Το συναρπαστικό φινάλε της και σε διάρκεια συναρπαστικής Α2, έχει αρχίσει να αποκτά ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον το οποίο εκτείνεται και πέραν των αγωνιστικών χώρων. Οι «ψίθυροι» και οι εικασίες περί μεγεθών χρεών και περί ρεαλιστικών οικονομικών δυνατοτήτων των μνηστήρων της ανόδου, όσο πλησιάζει η ώρα της κρίσης γίνονται… κραυγές και τα ποσά (των σεναρίων) εκτοξεύονται προκαλώντας ίλιγγο. Και απορίες βέβαια, αφού έτσι που το πάμε, στο τέλος θα ξεπεράσουν το… χρέος της χώρας.
Για να τα ονοματίσουμε, Πανιώνιος και Ηρακλής «ερίζουν» για το ποιανού το παρελθόν είναι πιο… αμαρτωλό και χρεωμένο, αμφότεροι τα… βρίσκουν στο να εκφράζουν απορίες για την ρευστότητα του Δούκα, τον Φάρο που όλοι τον έχουν ψηλά αγωνιστικά δεν πιστεύουν ότι θα ανέβει ακόμα κι αν… ανέβει και μόνο ο Αστακός έχει μείνει στην απ’ έξω.
Επειδή εδώ δεν είμαστε λογιστήριο του κράτους, ούτε κανενός είδους οικονομική υπηρεσία κι επειδή ως ασχολούμενοι με το μπάσκετ, με χαρά θα δεχτούμε κάθε πιθανή επιστροφή ιστορικών ομάδων σαν τον Ηρακλή και τον Πανιώνιο ή και κάθε εισροή φρέσκου χρήματος από ανθρώπους που το επενδύουν στο χόμπι τους σε μια αγορά που… πεινάει, ας πιάσουμε την ουσία του θέματος.
Το τι λέει ο καθένας τώρα δεν θα είχε καμία, μα απολύτως καμία σημασία, αν από την στιγμή που ο καθένας ανέβαινε στο επαγγελματικό πρωτάθλημα μπάσκετ και αναγκαστικά γίνει εταιρία ή επαναδραστηριοποιηθεί ως τέτοια, υπαγόταν στο Υπουργείο Εμπορίου με τις αρμόδιες επιτροπές, όπως ανταγωνισμού. Καλή ώρα, όπως συμβαίνει στην Ισπανία, όπου πρόσφατα έγινε μεγάλο θέμα το πρόστιμο που επέβαλε αυτή η επιτροπή στην ACB επειδή έκρινε υπέρογκα τα ποσά που υποχρέωνε τις εκεί εταιρίες – ομάδες που ανέβαιναν, να πληρώσουν για να συμμετάσχουν στο πρωτάθλημα. Business is business και όχι πλέον ερασιτεχνικός ή… ψευτοπεαγγελματικός αθλητισμός.
Οσο στην Ελλάδα με αυτές τις υποθέσεις ασχολείται η Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού, θα έχουμε παρατράγουδα. Κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια, με κόσμο και κοσμάκη να γελάει με τις ιστορίες των φακέλων που… πηγαινοέρχονται άδειοι, αλλά την μία κρίνονται ελλιπείς και την άλλη πληρέστατοι, με τις αδειοδοτήσεις ομάδων – εταιριών που κανονικά δεν θα έπαιρναν άδεια για την παραμικρή επαγγελματική ενασχόληση και με άλλα πολλά.
Οσο υπάρχει, για να δεχτούμε την πιο καλοπροαίρετη από τις υποθέσεις που ακούγονται, ο… συναισθηματισμός ότι «έλα μωρέ, κρίμα είναι να τους στερήσουμε τον ιδρώτα που έχυσαν στο γήπεδο, ας τους δεχτούμε και βλέπουμε στην πορεία», αυτά τα φαινόμενα θα συντηρούνται και θα διογκώνονται. Ο καθένας θα μπορεί να… υποθέτει τα χρέη του άλλου, να δημιουργεί εντυπώσεις και αυτές να παίζουν και μεγάλο ρόλο την ώρα της… επιτροπής. Πράγματα που φυσικά δεν συμβαίνουν, όταν πάει ένας να κάνει έναρξη επιχείρησης και το Υπουργείο δει χρέη, φέσια, γκρίζες ζώνες και άλλα τινά. Όπως πάει, φεύγει. Απραγος και χωρίς κανέναν συναισθηματισμό.
