύ άνισος και για πολλούς χαμένος οπότε και τα άγχη είναι μικρότερα. Πιο πολύ στο Ρέθυμνο πάει που έπαθε ζημιά το Σάββατο. Και γιατί έχασε από το μέτριο ακόμα Λαύριο εντός και γιατί έχασε ματς που έδειχνε να το έχει στα χέρια του. Είναι βέβαιο ότι θα αλλάξει κι άλλα ο Ζομπανάκης εκεί και σύντομα. Πόσα θα προλάβει να διορθώσει τέτοια εποχή, είναι αβέβαιο.
Ο Κολοσσός ας πούμε, είδε τα κενά του, ο Βετούλας τα... ξεμπρόστιασε με την ατάκα "δεν είχαμε μυαλό και γι' αυτό φταίνε τα γκαρντ" και πήγε μέσα σε δυο μέρες και πήρε τον Γκιμπς. Μιλάμε για μεταγραφάρα τέτοια εποχή και για τέτοια ομάδα, του αλλάζει τις ισορροπίες και τον βάζει σε άλλα μονοπάτια.
Αλλά και το Λαύριο, δεν άραξε επειδή απέδρασε από το Ρέθυμνο. Ηταν φανερό ότι κάτι δεν του έβγαινε όπως το είχε σχεδιάσει, πάρε τον Τζόουνς που την έχει την επαφγή με το καλάθι και δη με το ελληνικό καλάθι. Θα μου πεις και το Ρέθυμνο πήγε κι έβαλε τον Μπαρτ στην μηχανή του, δεν είναι λίγος. Κι αφού είχε βάλει και τον Κλάντον. Κάτι του λείπει όμως ακόμα. Και άλλο να διαπιστώνεις ότι χρειάζεσαι μια προσθήκη, άλλο ριζική ανακαίνιση από τον αρχικό σου σχεδιασμό.
