Συνήθως μετά την καταιγίδα βγαίνει το ουράνιο τόξο και στη Θεσσαλονίκη η επόμενη μέρα του τελευταίου παιχνιδιού του ΠΑΟΚ βρήκε τον Φίλ Γκος να απολαμβάνει μια πανέμορφη λιακάδα που ήρθε μετά τη καταιγίδα συναισθημάτων που έζησαν όλοι στον αγώνα με τον Προμηθέα.
Με κορυφαία στιγμή όταν ο Φίλ Γκός αποχώρησε ενάμιση λεπτό πριν το φινάλε και έπεσε στην αγκαλιά του Ηλία Παπαθεοδώρου που είχε ήδη ξεσπάσει σε δάκρυα.
"Εκείνη τη στιγμή σοκαρίστηκα αλλά κράτησα την ψυχραιμία μου γιατί δεν ήθελα πολύ για να με πάρουν και εμένα τα ζουμιά...
Ηταν πολύ δυνατή σκηνή και καταλαβαίνω απόλυτα τον κόουτς γιατί εκείνη τη στιγμή βγήκε όλη η πίεση και η ένταση όσων ζήσαμε μέσα στο χρόνο. Ηταν ένα ξέσπασμα συναισθημάτων» λέει ο Φιλ Γκός που δεν κρύβει τη συγκίνησή του για όσα έζησε στον ΠΑΟΚ αυτά τα δύο χρόνια.
«Ο ΠΑΟΚ μου έδωσε μπασκετική ζωή, μια δεύτερη ευκαιρία. Με πίστεψαν εκεί που η καριέρα μου βρισκόταν σε μια κρίσιμη καμπή και ξαναγεννήθηκα.
Αυτό δεν θα το ξεχάσω όσο ζω και ευχαριστώ τους ανθρώπους του και τον Ηλια Παπαθεοδώρου για την επιλογή τους.
Πίστεψε μέ, εγώ μέσα μου θα κρατήσω τις μοναδικές στιγμές που ζήσαμε και κάποια στιγμή θα τις λέω στο γιό μου. Λένε ότι την παλιά εποχή οι παίκτες έπαιζαν και για τη φανέλα, ε λοιπόν σας βεβαιώνω ότι και σήμερα γίνεται από πολλούς.
Για μένα το μπάσκετ είναι πάνω και πρώτα απ΄το οικονομικό. Δεν κάνω τον...ιεραπόστολο απλά έτσι νοιώθω και το απέδειξα στον ΠΑΟΚ.
Φτάσαμε σε δύσκολες καταστάσεις κάποια στιγμή πέρασε από το μυαλό μου να μην ξαναγυρίσω, αλλά αμέσως έδιωξα αυτές τις σκέψεις και ξέρεις γιατί ;
Πολύ απλά διότι είχαμε φτιάξει κάτι πολύ όμορφο, παίκτες και προπονητής όλο αυτό το διάστημα.
Επίσης δεν μπορώ να αγνοήσω έναν απίθανο κόσμο που ήταν πάντα δίπλα μας και ειλικρινά εμένα με έκανε να αισθάνομαι σαν παίκτης-θρύλος (γέλια).
Δεν είμαι τέτοιος, αλλά πίστεψε με αυτή η αγάπη και η ανταπόκριη, τα μηνύματα συμπαράστασης και στήριξης με έκανε να κυκλοφορώ «ψηλότερος» στο δρόμο, πραγματικά σαν παίκτης θρύλος» λέει συγκινημένος ο Φιλ Γκός που βγάζει το καπέλο και στον Μπάνε Πρέλεβιτς.
«Πρώτα απ’ όλα να τον συγχαρώ γιατί ακόμα και σήμερα σε αυτή την ηλικία είναι εξαιρετικός σουτέρ. Τον έχω θαυμάσει μέσω βίντεο στο you tube και ήταν τρομερός, όμως θα του πω ευθέως ότι ακόμα και στα ντουζένια του, δεν είναι καλύτερος σουτέρ από εμένα» (γέλια).
Ασυναίσθητα τον ξαναρωτάμε για την κατάσταση που βίωσαν εφέτος στον ΠΑΟΚ και δεν διστάζει να ξεκαθαρίσει: «Είπαμε είμαι ρομαντικός παίκτης όχι μαλ... !
Ναι περάσαμε πολλά, που για πολλούς παίκτες σε άλλους συλλόγους ίσως να τους φαινόταν βουνό και να μην άντεχαν. Εγώ δεν κατηγορώ κανέναν και αιτιολογώ απόλυτα ακόμα και αυτούς που έφυγαν από εμάς.
Ομως για μένα, το «μότο» του ΝΒΑ («I love this game”) είναι αυτό που με εκφράζει περισσότερο από όλα και θέλω να ζω τόσο όμορφες περιπέτειες.
