Το ζευγάρι του τελικού έγινε γνωστό και πλέον αποδείχτηκε περίτρανα για μία ακόμα φορά ότι το πιο σημαντικό πράγμα στις διοργανώσεις της FIBA είναι ο ρυθμός.
Ποιος θα πόνταρε τα λεφτά του σ' έναν τελικό της Σλοβενίας με τη Σερβία, πριν το τζάμπολ του τουρνουά; Πιθανότατα κανένας. Η Ισπανία ήταν το μεγάλο φαβορί, ενώ μετά από αυτή, βάσει των προγνωστικών πριν την έναρξη του Ευρωμπάσκετα, ακολουθούσαν η Γαλλία και η Σερβία.
Κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης όμως τα πράγματα άλλαξαν. Η Σλοβενία ξεκίνησε αρκετά νωθρά κι έκαμψε σχετικά δύσκολα την αντίσταση της Πολωνίας (90-81), ενώ δύο μέρες αργότερα νίκησε με μπόλικο ζόρι τη Φινλανδία. Κόντρα στην Ελλάδα -που δέχτηκε σκληρή κριτική για την ήττα από τη μέλλουσα φιναλίστ- τα... χρειάστηκε πριν τελικά επικρατήσει. Μέχρι τότε δεν τρόμαζε κανέναν. Ωστόσο το πρώτο «μπαμ» ακούστηκε όταν την τελευταία μέρα της πρώτης φάσης «σκόρπισε» τη Γαλλία στον αγώνα που θα έκρινε την πρωτιά του γκρουπ.
Η συνέχεια λίγο-πολύ γνωστή. Εύκολος αντίπαλος στους «16» κι άνετη πρόκριση επί της Ουκρανίας, ενώ στο σπουδαίοτερο ματς του τουρνουά, έκαμψε την αντίσταση της Λετονίας με το επικό 103-97. Ακόμα και τότε λίγοι τολμούσαν να σκεφτούν ότι μπορεί να «πετάξει» εκτός συνέχειας τους Ισπανούς. Κι όμως το έκανε και μάλιστα με τρόπο εμφατικό. Το μυστικό των Σλοβένων γι' αυτήν την πορεία τους, πέρα από το προπονητικό πλάνο του Ιγκόρ Κοκόσκοφ είναι το μομέντουμ. Στις διοργανώσεις της μίας... ανάσας αυτό που μετράει είναι ο ρυθμός, η ψυχολογία και οι νίκες που σε βάζουν στις... ράγες. Σίγουρα οι προπονητικές παρεμβάσεις παίζουν τον ρόλο τους, αλλά ο κάθε τεχνικός μίας εθνικής ομάδας δεν έχει τον απαιτούμενο χρόνο για να καταφέρει οι παίκτες του να κάνουν ακριβώς όσα θέλει στο παρκέ. Άλλωστε δεν βοηθάει και το γεγονός ότι τα ρόστερ αλλάζουν από χρονιά σε χρονιά λόγω απουσιών εξαιτίας τραυματισμών.
Παράδειγμα που επιβεβαιώνει τη σημασία του μομέντουμ είναι και η Σερβία. Η ήττα τη δεύτερη αγωνιστική από τη Ρωσία τους... σόκαρε, αλλά από τότε ακολούθησε μία κυριαρχία χωρίς αμφισβήτηση απέναντι σε όλους τους αντιπάλους που βρέθηκαν στον δρόμο της. Η μόνη διαφορά σε αυτήν την περίπτωση είναι ότι ο Σάσα Τζόρτζεβιτς έχει θέσει κάποιες αρχές εντός της ομάδας που δεν αλλάζουν, ανεξάρτητα από τα πρόσωπα που απαρτίζουν την αποστολή.
Πλέον το μόνο που μένει να φανεί είναι αν το ψυχολογικό boost που έχουν οι Σλοβένοι θα αποδειχτεί αρκετό ούτως ώστε να ολοκληρώσουν το «θαύμα» τους ή οι «πλάβι» θα αποδείξουν ότι μπορούν να ανέβουν στην κορυφή της Ευρώπης για πρώτη φορά μετά από 16 ολόκληρα χρόνια, παρά τις πολλές απουσίες τους και δίχως κάποιον νατουραλιζέ στη σύνθεσή τους. Διότι πέρα από τον Ντράγκιτς και τον απίστευτο Λούκα Ντόντσιτς, οι Σλοβένοι έχουν πάρει σημαντική βοήθεια από τον Ράντολφ... Έναν αθλητή ο οποίος είναι πιθανό να μην γνωρίζει καν που βρίσκεται στον χάρτη, η χώρα για την οποία αγωνίζεται.
