Η μαθηματική παραμονή στην Α2 στην παρθενική σεζόν του Χολαργού στην κατηγορία έφερε χαμόγελα στην ομάδα σε μια σεζόν με αρχικά... απροσδιόριστους στόχους.
Η παρουσία της σταθερής διοίκησης του Γιώργου Δρόσου και οι καλές μεταγραφές που έγιναν έκαναν πολλούς να πιστέψουν ότι ο Χολαργός μόνο την άνοδο μπορούσε να στοχεύσει, αλλά... ξεχνούσαν μάλλον τον τίτλο "νεοφώτιστος" και κυρίως... τι άλλο κυκλοφορούσε στην κατηγορία.
Ο Χολαργός πέρασε δύσκολα φεγγάρια μέσα στη σεζόν, προχώρησε σε αλλαγές αναζητώντας το πιο αποτελεσματικό σχήμα και τελικά αυτό βρέθηκε με τον Στέργιο Κουφό στο ρόλο του καπετάνιου.
Επί των ημερών του ο απολογισμός των 9 νικών σε 12 ματς έδιωξε κάθε... γκρίζο σύννεφο πάνω από την ομάδα και με τις τρεις ήττες να έρχονται στη Νέα Σμύρνη μετά από παράταση, από τον Φάρο και τον Δούκα, δηλαδή "βαριά χαρτιά" της κατηγορίας χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στον Χολαργό δεν... λύσσαξαν από τα αποτελέσματα.
Με διάφορες υπαρκτές δικαιολογίες,όπως για παράδειγμα την απουσία του Ιγκό Μιλόσεβιτς στα δύσκολα ματς λόγω τραυματισμών, αλλά με αυτές να είναι για εσωτερική συζήτηση και να μην αλλάζουν την ουσία. Αυτή λέει ότι ο Χολαργός... έμαθε, ότι ο Χολαργός... δεν έπαθε και ότι έχει πλέον όλα τα εχέγγυα για μια πολύ καλύτερη επόμενη σεζόν που ήδη έχει αρχίσει να σχεδιάζεται.
Η προτεραιότητα είναι να τελειώσει ο Χολαργός τη σεζόν με τον μεγαλύτερο δυνατό αριθμό νικών, την καλύτερη δυνατή βαθμολογική κατάταξη και μετά να αρχίσει άμεσα την υλοπόιηση του πλάνου για μια χρονιά που θα τον φέρει ψηλότερα αφού πλέον έχει βρεθεί "χημεία" και έχει αποκτηθεί εμπειρία.
