Ένα σπάνιο φαινόμενο διαδραματίστηκε στο "Nick Galis Hall" το περασμένο Σάββατο στον αγώνα του Άρη με τη Λάρισα για την 16η αγωνιστική της Βasket League, καθώς εντός των τεσσάρων γραμμών υπήρχαν... τρία δαχτυλίδια του ΝΒΑ. Η ύπαρξή τους οφείλεται στην παρουσία του δις πρωταθλητή με τους Μαιάμι Χιτ, Μάριο Τσάλμερς και τον Μπράντον Ρας, ο οποίος σήκωσε το πολυπόθητο τίτλο το 2015 με τους Ουόριορς και το Basketa.gr σας παρουσιάζει την πορεία των δύο αθλητών μέχρι να φτάσουν στα μέρη μας.
Κατά καιρούς από το ελληνικό πρωτάθλημα έχουν περάσει αθλητές που έχουν αφήσει το δικό τους... στίγμα στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, με αρκετές ομάδες να βάζουν το χέρι βαθιά στην τσέπη για να τους οδηγήσουν στην κατάκτηση τίτλων τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων. Όμως η παρουσία πρωταθλητών του ΝΒΑ στην Ελλάδα δεν είναι συνηθισμένο φαινόμενο και ειδικά όταν μιλάμε για συλλόγους που δεν πρωταγωνιστούν στο ελληνικό πρωτάθλημα πλέον αλλά παλεύουν για την σωτηρία τους στην μεγάλη κατηγορία. Οπότε κάτι τέτοιο καθιστά πολυτέλεια για τις συγκεκριμένες ομάδες, όπου εκμεταλλευόμενες την απραξία των παικτών αλλά και την αναζήτηση ενός νέου κινήτρου για τους ίδιους, κατάφεραν να εξασφαλίσουν την υπογραφή τους και να δώσουν παραπάνω «αίγλη» στο «ταλαιπωρημένο» ελληνικό πρωτάθλημα τα τελευταία χρόνια.
Στην προκειμένη περίπτωση θα ασχοληθούμε με τις περιπτώσεις του Μάριο Τσάλμερς και του Μπράντον Ρας, οι οποίοι αμφότεροι αγωνίζονται από την περίοδο 2019-2020 στα ελληνικά παρκέ. Από την μία ο άλλοτε παίκτης των Μαϊάμι Χιτ, βρέθηκε μεσούσης της περσινής σεζόν στην ΑΕΚ αλλά δεν κατάφερε να προσφέρει τα αναμενόμενα εξαιτίας της απότομης διακοπής της δράσης μετά το ξέσπασμα του κορονοϊού, ενώ το περασμένο καλοκαίρι... ανηφόρισε προς την Θεσσαλονίκη, υπογράφοντας με τον Άρη και αποδεχούμενος την νέα πρόκληση στην καριέρα του που γνώριζε από την αρχή ότι τίποτα δεν θα είναι... ρόδινο.
Από την άλλη ο Μπράντον Ρας διανύει την δεύτερη σεζόν του στη Λάρισα και παρότι η θεσσαλική ομάδα σε αυτό το χρονικό διάστημα έχει αλλάξει ουκ ολίγους τεχνικούς, εκείνος παραμένει σταθερός στην θέση του. Μπορεί να αγωνίζονται σε αντίπαλα «στρατόπεδα» όμως οι δύο αθλητές έχουν κοινό παρελθόν και τους ενώνουν πολλά περισσότερα απ' ότι μπορεί να του χωρίζουν.
