Ηταν πολύ απλό σε εξέλιξη και "ανάγνωση" το ευρωπαϊκό ντέρμπι του ΣΕΦ. Ο Ολυμπιακός υπερείχε στα πάντα, νίκησε δίκαια και άνετα και έκανε πιο διακριτή την διαφορά στόχων μεταξύ των δύο από την ώρα που έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση. Η λογική και η μέχρι τώρα εικόνα δείνχει ότι ο Ολυμπιακός θα παλέψει για την τετράδα και ο Παναθηναϊκός για την πρόκριση και ότι το όποιο ενδιαφέρον στο φινάλε για την διαφορά μάλλον ήταν για να περάσει η ώρα και δύσκολα επειδή κάπου θα χρειαστεί. Αυτά, βέβαια, είναι μακρινά ακόμα με 14 παιχνίδια μπροστά και ίσως μια πιο ενδιαφέρουσα ματιά θα είναι στο πριν.
Τα τελευταία παιχνίδια του πρώτου γύρου και του 2018 μαζί, έπαιξαν ρόλο σε όσα διαδραματίστηκαν πριν από λίγες ώρες στο ΣΕΦ, ήταν από τις φορές που και σε δύο αντιπάλους που βρέθηκαν σε ένα γήπεδο είχε μετρήσει τόσο πολύ το προηγούμενο παιχνίδι στην ίδια διοργάνωση.
Προφανώς και δεν τίθεται σε διαπραγμάτυση το κίνητρο όταν παίζεις ένα ντέρμπι. Πόσω μάλλον εντός έδρας και ακόμα περισσότερο μετά από μια τέτοια ήττα όπως αυτή του Ολυμπιακού από την Νταρουσάφακα. Ο Μπλατ το ανέφερε ξεκάθαρα στις δηλώσεις του ότι ήταν άσχημη ήττα. Και σε 30 ματς θα γίνουν τέτοιες για όλους, αλλά στον Ολυμπιακό που είχε χτίσει μια καλή περίοδο φόρμας και αποτελεσμάτων ήξεραν ότι αν μετά από την Νταρουσάφακα, έχαναν από τον μεγάλο αντίπαλο, στο ΣΕΦ και τρίτη φορά στην σεζόν, η ευφορία ήταν πολύ εύκολο να μετατραπεί σε αμφιβολία κα εσωστρέφεια.
Με την προσήλωση στο απόλυτο, ο Ολυμπιακός έπαιξε έξυπνα, αποτελεσματικά και μέσα από μια σημαντική επιτυχία είχε και τα παράπλευρα οφέλη του. Ενα ο Μάντζαρης και μπράβο του. Επαγγελματίας με τα όλα του. Σε μια χρονιά που ο προπονητής του έχει δείξει ότι δεν ποντάρει πάνω του, είναι έτοιμος ανά πάσα στιγμή για να παίξει σημαντικούς ρόλους με απόλυτη επιτυχία. Οσους του δοθούν, όποτε του δοθούν.
Το άλλο, είναι το πλάνο του Μπλατ που έχει γίνει σαφές και μπράβο του επίσης. Το να φτιάξεις έναν Ολυμπιακό που θα χρειάζεται, αυτονόητο αυτό, αλλά δεν θα κρέμεται από τον απόλυτο ηγέτη του από την ημέρα που πήγε στην ομάδα, θέλει... φαντασία. Ο Μπλατ ξέρει ότι τον έχει και νιώθει την σιγουριά που δίνει στον καθένα η ύπαρξη του μεγάλου Βασίλη Σπανούλη, όμως ξέρει ότι ανά πάσα στιγμή έχει κι άλλους όχι για να τον συμπληρώνουν, αλλά για να παίζουν πρωταγωνιστικούς ρόλους.
Συνολικά ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα που έχει εσωτερική ηρεμία και την βγάζει στο παρκέ, έχει πλάνο και το βγάζει στο παρκέ, έχει ατέλειες που τις βγάζει όλο και λιγότερο στο παρκέ, έχει προοπτική που ακόμα όμως δεν μπορεί να ειπωθεί χωρίς ρίσκο μέχρι πού φτάνει. Εχει και περιθώρια για κάποια προσθήκη, δεν αλλάζει αυτό από τα θετικά του.
Πάμε στον Παναθηναϊκό και στην σύνδεση με την μεγάλη νίκη επί της ΤΣΣΚΑ. Είναι αυτονόητο ότι στην πρεμιέρα του νέου προπονητή όλοι θα δώσουν το 110% των δυνάμεών τους. Δεν σημαίνει ότι εσκεμμένα δεν το έδιναν με τον προηγούμενο, αλλά εκεί ήταν φανερό ότι κάτι είχε πάει στραβά από την αρχή φέτος, δεν υπήρχε έμπνευση. Είναι επίσης ομολογημένο από τον ίδιο τον Πιτίνο, που είναι πολύ "μεγάλος" για να ωραιοποιεί καταστάσεις ή να κάνει μικρότετηες, ότι "οι βοηθοί μου επέλεξαν μερικά συστήματα, έβαλα κι εγώ δύο και παίξαμε".
Μόνο που από την άψογη εμφάνιση και την μεγάλη νίκη επί της ΤΣΣΚΑ, πέρασε μια βδομάδα. Κατά την οποία ο Πιτίνο άρχισε να βάζει τους δικούς του κανόνες στο παρκέ. Δεν γίνεται να κριθεί αν αυτοί είναι καλοί, ίσως δεν προλάβει να κριθεί ούτε καν στους μήνες μέχρι το τέλος της σεζόν. Ούτε φυσικά και ο Πιτίνο θα κριθεί από ένα πέρασμά του στην Ελλάδα. Αυτό όμως που είναι βέβαιο είναι ότι μια ομάδα με συνεχόμενους αγώνες, όταν αλλάξει προπονητή άρα και ριζική φιλοσοφία, ειδικά όταν έρχεται ένας Αμερικανός για πρώτη φορά στην Ευρώπη, τουλάχιστον θέλει χρόνο να γυρίσει σελίδα. Και σίγουρα έχει κίνδυνο να μπερδευτεί πολύ. Είναι φυσιολογικό κι ανθρώπινο ακόμα και γι' αυτούς τους ανώτατου επιπέδου επαγγελματίες παίκτες να έχουν παρασυρθεί από το προηγούμενο ματς και να μην έχουν προλάβει να προσαρμοστούν στις πολύ διαφορετικές απαιτήσεις του τελευταίου. Εκτός έδρας, με τον μεγάλο αντίπαλο από την ίδια χώρα.
Με τον ίδιο... απελπισμένο τρόπο που ζητούσε ο Πιτίνο το πρες ψηλά το οποίο δεν έχουν αφομοιώσει οι παίκτες του, λογικά θα ζητήσει και τουλάχιστον έναν παίκτη από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλος. Μάλλον δεδομένο πρέπει να θεωρείται ότι στον Παναθηναϊκό μετά τον προπονητή έρχονται κι άλλες αλλαγές. Πιέζει ο χρόνος, πιέζει και η βαθμολογική κατάσταση, αλλά και το δύσκολο πρόγραμμα που ακολουθεί.
