Το «Coach Carter» συμπληρώνει... 14 χρόνια από τότε που βγήκε στις κινηματογραφικές αίθουσες και το Basketa.gr θυμάται μία ταινία, που αποτελεί μια από τις πιο όμορφες, ανάμεσα σε όσες έχουν συνδεθεί με το μπάσκετ.
Αν είσαι λίγο... φανατικός του μπάσκετ, δεν υπάρχει περίπτωση να μη γνωρίζεις αυτή την ταινία. Μία ταινία, όπου ο Samuel L. Jackson έμπαινε σε διαφορετικά «ύδατα», αλλά κολύμπησε με επιτυχία, δείχνοντας την εξαιρετική του ποιότητα ως ηθοποιός. Ο εν λόγω ερμηνευτής υποδυόταν τον προπονητή Κεν Κάρτερ, ο οποίος επέστρεφε στο Ρίτσμοντ, ένα Λύκειο με το οποίο είχε γράψει ο ίδιος ιστορία, αλλά η φήμη του είχε βρεθεί πια στα «τάρταρα», όπως και η ομάδα μπάσκετ.
Το «Coach Carter» είναι μία υπέροχη μπασκετική ιστορία, αυτή που θα ήθελαν όλοι οι φίλοι του αθλήματος να δουν. Όχι μόνο μία φορά, αλλά και ξανά, και ξανά, και ξανά. Ένας προπονητής, που ήθελε να παίζει και το ρόλο του παιδαγωγού, προσφέροντας συμβόλαια από την πρώτη ημέρα στους παίκτες του, με όρους όπως την υποχρεωτική παρουσία σε όλα τους τα μαθήματα και στο πρώτο θρανίο.
Τα έβαλε με τους παίκτες, τους γονείς, τη διεύθυνση του σχολείο. Βγήκε, όμως, νικητής. Το ίδιο ισχύει και για τα παιδιά, τα οποία βρήκαν μια καλύτερη μοίρα. «Στο εξής θα παίζετε σαν νικητές, θα δράτε σαν νικητές και, φυσικά, θα είστε νικητές. Η ηττοπάθεια τελειώνει εδώ», λέει στην πρώτη του προπόνηση, όπου έδειξε πως... δεν αστειεύεται. Και κατάφερε όλα αυτά, πείθοντας άπαντες να ακολουθήσουν το δρόμο που έδειξε, γιατί «το να κερδίζετε εδώ (σ.σ. στο παρκέ) είναι το κλειδί για να κερδίσετε εκεί έξω (σ.σ. στην κοινωνία», όπως έλεγε.
Ας αφήσουμε τα πολλά, όμως, και ας μην προοικονομούμε άλλο την ταινία. Αξίζει, άλλωστε, απλά να πατήσετε το play και να τη δείτε, για μια ταινία που παραμένει ένα μικρό αριστούργημα, 14 χρόνια μετά την πρώτη προβολή της στις κινηματογραφικές αίθουσες και συγκεκριμένα στις 14/1/2005. Κι αν την έχετε δει, δεν πειράζει. Δύο ώρες και 16 λεπτά από τον χρόνο σας αξίζουν, για να πάρουμε όλοι μας ένα όμορφο μάθημα.