Αρχικά ήταν συμπαίκτες την περίοδο 2005-08 στο κολέγιο του Κάνσας και μαζί οδήγησαν για τρίτη και τελευταία φορά μέχρι σήμερα το πανεπιστήμιο στην κορυφή του NCAA. Έχουν ως... μέντορα στο μπάσκετ τον άλλοτε προπονητή τους Μπιλ Σελφ (από το 2003 στον πάγκο του Κάνσας), ο οποίος ήταν αυτός που τους... έριξε στα βαθιά και του επέτρεψαν να τους βελτιώσει τόσο ως αθλητές όσο και ως άτομα. Παράλληλα και οι δύο παίκτες πριν κάνουν το μεγάλο... βήμα προς το ΝΒΑ είδαν να αποσύρεται η φανέλα τους στην οροφή του γηπέδου του Κάνσας. Βρέθηκαν την περίοδο 2008-09 στο draft, με τον Μπράντον Ρας και τον Μάριο Τσάλμερς να ακούν το όνομά τους να βγαίνει από το στόμα του ιστορικού κομισάριου ,Ντέιβιντ Στερν, και οι δύο ταλαιπωρήθηκαν αρκετά από τραυματισμούς, αμφότεροι έφτασαν μέχρι το τέλος της διαδρομής, κατακτώντας ένα δαχτυλίδι, ενώ έφτασαν σχεδόν την ίδια περίοδο (με διαφορά ελάχιστων μηνών) στη Basket League.
Μάριο Τσάλμερς: Ο άνθρωπος.... τίτλος
Ο Μάριο Τσάλμερς δεν χρειάζεται συστάσεις για το ποιος είναι και την επιρροή που είχε σε εκείνη την Dream Team ομάδα των Λεμπρόν, Ουέιντ και Μπος και όχι μόνο αλλά και στην δεκαετή συνεχόμενη παρουσία του στο κορυφαίο πρωτάθλημα του ΝΒΑ. Αν και δεν διακρίνεται για τα αθλητικά του προσόντα και δεν τοποθετήθηκε ποτέ στους πιο ευλύγιστους παίκτες του ΝΒΑ, όμως από μικρή ηλικία ξεχώριζε για το ταλέντο του και το μπασκετικό του... θράσος. Από τα χρόνια του στο σχολειό του Μπάρτλετ της Αλάσκα είχε προλάβει να φτιάξει το όνομά του, με αρκετούς ειδικούς να τον τοποθετούν στα μελλοντικά αστέρια που θα πρωταγωνιστούσαν στα draft του ΝΒΑ και αμέσως ασχολήθηκαν με την περίπτωση του μεγάλα πανεπιστήμια που τον ήθελα διακαώς ως τον παίκτη που θα αναλάβει την οργάνωση και τα... κλειδιά της ομάδας τους. Για να φτάσει σε συμφωνία με το Κάνσας χρειάστηκε να απορρίψει προτάσεις άλλων πανεπιστημίων με βαρύ... όνομα όπως το Αριζόνα, η Βόρεια Καρολίνα, το Τζόρτζια και το Wake Forest.
Εν τέλει όλος αυτό ο ντόρος που είχε προκληθεί γύρω από το όνομά του αποτυπώθηκε μέσα στο παρκέ, με τον Μάριο Τσάλμερς να μην απογοητεύει ούτε στιγμή τον Μπιλ Σελφ που τον εμπιστεύτηκε, προσφέροντας από την πρώτη σεζόν όσα μπορούσε κατά την παρουσία του στον αγωνιστικό χώρο. Αν κι ερχόταν το πρώτο διάστημα από τον πάγκο ως αλλαγή του Τζεφ Χόκινς, σύντομα ανέλαβε παραπάνω αρμοδιότητες και τα ατομικά βραβεία δεν άργησαν να έρθουν με... πλούσια νούμερα στις σημαντικές στατιστικές κατηγορίες. Αυτό που του έλειπε ήταν η διάκριση σε ομαδικό επίπεδο και κατάφερε να γίνει ο πρωταγωνιστής για το Κάνσας και ο «ήρωας» του κολεγίου λίγο πριν αποχαιρετήσει για το... ταξίδι του ΝΒΑ. Συγκεκριμένα στον μεγάλο τελικό του NCCA το 2008 απέναντι στους Μέμφις Ταίγκερς, όπου είχαν στην διάθεσή τους τότε τον Ντέρικ Ρόουζ και τον Τζόι Ντόρσεϊ, κατάφερε να σημειώσει το τρίποντο-λύτρωση 2,3" πριν την λήξη του αγώνα, διαμορφώνοντας το 63-63 και οδήγησε την αναμέτρηση στην παράταση. Στον επιπλέον χρόνο το Κάνσας έκανε το καθήκον και με το τελικό 75-68 επέστρεψε στην κορυφή έπειτα από είκοσι χρόνια. Φυσικά αγαπήθηκε από το πανεπιστήμιο και τους οπαδούς της ομάδας και είδε το νούμερο 15 του κολεγίου να αποσύρεται και να κοσμεί πλέον το γήπεδο της Allen Fieldhouse.
