Ο Νίκος Χαραλάμπης είναι ένας από τους Έλληνες που βρέθηκαν στην Ιταλία την σεζόν 2019-2020 για αγωνιστικούς λόγους. Η ομάδα του, SSD Giuseppe Angels βρίσκεται στα νότια της χώρας, την πόλη Μανφρεντόνια (Πόυλια) και αγωνίζεται στην Seria C Gold.
Στο «ξέσπασμα» του Covid-19 ο Έλληνας φόργουορντ ήταν ακόμα στην Πούλια και εξηγεί στο basketa.gr την κατάσταση που επικράτησε στην γείτονα χώρα τις πρώτες κρίσιμες μέρες της πανδημίας, ενώ αναφέρθηκε και στον τρόπο που αντιμετώπισαν οι Ιταλοί τον ιό.
Εκτός αυτού, ο Χαραλάμπης «κοιτάει» τις ομάδες που αγωνίστηκε στο παρελθόν και δίνει τη δική του εξήγηση για την θέση τους στα πρωταθλήματα όπου αγωνίζονται.
Είσαι από τους Έλληνες που βρέθηκες την αγωνιστική σεζόν 2019-2020 στην Ιταλία, πως βίωσες όλη αυτή την κατάσταση με τον Covit-19 στην γείτονα χώρα;
«Η κατάσταση ήταν λίγο περίεργη, όταν άρχισαν τα πρώτα κρούσματα να φτάνουν στη χώρα, καθώς ο κόσμος ήταν το λιγότερο μπερδεμένος. Είδα πολλούς να κλείνονται στα σπίτια τους από νωρίς, αλλά αυτό που μου προξένησε μεγάλη εντύπωση είναι το γεγονός ότι πολλοί υποτίμησαν τον ιό και τη μεταδοτικότητα του, αδιαφορώντας για τις οποίες συνέπειες, κάτι που νομίζω μας έφτασε στο σήμερα και την όλη αυτή τραγική κατάσταση που ζούνε οι άνθρωποι στην Ιταλία. Τον τελευταίο καιρό όπως είναι λογικό επικρατούσε ένας πανικός, και αυτό πέρα από το γεγονός ότι έκανε όλες τις βασικές λειτουργίες της ζωής να παραλύσουν (σουπερμάρκετ, φαρμακεία κλπ) ήταν εμφανές πλέον και στις εκφράσεις των ανθρώπων αλλά και στον τρόπο που μιλούσαν, δείχνοντας τεράστια αβεβαιότητα για το μέλλον και το πως και εάν η ζωή θα επιστρέψει στην κανονικότατα της. Μπασκετικά μπορώ να σου πω ότι με το άκουσμα των ειδήσεων αλλά και την ταχύτητα εξάπλωσης του ιού ήμασταν το λιγότερο μουδιασμένοι, καθώς δεν ξέραμε τι θα μας ξημερώσει. Πολύ χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι μέχρι να αναβληθούν τα πρωταθλήματα ακολουθούσαμε το πρόγραμμα της αγωνιστικής εβδομάδας και προετοιμαζόμασταν για το παιχνίδι της Κυριακής κανονικά, έως ότου να μας ενημερώσουν για την επ' αόριστον αναβολή του πρωταθλήματος για το οποίο δεν γνωρίζουμε εάν και ποτέ θα ξανά αρχίσει».
Από αυτά που έχεις ακούσει, πιστεύεις ότι θα ξαναρχίσει το πρωτάθλημα;
«Η τελευταία επίσημη επικοινωνία που είχαμε από την ομάδα έλεγε πως θα ξαναμιλήσουμε 3 Απριλίου. Γνώμη μου είναι και παράλληλα με την κατάσταση στην Ιταλία πως δεν θα συνεχιστεί. Ελπίζω βέβαια η κατάσταση να ηρεμήσει και να βρεθεί ένας τρόπος να τελειώσουμε το πρωτάθλημα, αλλά προς το παρόν προέχει η υγεία όλων μας. Δυστυχώς όμως και μιλώντας ρεαλιστικά κανείς μας δεν περιμένει να υπάρξει η οποιαδήποτε εξέλιξη στις 3 Απριλίου».
