19.6 C
Athens
Σάββατο, 23 Νοεμβρίου, 2024

Στο Τελ Αβίβ ήθελαν… τον Έλληνά τους (vids)

Η Μακάμπι Τελ Αβίβ πανηγύρισε ακόμη ένα πρωτάθλημα στην εποχή του Γιάννη Σφαιρόπουλου σε μια σεζόν, όπου έπεισε πως γίνεται ξανά σπουδαία, και το Basketa.gr εξηγεί πώς ο Έλληνας τεχνικός μετέτρεψε μια ομάδα που... δεν ήξερε πού πατούσε, σε έναν «γίγαντα» που ξύπνησε.

Είναι 16 Νοεμβρίου 2018. Η Μακάμπι Τελ Αβίβ αγωνίζεται στα Κανάρια Νησιά και η ήττα από την Γκραν Κανάρια με 84-78 δείχνει, ότι χρειάζεται μια αλλαγή. Ο Νέβεν Σπάχια έχει δείξει ξεκάθαρα, ότι έχει πραγματοποιήσει μια καλή δουλειά, με την ομάδα να «σουλουπώνεται» ελαφρώς μετά τις αποτυχημένες επιλογές στη μετά-Μπλατ εποχή, αλλά δεν είναι αυτός, με τον οποίο μπορούν να εκπληρωθούν μεγάλα όνειρα.

Την ημέρα, όπου η Μακάμπι χάνει στην Ισπανία, έχει ρεκόρ 1-6 και η μία νίκη έχει έρθει απέναντι στην Μπουντούτσνοστ, που ήταν μεν επικίνδυνη, αλλά και από τις πιο αδύναμες ομάδες της Ευρωλίγκα εκείνη την χρονιά. Ο κατά τα άλλα τίμος Σπάχια, λοιπόν, που πριν από λίγο καιρό είχε επαναφέρει στο «θρόνο» του πρωταθλητή Ισραήλ την «ομάδα του λαού», δεν μπορεί να οδηγήσει πιο μακριά το μεγάλο «καράβι» και υπάρχει ανάγκη για μια πιο μεγάλη προσωπικότητα, που θα αναλάμβανε στην άκρη του πάγκου.

https://www.youtube.com/watch?v=2us__P7rylE

Η Μακάμπι, άλλωστε, δεν υπάρχει μόνο για να παίρνει τους τίτλους εντός συνόρων, που πάντα είναι το πιο σημαντικό για κάθε ομάδα με μεγάλους στόχους. Θέλει να βρίσκεται και στην «αφρόκρεμα» της Ευρώπης, να διεκδικεί την απόλυτη κυριαρχία, όπως έκανε πέρα από κάθε προγνωστικό το 2014, αλλά και με δύο σερί τίτλους μια δεκαετία νωρίτερα.

Εκείνη την εποχή, βέβαια, δεν είναι εύκολο να βρεις διαθέσιμο καλό προπονητή στην αγορά. Κι όμως, υπήρχε και ήταν Έλληνας. Στις 18 του ίδιου μήνα, λοιπόν, ο Γιάννης Σφαιρόπουλος γίνεται αποδεκτός ως ο «Μεσσίας»… από τον Πειραιά, ο άνθρωπος που θα οδηγούσε επιτέλους το σύλλογο στο σωστό δρόμο. Είχαν λόγο να το πιστέψουν, άλλωστε, μετά την εξαιρετική δουλειά στον Ολυμπιακό.

https://www.youtube.com/watch?v=QqI90T4-Pek

Το έργο του, βέβαια, εύκολο δε θα ήταν και είχε πολύ μεγάλο δρόμο μπροστά του, μέχρι να δώσει πραγματικό όραμα στην νέα του ομάδα. Χώρια από το ότι έπρεπε να κάνει όλα αυτά σε μια ομάδα που, μπασκετικά, έχει ένα ξεχωριστό «ειδικό βάρος».

Τάξις και ηθική

Η Μακάμπι τα τελευταία χρόνια δεν είχε πρόβλημα με το να φέρνει στις τάξεις της παίκτες με προσωπικότητα, όνομα «βαρύ», ποιότητα και ταλέντο. Το πρόβλημά της, κατά κύριο λόγο, ήταν πως αυτοί δεν μπορούσαν να βρουν τρόπο σύνδεσης μεταξύ τους και τη σεζόν εκείνη έμοιαζε να καταλήγει σε… μία από τα ίδια.

Ας σκεφτούμε μόνο, ότι είχε ένα ρόστερ με τους Ουίλμπεκιν, Πάργκο, Μπλακ, Τάιους, Κέιν και όχι μόνο, με αρκετές άλλες σημαντικές μονάδες να ακολουθούν. Αυτό που χρειάζονταν, λοιπόν, ήταν να βρεθεί ένας άνθρωπος να τους βάλει… τάξη, δείχνοντας πως αυτός είναι ο αφέντης και αυτός αποφασίζει.