Το αλησμόνητο τρίποντο και το καλό του αγωνιστικό πρόσωπο με τη φανέλα του Κάνσας την τελευταία του σεζόν δεν του εξασφάλισαν μία υψηλή θέση στο ντραφτ, καθώς επιλέχθηκε στον δεύτερο γύρο και συγκεκριμένα στο νούμερο 34 από τους Μινεσότα Τίμπεργουλβς αλλά για καλή του τύχη όπως αποδείχθηκε κι αργότερα, έγινε ανταλλαγή με τους Μαϊάμι Χιτ και από τότε έγινε απαραίτητο κομμάτι του Έρικ Σποέλστρα. Στην ρούκι του σεζόν δεν έχασε ούτε ένα παιχνίδι στην κανονική διάρκεια, με 32 λεπτά συμμετοχής ανά αγώνα, ενώ οι εμφανίσεις του έδωσαν το εισιτήριο να πάρει μέρος στο Αll Star Game και να επιλεχθεί στην δεύτερη καλύτερη ρούκι ομάδα. Το 2010 ήρθε ώρα να αποχωριστεί το αγαπημένο του 6 για... χατίρι του Λεμπρόν Τζέιμς, ο οποίος μαζί του έφερε και τον Κρις Μπος και έχτισαν μία δυνατή τριάδα μαζί με τον Ντουέιν Ουέιντ. Ο άνθρωπος που ανέλαβε να κρατήσει τις ισορροπίες ανάμεσα σε αυτά τα... μεγαθήρια και να έχει τον ρόλο του συνδετικού κρίκου ήταν ο Τσάλμερς, ο οποίος όταν χρειαζόταν έκανε το βήμα πίσω και στις στιγμές ανάγκης έβγαινε... μπροστά και έδωσε το παρών σε τέσσερις τελικούς την επόμενη τετραετία.
Από τις τέσσερις ευκαιρίες μπόρεσε να πανηγυρίσει μόλις τις δύο φορές τον τίτλο, καθώς την πρώτη φορά του στέρησαν την χαρά οι Ντάλας Μάβερικς και την δεύτερη οι Σαν Αντόνιο Σπερς. Δεν ήταν ένας απλός παίκτης που στηρίχθηκε στις πλάτες άλλων παικτών αλλά έγραψε με χρυσά γράμματα το όνομά του στην ιστορία της ομάδας, καθώς βρίσκεται στην τρίτη θέση των ασίστ (2.004) αλλά και στην δεύτερη θέση όσον αφορά τα κλεψίματα (791) στην ιστορία του οργανισμού. Έφευγαν, έρχονταν παίκτες στο Μαϊάμι αλλά ο Τσάλμερς παρέμενε πιστός στρατιώτης.
