Τι και αν κάνουν ντεμπούτο απόψε στο Μουντιάλ η Παγκόσμια Πρωταθλήτρια Γερμανία και η πιο δημοφιλής εθνική ομάδα στον κόσμο η Βραζιλία ;
Την ώρα που η Σελεσάο θα μπαίνει στην αρένα του Ροστόφ για το ντεμπούτο της κόντρα στην Ελβετία, στο ΟΑΚΑ την ίδια ώρα θα κρίνεται ο πρωταθλητής Ελλάδος.
Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός στα τελευταία 40 λεπτά (ίσως και παραπάνω) της χρονιάς διεκδικούν τον τίτλο στο πρωτάθλημα που λήγει πιο αργά από ποτέ (17 Ιουνίου) αφού από εφέτος επανήλθε το ολ σταρ γκέιμ και τα παράθυρα των προκριματικών με αποτέλεσμα να πάει ακόμα πιο πίσω το φινάλε και μάλιστα με ημιτελικούς που ολοκληρώθηκαν με 3-0 και προημιτελικούς με 2-0, αλλιώς θα φτάναμε καλό τέλος Ιουνίου.
Οπως και να έχει οι δύο αιώνιοι κρατάνε τις τελευταίες τους δυνάμεις για το πιο κρίσιμο αγώνα της σεζόν με τους γηπεδούχους να έχουν την παράδοση με το μέρος τους, καθώς ποτέ στην ιστορία δεν έχουν χάσει πρωτάθλημα σε πέμπτο τελικό που κρίθηκε στην έδρα τους, είτε αυτός ήταν με τον Ολυμπιακό (2001, 2007,2008, 2014) είτε με τον ΠΑΟΚ (1998). Από την άλλη πλευρά οι φιλοξενούμενοι που πήραν για πρώτη (και μοναδική ως τώρα) πρωτάθλημα στο ΟΑΚΑ το 2016 με 3-1, χάρις στα νικητήρια τρίποντα του Σπανούλη στο φινάλε του 2ου και 4ου τελικού στο κλειστό των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων, θέλουν για πρώτη φορά να κάνουν μπρέικ σε πέμπτο παιχνίδι σε αυτό το γήπεδο καθώς δεν το έχουν καταφέρει ποτέ όχι μόνο στους τελικούς που προαναφέραμε με τον Παναθηναϊκό, αλλά ούτε με την ΑΕΚ το 2002, όταν από 2-0 μπροστά με ντεζαβαντάζ έδρας, έχασαν τα υπόλοιπα τρία παιχνίδια με την Ενωση να κατακτά στο Μαρούσι το τελευταίο της (μέχρι σήμερα) πρωτάθλημα.
Οι παίκτες των δύο ομάδων, προσπαθούν και μέχρι στιγμής τα καταφέρνουν, να μένουν ανεπηρέαστοι από τον ατελείωτο χαρτοπόλεμο των διοικήσεων των "αιωνίων" αντιπάλων και να μένουν πιστοί στο πλάνο των προπονητών τους, που μέχρι τώρα είχαν μοιρασμένα από δύο καλά και δύο άσχημα παιχνίδια. Τόσο ο Τσάβι Πασκουάλ όσο και ο Γιάννης Σφαιρόπουλος έκαναν εξαιρετική διαχείριση στα νικηφόρα τους παιχνίδια, αλλά δεν μπόρεσαν να βοηθήσουν τις ομάδες τους σε αυτά που έχασαν και απόψε έχουν πλέον την τελευταία ευκαιρία αφού μόνο ο ένας εκ των δύο θα πανηγυρίσει.