Ο Σφαιρόπουλος, όπως και στην περίπτωση του Ολυμπιακού, είχε τον τρόπο του. Αν θυμάστε καλά, το φθινόπωρο του 2014 είχε αναλάβει στο λιμάνι, μετά τη μεγάλη απογοήτευση που είχε φέρει ο αποκλεισμός στο Κύπελλο από τον Παναθηναϊκό των πολλών απουσιών και του άδειου ΟΑΚΑ. Το αποτέλεσμα ήταν αγωνιστικά η ομάδα να «σφίξει» και να «δαγκώνει» κάθε αντίπαλο, ενώ φάνηκε να αποβάλλει από πάνω της κάθε «σύμπλεγμα», με αποτέλεσμα τη μία σεζόν να «σκουπίσει» τον «αιώνιο» αντίπαλο και την επόμενη να τον πάρει την κούπα μες στην έδρα του, ενώ έφτασε και δύο φορές στον τελικό της Ευρωλίγκα.

Η ίδια «συνταγή» ίσχυσε και στο άλλο μεγάλο λιμάνι, αυτό του Τελ Αβίβ. Θα αναφέρουμε ενδεικτικά, ότι στα πρώτα επτά παιχνίδια επί Σπάχια η ομάδα δεχόταν 82.1 πόντους ανά αγώνα και σκόραρε μόλις 75.7, σε μια διαφορά σχεδόν επτά πόντων που δεν τιμούσε καθόλου το επιθετικό ταλέντο της. Στα επόμενα επτά ματς μόνο, δεχόταν 75.7 πόντους και σκόραρε 78, σε μια εμφανώς σημαντική διαφορά σε σύγκριση με πριν, μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.

https://www.youtube.com/watch?v=Mz_WHbT8iFA

Με την αποδοχή των ρόλων από όλους, την ίδια ώρα, και την απουσία κάθε… αναρχίας στο παιχνίδι, που την χαρακτήριζε τα προηγούμενα χρόνια, η Μακάμπι έγινε και πάλι ομάδα, διεκδικώντας μάλιστα σχεδόν από το πουθενά είσοδο στην οκτάδα της Ευρωλίγκα, την οποία έχασε μέσα σε πολύ μικρές λεπτομέρειες από τον Παναθηναϊκό, την Μπασκόνια και τη Ζαλγκίρις, με την τελευταία ειδικά να έχει πραγματοποιήσει μια απίθανη αντεπίθεση στο φινάλε της κανονικής περιόδου.

Δεν έκατσε να… σκάσει, βέβαια, ο Σφαιρόπουλος και λίγο καιρό αργότερα θα πανηγύριζε τον τίτλο στο Ισραήλ, κερδίζοντας με 89-75 τη Μακάμπι Ρισόν Λεζιόν στον τελικό και δείχνοντας πως κάνει μια καλή αρχή, αν και τίτλος Κυπέλλου δεν ήρθε επίσης.

https://www.youtube.com/watch?v=kc-LYBCA2hI

https://www.youtube.com/watch?v=63tdZHDyjLA

Από «σάκος του μποξ» σε «θηρίο»

Θα φτάσουμε, κάπως έτσι, στην νέα σεζόν, όπου ο κόουτς για αρχή θα εξορθολογίσει το ρόστερ, σε σύγκριση με το… πλεόνασμα επιθετικού ταλέντου που υπήρχε πριν. Όχι ότι αυτό έλειψε, αλλά απέκτησε μεγαλύτερη ισορροπία με παίκτες σαν τον Μπράιαντ, τον Έισι, τον Ουόλτερς και τον Τζάκσον, χωρίς βέβαια να λείπουν οι αναβαθμίσεις στη γραμμή «κρούσης», όπως ο Ντόρσεϊ, ή η ανάδειξη ταλαντούχων παικτών, όπως ο Αβντίγια.

Με αυτό τον τρόπο, η Μακάμπι έδειξε κι ένα διαφορετικό πρόσωπο στο παρκέ, ανασαίνοντας επιτέλους. Από τότε που πήρε την κούπα το 2014 στο Μιλάνο είχε μετατραπεί σε… σάκο του μποξ, αλλά ο Σφαιρόπουλος τη βοήθησε να μοιάζει και πάλι… με Μακάμπι.

Τα νούμερα μιλούν από μόνα τους. Η ομάδα κατέκτησε πάλι τον τίτλο και πριν από την πανδημία μετρούσε ρεκόρ 19-9 και ήταν ισόβαθμη στην 4η θέση με την ΤΣΣΚΑ, δίνοντας «μάχη» για το ποιος θα έπαιρνε το πλεονέκτημα έδρας. Σε αγωνιστικά στατιστικά, η ομάδα σκόραρε 82.4 πόντους έναντι 79.2 της προηγούμενης χρονιάς, μοίρασε περισσότερο την μπάλα με 17.1 ασίστ το 2020 έναντι 15.8 το 2019, «δάγκωσε» περισσότερο στην άμυνα με 7.75 κλεψίματα έναντι 6.5 και έδωσε περισσότερες «μάχες», ανεβάζοντας τον αριθμό στα φάουλ υπέρ και εναντίον της.

https://www.youtube.com/watch?v=Q9rn7wVIDbg

https://www.youtube.com/watch?v=e8kt28xlKIw

Ο κορωνοϊός, βέβαια, είχε… άλλα σχέδια και τελείωσε την χρονιά, με τους Ισραηλινούς ίσως να απογοητεύονται, καθώς είχαν και πάλι δικαίωμα να ονειρεύονται. Ίσως αυτό, όμως, να είναι και το πιο σημαντικό, με τον Σφαιρόπουλο να είναι ο άνθρωπός τους…

https://www.youtube.com/watch?v=kknYBqOqGC8

https://www.youtube.com/watch?v=J4Sc2FjQADI



ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