Μόλις συμπλήρωσε μία επταετία στους Χιτ και ξεκίνησαν οι ριζικές αλλαγές στο ρόστερ του οργανισμού ο Τσάλμερς ήταν ένας από τους παίκτες που... θυσιάστηκαν και κατέληξε στους Μέμφις Γκρίζλις αλλά οι σοβαροί τραυματισμοί και το πέρασμα του χρόνου δεν αποτέλεσαν τους καλύτερους σύμμαχους του, με αποτέλεσμα να μειωθεί αισθητά ο χρόνος συμμετοχής του. Πλέον οι ευκαιρίες στο ΝΒΑ ήταν... μετρημένες στα δάκτυλα και η σκέψη για την Ευρώπη «φούντωνε» και τελικά αποδέχθηκε την πρόταση της Βίρτους Μπολόνια και του Σάσα Τζόρτζεβιτς, ώστε να δώσει ώθηση στην ιταλική ομάδα για να φτάσει μέχρι το τέλος στο BCL. Η επόμενη σεζόν τον βρήκε στην Ελλάδα και την ΑΕΚ, υπογράφοντας δίμηνο συμβόλαιο όμως οι άνθρωποι της Ένωσης έμειναν ικανοποιημένοι και του ανανέωσαν το συμβόλαιο μέχρι το τέλος της σεζόν και έβαλε το... λιθαράκι του για την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας, επικρατώντας του Προμηθέα στον τελικό. Αυτό τον καθιστά ουσιαστικά τον άνθρωπο... τίτλο, καθώς σε όλα τα περάσματά του εκτός από τους Μέμφις Γκρίζλις έχει αποχωρήσει με κάποια ομαδική διάκριση.
Μπράντον Ρας: Άτυχος αλλά μαχητής
Ο Μπράντον Ρας ξεκίνησε και αυτός την καριέρα του με όλα τα... φόντα μιας πετυχημένης καριέρας και δεν γινόταν διαφορετικά καθώς προερχόταν από μία μπασκετική οικογένεια, όμως δεν εκτυλίχθηκαν από νωρίς όλα... ρόδινα για τον ίδιο, καθώς είχε να αντιμετωπίσει από νωρίς το θέμα των τραυματισμών. Αγωνίστηκε την ίδια περίοδο με τον Τσάλμερς στο Κάνσας και χαρακτηρίστηκε ως ένας από τους καλύτερους σουτέρ στο NCAA, αγγίζοντας το 50%, όμως ένας τραυματισμός τον εμπόδισε να δηλώσει συμμετοχή στο draft του 2007 και τον κράτησε για ακόμη μία σεζόν στο κολέγιο, όπου έμελλε να πανηγυρίσει τον τίτλο. Η συνεισφορά του δεν πέρασε απαρατήρητη και με την σειρά του είδε την φανέλα με το νούμερο 25 να αποσύρεται και να «κρεμιέται» στην οροφή του γηπέδου. Αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα prospect της εποχής στο ΝΒΑ και είδε το όνομά του να «φιγουράρει» στη pick 13 του ντραφτ, με τους Πόρτλαντ Μπλέιζερς να τον επιλέγουν αλλά άμεσα να τον παραχωρούν μέσω ανταλλαγής στους Ιντιάνα Πέισερς.
Στην Ιντιανάπολη έμεινε για τρεις σεζόν και παρότι πήρε χρόνο συμμετοχής και ξεχώριζε για το «φαρμακερό» μακρινό του σουτ, δεν κατάφερε να πετύχει κάτι το αξιοσημείωτο, με αποτέλεσμα να μην έχει να θυμάται ούτε ο ίδιος αρκετά από την θητεία του στην Ανατολή. Η επόμενη πρόκληση της καριέρας του τον βρήκε στην Oracle Arena και στο πλευρό των Στέφεν Κάρι και Κλέι Τόμπσον, όμως μέχρι τότε δεν είχε δημιουργηθεί η... υπερομάδα των Ουόριορς. Στην δεύτερη σεζόν του στην ομάδα του Στιβ Κερ αναγκάστηκε να χειρουργηθεί στο αριστερό του γόνατο και του επέτρεψε να αγωνιστεί σε μόλις δύο αγώνες. Αυτός ο τραυματισμός του στοίχισε και έκανε ένα γρήγορο πέρασμα από τους Μέμφις Γκρίζλις (2013-14) όμως η επιστροφή του στους «πολεμιστές» δεν άργησε και συνδυάστηκε με έναν τίτλο, όπου είχε να έρθει στην πόλη 40 ολόκληρα χρόνια.
