Στο μπάσκετ το να μπορέσεις να διαβάσεις τι κάνει ο αντίπαλος και να έχεις τις λύσεις είναι η μισή (και κάτι παραπάνω) νίκη. Όπως παραδέχθηκε ο Μίλαν Τόμιτς μιλώντας στη Nova μετά την βαριά ήττα (80-60) του Ολυμπιακού από την Ζαλγκίρις Κάουνας και το 1-2 στη σειρά, οι "ερυθρόλευκοι" δεν διάβασαν ότι τους έδωσε το παιχνίδι των Λιθουανών, σε αντίθεση με την ομάδα του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους. Και δεν έμεινε μόνο σε αυτό, κάνοντας αναφορά και στη διαφορά και στους τραυματίες.
"Η Ζαλγκίρις είχε 84% στο πρώτο ημίχρονο και σχεδόν όλα λέι απ. Δεν υπήρχαν καθόλου βοήθειες, δεν υπήρχαν περιστροφές. Το δεύτερο δεκάλεπτο ήταν πολύ κακό αμυντικά, ενώ στα υπόλοιπα δεκάλεπτα δεν διαβάσαμε ούτε μία φορά την άμυνα της Ζαλγκίρις. Ξέρουμε ότι παίζουν με hedge out και βοήθεια από τον τελευταίο παίκτη, λέμε να χτυπήσουμε εκεί και η μπάλα πάει αντίθετα. Το αποτέλεσμα είναι αυτό. Επίσης, οι 23 ασίστ είναι πολλές. Η Ζαλγκίρις διάβαζε πολύ καλά ο, τι κι αν κάναμε στην άμυνα. Επίσης, κάναμε 12 λάθη. Στη σειρά με την Ζαλγκίρις, έχουμε 14 λάθη κατά μέσο όρο. Σε τέτοια παιχνίδια που είναι τελικοί, δεν έχεις δικαίωμα για τόσα λάθη. Πρέπει να το διορθώσουμε αυτό, να παίξουμε πιο γρήγορα, να βρούμε εύκολα καλάθια. Θέλουμε να τρέχουμε στο ανοικτό γήπεδο".
Ο Τόμιτς ξέρει πολύ καλά πως υπάρχει και συνέχεια: "Υπάρχει όμως άλλο ένα παιχνίδι και πρέπει να σταθούμε σε αυτό. Πρέπει να σηκώσουμε το κεφάλι. Δεν έχει σημασία η διαφορά 20 πόντων. Πρέπει ο καθένας να σκεφτεί λίγο τον εαυτό του, αλλά και όλη την ομάδα, ώστε να παίξουμε ομαδικό μπάσκετ».
Ενώ αρνείται να σταθεί στο 4/5 που έχει η Ζαλγκίρις φέτος απέναντι στον Ολυμπιακό ή να αναζητήσει δικαιολογίες στους πολλούς τραυματισμούς: "Για εμένα, δεν παίζει ρόλο το ότι έχουμε χάσει τέσσερις φορές. Αυτό είναι για να γράφεται στις στατιστικές. Αν πάμε στο Final Four, θα μιλήσει κανείς γι' αυτό; Δεν νομίζω. Πρέπει να δούμε τα λάθη μας επιθετικά, αλλά και αμυντικά. Σε αυτό το γήπεδο, με τέτοια ατμόσφαιρα, χρειάζεσαι 12 παίκτες. Όποιος μπαίνει στο γήπεδο, είναι έτοιμος και ξεχνά τον πόνο. Μπράβο στα παιδιά που έπαιζαν με ενέσεις, αλλά δεν πρέπει να στεκόμαστε σε αυτό ως δικαιολογία».
