Ήρθε, νίκησε -κατακτώντας το νταμπλ- και έφυγε ο Μάριο Χεζόνια αφήνοντας πίσω του την Αθήνα και τον αγαπημένο του Παναθηναϊκό. Πιθανώς προσωρινά.
Ο Κροάτης μίλησε στην Cosmote TV γι' αυτά που έζησε στην Ελλάδα τους τελευταίους μήνες αφήνοντας πίσω του το ΝΒΑ, ενώ αναφέρθηκε και στην προσπάθεια που θα κάνει με την Εθνική ομάδα της χώρας του προκειμένου να είναι παρών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο...
«Είμαστε σε επικοινωνία με τον Παναθηναϊκό, αυτό δεν είναι κάτι άγνωστο. Ο ατζέντης μου πρέπει να έρθει στην Ελλάδα, θα το κάνει σύντομα. Οι δύο πλευρές πρέπει να διαπραγματευτούν αλλά και να φερθούν σωστά και απέναντι στη Μπαρτσελόνα, η οποία έχει τα δικαιώματά μου ακόμα και σήμερα. Πρέπει να φερθούμε έξυπνα και να δούμε τι μπορεί να λειτουργήσει».
-Αναφορικά με σένα, κρίνοντας από τα συναισθήματά σου, πιθανότατα θα επιθυμείς να επιστρέψεις στην Ελλάδα.
«Για μένα ο Παναθηναϊκός είναι σαν οικογένεια. Με τους οπαδούς, τους συμπαίκτες, τη διοίκηση, με όλους. Ο Φραγκίσκος Αλβέρτης, ο Δημήτρης Διαμαντίδης, ο Νίκος Παππάς… Ο Τάκης Τριαντόπουλος, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, όλοι τους είναι σαν οικογένεια για μένα, όπου κι αν πάω. Έχω πει στον ατζέντη μου ότι μπορούμε να συζητήσουμε κάθε ενδεχόμενο, όμως όταν πατάω το πόδι μου στην Ελλάδα δεν μπορεί να με διώξει από δω. Οπότε, όντως έτσι νιώθω, όμως δεν μπορεί να ειπωθεί κάτι με σιγουριά. Μπορούν να συμβούν τα πάντα στο πλαίσιο της μπασκετικής αγοράς και η στάση προς τον οποιονδήποτε εμπλεκόμενο πρέπει να είναι δίκαιη. Πρέπει να κάτσουμε με επαγγελματισμό στο ίδιο τραπέζι και να μιλήσουμε».
-Υπάρχει χρονικός προσδιορισμός για τη λήψη της απόφασής σου; Θα είναι μετά το Προολυμπιακό ή με τους Ολυμπιακούς Αγώνες;
«Όχι, γιατί στο τέλος θα πρόκειται για δική μου απόφαση σε σχέση με το τι θέλω να κάνω, άρα όσο εγώ θα παίζω με την Κροατία θα κανονίζονται τα νομικά κομμάτια, πριν όλο αυτό έρθει σε μένα για να δω τι είναι το καλύτερο. Περίπου τον Αύγουστο θα αποφασίσω, κάπου εκεί θα υπογράψω το νέο συμβόλαιό μου. Δεν θα βιαστώ, πολλές επιλογές είναι ανοιχτές κι εγώ θα πάρω το χρόνο μου, όπως τον είχα πάρει και μετά τη «Φούσκα» στο ΝΒΑ. Με καθαρά μπασκετικά κριτήρια προτιμώ 100 φορές παραπάνω την Ευρωλίγκα από ΝΒΑ. Είναι το μπάσκετ που παίζεται με το σωστό τρόπο, είναι το μπάσκετ με το οποίο διαμορφώθηκα και το οποίο έπαιξα. Απολαμβάνω το να παίζω σε περισσότερες διοργανώσεις, το να κατακτώ περισσότερα μετάλλια και περισσότερα τρόπαια μέσα σε μια σεζόν. Αυτό με κινητοποιεί γιατί θέλω να αφήσω «κληρονομιά», δεν θέλω μια τυπική καριέρα, οπότε δεν σταματάω και προσπαθώ μέσα από την προπόνησή μου να κερδίσω τα πάντα και να είμαι ο καλύτερος απ’ όλους. Οι ευρωπαϊκές διοργανώσεις μου επιτρέπουν να κυνηγήσω κάτι τέτοιο».
-Είσαι αισιόδοξος για το Προολυμπιακό στο Σπλιτ;
«Είμαι πάντοτε υπεραισιόδοξος. Σε όλες τις ομάδες στις οποίες βρίσκομαι. Όλοι οι όμιλοι των Προολυμπιακών τουρνουά είναι δύσκολοι, καθότι μόνο ένας προκρίνεται. Συγκριτικά με άλλες ομάδες έχουμε μεγαλύτερη εμπειρία λόγω της συμμετοχής μας στο Προολυμπιακό του 2016 στην Ιταλία, μέσω του οποίου πήραμε την πρόκριση για το Ρίο. Να το χρησιμοποιήσουμε αυτό ως ώθηση».
-Έμαθες Ελληνικά;
«Θέλω να μάθω ελληνικά και είχα πει πως σε τρεις μήνες θα μπορώ να τα μιλήσω με όλους και το έχω καταφέρει. Καταλαβαίνω ήδη πάρα πολλά και μερικά ελληνικά τα μιλάω ήδη, αλήθεια. Θέλω να μάθω τη γλώσσα, ανεξάρτητα από το που θα παίζω, γιατί πιστεύω πως είναι πολύ χρήσιμο να ξέρω ελληνικά, από τη στιγμή που μιλάω πέντε γλώσσες. Δεν είναι κακό να μάθω ακόμα μια».
