Επειδή πολλές φορές οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά, μια ατάκα του Κώστα Μίσσα, μετά το νικηφόρο παιχνίδι πρόκρισης με την Πολωνία, είναι όλα τα λεφτά.
«Μπορεί να μην ήταν άνετο το γεγονός ότι λειτουργήσαμε καλά όταν βρεθήκαμε στα…κόκκινα, αλλά τουλάχιστον θα ήθελα να πάρουμε αυτή την πίεση μαζί μας στην Κωνσταντινούπολη».
Ο έμπειρος τεχνικός ήθελε να υπενθυμίσει, ότι έτσι και αλλιώς σε μια ψυχοφθόρα διαδικασία όπως είναι τα νοκ άουτ παιχνίδια, η πίεση παίζει πολλές φορές καταλυτικό ρόλο αρκεί να τη μετατρέψεις σε δημιουργία.
Αυτό δηλαδή που έκαναν σε μεγάλο βαθμό οι παίκτες της εθνικής μας ομάδας στην πιο κρίσιμη καμπή του ομίλου γλυτώνοντας έναν ακόμα αποκλεισμό του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος στη φινλανδική πρωτεύουσα.
Πλέον στη συνέχεια του ταξιδιού στην Πόλη, δεν αρκεί απλά ένα καλό ημίχρονο ή ένα παιχνίδι με έντονες διακυμάνσεις αν δεν θέλουμε να φύγουμε νωρίς νωρίς από τη φάση των 16 κόντρα στη φιλόδοξη αλλά και ταλαντούχα ομάδα της Λιθουανίας.
Η πίεση βέβαια αυτή τη φορά θα είναι ίσως περισσότερο πάνω στους αντιπάλους μας που έρχονται φουριόζοι από την πρωτιά στον όμιλο του Τελ Αβίβ, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αν βρουν την άμυνα…ελβετικό τυρί που
είχαμε στον όμιλο, δεν θα το εκμεταλλευτούν.
Το σημαντικό για την εθνική πλέον, πέρα από το καθαρό μυαλό που επιτέλους είχε για μεγάλη διάρκεια με την Πολωνία, είναι να βγει στην Πόλη μπροστά κάποιος παίκτης σε ηγετικό ρόλο και να παρασύρει και τους υπόλοιπους.
Οπως έκαναν κόντρα στους Πολωνούς, ο Σλούκας και ο Καλάθης, με τον πρώτο μάλιστα να δείχνει πιο έτοιμος ίσως παίζοντας και στην Πόλη του, αλλά και στο γήπεδο στο οποίο έχει στεφθεί δύο φορές πρωταθλητής Ευρώπης με τον Ολυμπιακό το 2012 και με τη Φενέρμπαχτσε εφέτος.
Η ώρα των μεγάλων ηγετών έφτασε για όλες τις ομάδες στα νόκ άουτ παιχνίδια, όπου τα λάθη δεν συγχωρούνται και που δεν υπάρχει επιστροφή και δόξα τω θεό η Ελλάδα έδειξε ότι έχει παραπάνω από έναν.