Ο Μπράντον Ρας μπορεί να μην αγωνιζόταν όσο θα ήθελε αλλά μπορεί να περηφανεύεται ότι αποτέλεσε ένα σημαντικό κομμάτι που ερχόταν από τον πάγκο σε μία ομάδα που έφερε την δική της... επανάσταση στο παγκόσμιο μπάσκετ και άνοιξε... νέους ορίζοντες στον τρόπο παιχνιδιού. Η επόμενη σεζόν φαινόταν ονειρική για τους «πολεμιστές» καταρρίπτοντας το ένα ρεκόρ πίσω από το άλλο αλλά στο τέλος σταμάτησαν σε έναν... σεληνιασμένο Λεμπρόν Τζέιμς. Η συνέχεια δεν ήταν η αναμενόμενη για τον Ρας καθώς ένα σοβαρό πρόβλημα στην καρδιά το 2017 άφησε για κάποιο διάστημα στην άκρη το μπάσκετ, με αποτέλεσμα να του... χαλάσει την συμφωνία με τους Μπλέιζερς και τους Μπακς.
Δεν τα παράτησε όμως και βρήκε τον χρόνο να δουλέψει πάνω στις αδυναμίες του και στην ηλικία των 34 ετών πήρε την απόφαση να εγκαταλείψει την οικογένειά του για πρώτη φορά και να δοκιμάσει στην Ευρώπη και συγκεκριμένα στη Λάρισα.
Οι «ελληνικές» μονομαχίες
Οι δύο παλιόφιλοι ούτε να το σχεδίαζαν ότι στην... δύση της καριέρας τους θα βρεθούν στην ίδια χώρα, μίλια μακριά από την πατρίδα τους και θα νοσταλγούν μαζί τα πρώτα τους κοινά βήματα στο μπάσκετ. Μπορεί πλέον να μην αγωνίζονται για την ίδια φανέλα αλλά οι μονομαχίες τους επιφυλάσσουν μία ιδιαιτερότητα και μία... αίγλη. Ο τίτλος του... άτυπου νικητή στις μεταξύ τους αναμετρήσεις ανήκει στον Μάριο Τσάλμερς, καθώς μετράει 2/2 νίκες με τον Άρη, ενώ την περσινή σεζόν δεν πρόλαβε να αγωνιστεί με την ΑΕΚ.
Στον αγώνα του πρώτου γύρου ο Άρης πήρε ένα σπουδαίο διπλό στην Λάρισα με σκορ 88-84. Ο άλλοτε συμπαίκτης του Λεμπρόν σημείωσε 13 πόντους (2/4τριπ.) σε 21 λεπτά, ενώ ο Ρας είχε πιο «γεμάτη» εμφάνιση με 20 πόντους και 3 ριμπάουντ σε 30:49 λεπτά. Ο αγώνας που διαδραματίστηκε τη περασμένη βδομάδα βρήκε τους κιτρινόμαυρους πάλι νικητές αλλά αυτή τη φορά άνετα (70-52). Τα στατιστικά των δύο παικτών ήταν πιο... φτωχά συγκριτικά με τον πρώτο αγώνα, καθώς ο Τσάλμερς είχε 7 πόντους, 2 ριμπάουντ και 2 ασίστ, ενώ ο Ρας είχε 6 πόντους και 2 ριμπάουντ.
Λάρισα και Άρης είναι δύο ομάδες που έχουν ως πρωταρχικό στόχο την παραμονή τους στην μεγάλη κατηγορία και σίγουρα οι Μάριο Τσάλμερς και Μπράντον Ρας έχουν το απαραίτητο... μέταλλο νικητή που μπορεί να αποτελέσει το «μυστικό» της επιτυχίας.afi