Έχεις επιστρέψει Ελλάδα, ήταν δική σου αυτή η απόφαση, ή σου είπαν από την ομάδα ότι είσαι ελεύθερος να φύγεις;
«Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στην μέση, και μέσα σε όλα υπάρχει μια ακόμα αβεβαιότητα σε αυτόν τον τομέα. Όπως είπα προηγουμένως, με την ομάδα μου προετοιμαζόμασταν κανονικά για την επερχόμενο Κυριακάτικο αγώνα και ενημερωθήκαμε Παρασκευή (δυο μέρες πριν) για την αναβολή του. Σε αυτό το σημείο ζήτησα ειδική άδεια από τον προπονητή και την διοίκηση για να επιστρέψω στην Ελλάδα την οποία και πήρα, ελπίζοντας πως θα επιστρέψω. Η κατάσταση δυστυχώς ξέφυγε στην Ιταλία όποτε αναγκαστικά η ομάδα ζήτησε από όλους τους παίκτες να επιστρέψουν σπίτια τους έως και τις 3 Απριλίου όπου και η κατάσταση θα επανεκτιμηθεί».
Η προσαρμογή σου σε μια άλλη χώρα, ένα άλλο πρωτάθλημα ήταν εύκολη ή δύσκολη;
«Θεωρώ πως αυτό διαφέρει ανάλογα με τον άνθρωπο. Για εμένα ήταν αρκετά εύκολο καθώς πήγα εκεί με ένα συγκεκριμένο σκοπό και στόχο. Βέβαια ήταν παρά πολύ σημαντικό το γεγονός ότι όλοι στην ομάδα με έκαναν να αισθανθώ παρά πολύ άνετα και οικεία από την πρώτη στιγμή. Ήμουν αρκετά τυχερός που βρέθηκα σε μια ομάδα με οικογενειακό κλίμα και καλούς χαρακτήρες».
Ποιος ήταν αυτός ο σκοπός-στόχος;
«Στο τέλος της περσινής σεζόν ένιωσα την ανάγκη να φύγω στο εξωτερικό και να κυνηγήσω αυτό το όνειρο. Ο πρωταρχικός στόχος είναι η όλη εμπειρία αυτή καθαυτή του να ζήσεις στο εξωτερικό, να παίξεις και σταθείς στα πόδια σου χωρίς κανένα στήριγμα. Από εκεί και πέρα ήθελα να πάω κόντρα στο ρεύμα και να κάνω κάτι που οι περισσότεροι (εάν όχι όλοι) δεν τολμούν να κάνουν. Έπειτα βρισκόμενος στην Ιταλία ως ο μοναδικός ξένος μιας ομάδας που παλεύει για την παραμονή της έχεις ένα τεράστιο βάρος και πίεση κάθε Κυριακή με μοναδικό σκοπό τη νίκη. Αυτή η πρόκληση είναι κάτι που με εξιτάρει παρά πολύ και ένας από τους βασικούς λόγους που επέλεξα να παίξω στο εξωτερικό».
Θα ήθελες να συνεχίσεις να αγωνίζεσαι στο εξωτερικό τις ερχόμενες αγωνιστικές σεζόν ή σκέφτεσαι επαναπατρισμό;
Ο σκοπός μου ήταν να βρεθώ στο εξωτερικό για όσο περισσότερο μπορώ, παίζοντας σε διάφορες χώρες. Και λέω ήταν γιατί ποτέ δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή, παίρνοντας παράδειγμα την κατάσταση που βιώνουμε τώρα. Παρόλα αυτά είναι τεράστια ευλογία να παίζεις εκτός και να βλέπεις την διαφορετική νοοτροπία που έχουν οι άνθρωποι και το πως προσεγγίζουν το άθλημα. Θα ήθελα λοιπόν να συνεχίσω να βρίσκομαι στο εξωτερικό, αλλά ποιος ξέρει».