Ναι έχω λαμβάνειν χρωστούμενα, και λογικά όταν βρεθεί νέα διοίκηση θα αποπληρωθούμε, αλλά ξέρεις τι είναι να βλέπεις μια παρέα τόσο δυνατή να έχει καταφέρει τόσα πολλά και να θέλουν να το πάνε μέχρι το τέλος ;
Αυτό κάναμε όλοι μαζί για μεγάλο διάστημα και το χαρήκαμε.
Για να πετύχεις γενικά στη ζωή, πρέπει να έχεις υπερηφάνεια και να μην τα παρατάς. Είναι αυτό στο οποίο εστιάζω πάντα. Να τελειώνω ότι κάνω, ανεξαρτήτως των συνθηκών. Υπήρξαν πολλές φορές που ήθελα να τα παρατήσω και να φύγω. Κάτι βαθιά μέσα μου όμως, μου έλεγε να μην το κάνω. Δεν θα το άλλαζα με τίποτε. Αυτός ο οργανισμός είναι κάτι σαν οικογένεια για μένα. Ότι χρειαζόμουν στο γήπεδο και έξω από αυτό, οι άνθρωποι της ομάδας φρόντιζαν να το έχω ώστε να παίζω. Γι' αυτό ήταν τιμή για μένα να φοράω τα ασπρόμαυρα, στην καλύτερη ομάδα της Θεσσαλονίκης. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ, όχι για τα αρνητικά, αλλά γιατί πάλεψα, δεν έκανα ποτέ συμβόλαιο ενός εκατομμυρίου, δεν έπαιξα στην Ευρωλίγκα αλλά απέδειξα ότι είμαι μαχητής. Δεν θα μπορούσα ποτέ να γυρίσω την πλάτη σε μία ομάδα που μου έδωσε την ευκαιρία να συνεχίσω στην καριέρα μου».
Ο άσος του ΠΑΟΚ παραδέχεται επίσης ότι κάθε πρόβλημα (πλην του οικονομικού σε κάποια σημεία) ήταν λυμένο σχεδόν πριν δημιουργηθεί από τους ανθρώπους της ομάδας και αυτό δεν το ξεχνά επίσης.
«Ειλικρινά δεν ζηλεύω και δεν το κάναμε όλοι οι παίκτες, αλλά από την άλλη πλευρά βλέπουμε την ομάδα του ποδοσφαίρου να παίρνει ντάμπλ με αήττητο πρωτάθλημα μετά από τόσα χρόνια. Την ομάδα βόλεϊ να πάιζει τελικό πρωταθλήματος, όπως και η ομάδα μπάσκετ των γυναικών και το χάντμπολ επίσης στις γυναίκες να παίρνει το ντάμπλ.
Γιατί να μην βρεθεί ένας επενδυτής και για αυτό το ιστορικό τμήμα του συλλόγου» λέει ο Αμερικάνος που αν γίνει κάτι τέτοιο δεν αποκλείει τίποτε:
«Ας έρθει επενδυτής και εγώ επιστρέφω στην ομάδα μετά χαράς !
Αν και τώρα δεν με σταματάει κανείς, ετοιμάζομαι να μπω στο αεροπλάνο και να πεταχτώ μέχρι την Ουάσινγκντον να δω το γιό μου και τους δικούς μου ανθρώπους γενικότερα.
Πρέπει να γεμίσουμε και τις μπαταρίες μας μετά από μία τέτοια εξαντλητική χρονιά και λόγω συναισθημάτων» λέει και συνεχίζει:
«Αγγίξαμε την κατάκτηση του κυπέλλου που το χάσαμε σε 1-2 σούτ και λεπτομέρειες από τον Παναθηναϊκό ενώ ήμασταν ανταγωνιστικοί και στην Ευρώπη.
Ημασταν πρωταθλητές στην καρδιά και στο πάθος και αυτό αναγνώρισε ο κόσμος.
Οι αντιδράσεις του κόσμου του ΠΑΟΚ προς τα πρόσωπά μας είναι αυτά που αποτελούν ουσιαστικά την ανταμοιβή μας.
Για αυτό σου λέω ότι απλά δεν μετανοιώνω, αλλά αν αύριο έπρεπε να ξαναρχίσω από την αρχή, πάλι τον ΠΑΟΚ θα διάλεγα ως πρώτη επιλογή».
Οσο για το πότε σκοπεύει να βάλει τέλος στην καριέρα του, δεν το σκέφτεται καν: "Ακόμα νοιώθω πολύ καλά με τον εαυτό μου και αφού μιλήσω πρώτα με την οικογένειά μου θα δω το επόμενο μπασκετικό μου κεφάλαιο. Ομως όπως είπα αυτό, το ότι παίζω ξανά με τόσο κέφι το χρωστάω στον ΠΑΟΚ και δεν θα το ξεχάσω ποτέ" !
