Στο δρόμο που έχει χαράξει θα συνεχίσει να πορεύεται η Διεθνής Ομοσπονδία Καλαθοσφαίρισης, όπως εξήγησε ο Πάτρικ Μπάουμαν.
Ο γενικός γραμματέας της FIBA εξήγησε, μέσω συνέντευξής του στο ballineurope.com, πως η παγκόσμια ομοσπονδία δεν πρόκειται να διαπραγματευτεί την ύπαρξη των ευρωπαϊκών διασυλλογικών διοργανώσεων προκειμένου να επιτύχει την απελευθέρωση των παικτών για τα «παράθυρα», ενώ στάθηκε στη σημασία των Εθνικών και την υπερηφάνεια των χωρών που δεν γίνεται να την μποϊκοτάρουν. Μίλησε, ακόμα, για τη μείωση του φόρτου εργασίας των παικτών, που είναι σημαντικός στόχος τους, καθώς και για τη δημιουργία μιας ισχυρής ένωσης παικτών. Διαβάστε, παρακάτω, τα κυριότερα σημεία της συνέντευξής του…
Για το ανοιχτό ζήτημα με την Ευρωλίγκα: «Πρέπει να προχωρήσουμε στο δρόμο που έχουμε χαράξει και να παρέχουμε ευκαιρίες στις χώρες της κοινότητας του μπάσκετ να παίζουν πιο συχνά και σε πιο τακτική βάση. Δεν θέλουμε να αγγίξουμε τη δραστηριότητα των συλλόγων με τρόπο που είναι ασεβής, αλλά χρειαζόμαστε ζωτικό χώρο για τις εθνικές ομάδες. Οι εθνικές ομάδες είναι αυτές που προσελκύουν μεγαλύτερο πλήθος στο παιχνίδι και το μπάσκετ γενικά. Είναι αυτό που έχουμε παρατηρήσει σε ολόκληρο τον κόσμο. Το πρώτο “παράθυρο” ήταν εξαιρετικά επιτυχημένο σε ολόκληρο τον πλανήτη, συμπεριλαμβανομένης της Ευρώπης, όπου υπάρχουν δυσκολίες για τις ομάδες να πάρουν τους παίκτες τους. Ευτυχώς υπάρχουν πολλοί περισσότεροι παίκτες από αυτούς που έχουν οι ομάδες της Ευρωλίγκας».
Για τις ευρωπαϊκές διασυλλογικές διοργανώσεις: «Εάν έμπαινε στο τραπέζι (από την άλλη πλευρά) η συζήτηση για τον αριθμό των ευρωπαϊκών διοργανώσεων και ότι δύο ή τρεις θα ήταν καλύτερα αντί για τέσσερις, και σε αντάλλαγμα της μείωσης των διοργανώσεων θα συμφωνούσαν να απελευθερώσουν τους παίκτες, δεν είμαι βέβαιος ότι θα ήθελα να συζητήσω ένα τέτοιο επιχείρημα ή να αποδεχθώ μια κατάσταση εκβιασμού. {Μία συμφωνία} μπορεί να επιτευχθεί στο πλαίσιο του δούναι και λαβείν: σου δίνω κάτι, μου δίνει κάτι κι εσύ. Μιλάμε για τις εθνικές ομάδες. Μποϊκοτάρουν την υπερηφάνεια μιας χώρας και αυτό ακριβώς είναι πέρα από τον αριθμό των διασυλλογικών ευρωπαϊκών διοργανώσεων που υπάρχουν. Συμφωνώ ότι υπάρχουν πολλές, τέσσερις είναι πολλές. Όλοι οι παίκτες θέλουν να παίξουν στην Ευρώπη επειδή η Ευρώπη γίνεται όλο και μικρότερη, μπορείς να ταξιδέψεις πολύ εύκολα από το ένα σημείο στο άλλο. Είναι σαφές ότι τέσσερις διοργανώσεις είναι πάρα πολλές».
Για τη μείωση του φόρτου εργασίας των παικτών: «Έχουμε μειώσει το φόρτο των εθνικών ομάδων κατά σχεδόν 25% στην περίοδο μίας τετραετίας, κάτι που περιλαμβάνει και την μείωση των ημερών προετοιμασίας από τις πέντε στις τέσσερις εβδομάδες. Σε επίπεδο εθνικών ομάδων, εμείς, έχουμε πολλά για το συγκριμένο ζήτημα. Κατανοώ πώς μπορεί να σκέφτονται οι εθνικές λίγκες. Από τη μία πλευρά υπάρχει κάποιος ο οποίος “παίρνει τα πάντα” με το μέρος του, αυξάνοντας τους αγώνες του στους 37 κάθε χρόνο και μετά, όταν οι ομάδες αυξηθούν σε 18, ο αριθμός των αγώνων θα γίνει 41. Μία διοργάνωση μεγαλώνει και αναγκάζει όλους τους υπόλοιπους να μικρύνουν».
Για τη δημιουργία μιας ισχυρής ένωσης παικτών: «Το μπάσκετ δεν είναι στο επίπεδο που βρίσκεται το ποδόσφαιρο, αλλά είμαι σχεδόν βέβαιος ότι θα συμβεί. Βλέπουμε ότι ολοένα και περισσότερες χώρες οργανώνονται σε αυτό το κομμάτι και ενώσεις παικτών γίνονται καλύτερες. Κάποιες από αυτές μάλιστα είναι πολύ βοηθητικές στους παίκτες των χωρών τους. Ίσως να μη βρισκόμαστε ακόμα στο κατάλληλο σημείο σε παγκόσμιο επίπεδο, διότι η FIFPro είναι μία παγκόσμια ένωση. Η UBE κάνει ήδη καλή δουλειά και έχουμε συναντηθεί μαζί τους κάποιες φορές. Επισκέφθηκαν τη Γενεύη στην αρχή της σεζόν. Εξήγησαν τη θέση τους, κάναμε κάποιες συζητήσεις και φυσικά δεν είμαστε εναντίον τους. Ακριβώς το αντίθετο, πιστεύουμε ότι είναι ένας πολύ σημαντικό κομμάτι στην εξίσωση της οικογένειας του μπάσκετ».