Ποιο είναι το επίπεδο στην κατηγορία-ομίλου που αγωνίζεσαι (Seria C Gold), σου θυμίζει κάποια από τις εθνικές κατηγορίες στην Ελλάδα όσον αφορά τον ανταγωνισμό;
«Το επίπεδο είναι αρκετά υψηλό και ανταγωνιστικό καθώς οι παίκτες που παίζουν εκεί είναι αρκετά έμπειροι. Οι ομάδες βασίζονται κατά κύριο λόγο στους ξένους τους, οι οποίοι προέρχονται από καλά πρωταθλήματα όπως είναι οι Λιθουανοί που οι περισσότεροι έρχονται από την πρώτη κατηγορία της χώρας τους. Από εκεί και πέρα οι ομάδες μεταξύ τους είναι πολύ κοντά στην ποιότητα και κάθε Κυριακή η μια έκπληξη διαδέχεται την άλλη.
Είναι ένα πολύ δυνατό πρωτάθλημα και πράγματι αρκετά ματς κρίνονται στον πόντο. Θα ήταν άδικο θεωρώ να το συγκρίνω με κάποιο Ελληνικό, καθώς κάθε ομάδα έχει δυο ξένους στο ρόστερ της εδώ (Ιταλία). Εάν έπρεπε βέβαια να μπω στη διαδικασία της σύγκρισης, ίσως να έλεγα ότι είναι αρκετά κοντά με το πρωτάθλημα της Α2».
Παρακολουθείς τα Ελληνικά εθνικά πρωταθλήματα; Οι ομάδες που έχεις φορέσει τη φανέλα είναι λίγο χωρισμένες. Οι Δούκας και Άρης Θήβας βρίσκονται στα χαμηλά και από την άλλη Ψυχικό και Ηλυσιακός «καμαρώνουν» στα ψηλά της Α2 και Γ Εθνικής αντίστοιχα, ποια είναι η γνώμη σου;
«Φυσικά και παρακολουθώ τα δικά μας πρωταθλήματα. Ο Δούκας είναι η πρώτη ομάδα που ήρθα ερχόμενος από τον Κολοσσό και την Ρόδο και έχω ένα τεράστιο δέσιμο με την ομάδα όποτε με στενοχωρεί το γεγονός ότι η ομάδα βρίσκεται τόσο χαμηλά στην βαθμολογία και εύχομαι σύντομα να επιστρέψει εκεί που της αξίζει. Όσον αφορά τον Άρη Θήβας δεν ξέρω τι φταίει, ίσως να μην έγιναν σωστές επιλογές το καλοκαίρι στον καταρτισμό του ρόστερ. Το Ψυχικό είναι στις θέσεις των πλέι οφ και μου φαίνεται απολύτως λογικό καθώς στο τιμόνι του έχει τον κόουτς Ρεμεντέλα που γνώμη μου είναι πως είναι ένας από τους κορυφαίους προπονητές στην κατηγορία και είχα την τύχη πριν δυο σεζόν να συνεργαστώ μαζί του. Είμαι πολύ χαρούμενος για την θέση της ομάδας στον βαθμολογικό πίνακα και Εύχομαι καλή συνέχεια για την πορεία της. Στον Ηλυσιακό ήμουν αρκετά μικρός και πήρα ελάχιστο χρόνο συμμετοχής αλλά είναι μια ομάδα με καταπληκτικούς οπαδούς που της αξίζει να βρίσκεται σίγουρα στην Α1».
Τι ήταν αυτό που σου έλειψε περισσότερο όλο αυτό το διάστημα;
«Οι δικοί μου άνθρωποι κυρίως. Πέρα από αυτό, το σινεμά καθώς στην Ιταλία όλες οι ταινίες παίζονται μεταγλωττισμένες στα Ιταλικά.
Για το τέλος θα ήθελα να ευχηθώ σε όλον τον κόσμο να έχει την υγεία του και να είναι ασφαλής σε αυτούς τους περίεργους καιρούς. Με υπομονή και την απαραίτητη υπευθυνότητα και προσοχή τα δύσκολα θα περάσουν και πολύ σύντομα θα μπορούμε να απολαύσουμε το μπασκετακι μας και πάλι»