Μάλιστα η εφετινή χρονιά - με την ΑΕΚ να τους νικά και τους δύο στο κύπελλο και να επιστρέφει στους τίτλους μετά από 16 χρόνια - για πρώτη φορά φέρνει και τους δύο αποψινούς μονομάχους να κοντράρονται χωρίς να έχουν ήδη βάλει στην άκρη ένα τρόπαιο (κύπελλο Ελλάδος ή Ευρωλίγκα) και ο ηττημένος να μένει με άδεια τα χέρια. Σε αυτό το κομμάτι η πίεση είναι πολύ μεγαλύτερη στους φιλοξενούμενους που κινδυνεύουν να μείνουν για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά χωρίς τίτλο σε αντίθεση με τον νταμπλούχο πέρυσι Παναθηναϊκό, ο οποίος από το 1998 και μετά (ή 1996 αν συνυπολογίσει κάποιος και το Διηπειρωτικό Κύπελλο του 1997, που όμως δεν έχει την αίγλη ούτε καν του κυπέλλου Ελλάδος) δεν υπάρχει σεζόν που να μην κατακτά τουλάχιστον ένα τρόπαιο και κάποιες φορές τρία (τρίπλ κράουν 2007 και 2009).
Κωδικό όνομα: Καλάθης και αντίστοιχα Σπανούλης, είναι το κλειδί για την επιτυχία σε ένα μεγάλο βαθμό για τους δύο αντιπάλους καθώς όποιος καταφέρει να βγάλει λίγο περισσότερο από την εξίσωση (βασικά στη δημιουργία και στη συνέχεια στην εκτέλεση) του αγώνα τον αντίπαλο ηγέτη θα έχει τον πρώτο λόγο.
Ενα άλλο κομβικό σημείο είναι οι ξένοι των δύο ομάδων, με τον Παναθηναϊκό να αποκτά ξεκάθαρο πλεονέκτημα όπως φάνηκε στον τρίτο τελικό όπου δίπλα στον Καλάθη ήταν εξαιρετικοί οι Τζέιμς και Ρίβερς, και ακολούθησαν οι Σίνγκλεντον και Γκίστ.
Κάτι που είδαμε και στο ΣΕΦ, για τον Ολυμπιακό όταν "εμφανίστηκε" για πρώτη φορά στους τελικούς ο ΜακΛίν αλλά ήταν εξαιρετικοί και ο Ρόμπερτς με τον Στρέλνιεκς. Μάλιστα όσον αφορά τον Ρόμπερτς, δεδομένου ότι δεν είναι και ο καλύτερος αμυντικός, όταν δεν είναι καλός και στην επίθεση αποτελεί μαύρη τρύπα για την ομάδα του.
Ο Παναθηναϊκός περιμένει πολλά (κυρίως σε ενέργεια στην άμυνα αλλά και στην επίθεση, ιδιαίτερα στα ριμπάουντ) από το Θανάση Αντετοκούνμπο, κάτι που του έλειψε ιδιαίτερα στον 4ο τελικό με αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός να φτάνει πολύ εύκολα στα καλάθια ιδιαίτερα στο "ζωγραφιστό" και τελικά να κάνει ρεκόρ παραγωγικότητας στους τελικούς.
Οσον αφορά την άμυνα, που είναι το όπλο και των δύο, έχουμε δει ως τώρα τον Ολυμπιακό να κατεβάζει σημαντικά το μέσο όρο του Παναθηναϊκού αλλά και τους Πράσινους να απαντάνε ανάλογα αφού με εξαίρεση τον τελευταίο τελικό από παιχνίδι σε παιχνίδι κατέβασαν συνέχεια τις επιθετικές επιδόσεις των Πειραιωτών.
Οπως και να έχει εν μέσω Μουντιάλ ο μπασκετικός πυρετός ανεβαίνει στο κατακόρυφο με τον Παναθηναϊκό να θέλει να διατηρήσει τα σκήπτρα του και να αφιερώσει τον τίτλο στον Παύλο Γιαννακόπουλο και τον Ολυμπιακό να θέλει να επιστρέψει μετά το 2016 στην κορυφή η οποία έτσι και αλλιώς χωράει μόνο έναν.
Photo Credit: Eurokinissi
