Η ήττα της Δόξας την προηγούμενη Κυριακή (24/3) στην Θεσσαλονίκη από τα εκπαιδευτήρια Μαντουλίδη έφερε στην επιφάνεια τον προβληματισμό που υπήρχε στην Λευκάδα, όταν οι άνθρωποι της αποφάσισαν το καλοκαίρι που μας άφησε να αφήσουν την σαφώς πιο λαμπερή Α2, για τα δύσκολα μονοπάτια της Γ΄Εθνικής.
Την συγκεκριμένη κατηγορία είχαν να επισκεφτούν από τα το 2010, όταν και βρέθηκαν στην Β' Εθνική, και μάλλον είχαν ξεχάσει πως εκτός από χρήματα απαιτούνται και οι κατάλληλες συνθήκες για να κάνουν πρωταθλητισμό. Από το αρκετά μεγάλο μπάτζετ της Α2 και έχοντας νωπές της μνήμες της συμμετοχής στην Basket League (2016-2017) μια ασυμφωνία στο διοικητικό σχήμα έφερε τους ιθύνοντες της να σκεφτούν την Γ' Εθνική, και να οδηγήσουν την ομάδα οικειοθελώς σε αυτή.
Με τον Σταύρο Κουκουμπρή να συνεχίζει να διαθέτει ένα σεβαστό ποσό στους νησιώτες, δημιουργήθηκε μια ομάδα με πολύ καλό ρόστερ, με σκοπό την άμεση επάνοδο, κάτι που όπως φαίνεται χάνεται, με αποτέλεσμα να επικρατεί έντονος προβληματισμός, ενώ που φάνηκε και από το έκτακτο ΔΣ που συγκλήθηκε τις προηγούμενες ημέρες.
Το μόνο σίγουρο, και πάντα με βάση την θεωρητική λογική, είναι ότι με το φετινό μπάτζετ η Δόξα κάλλιστα θα μπορούσε να σταθεί αξιοπρεπώς στην Α2, και να μην μένει δυο κατηγορίες κάτω, ψάχνοντας τον τρόπο να ξεφύγει από τη στενωπώ που έχει μπλέξει.
Μάλλον, και εκ του αποτελέσματος, χωρίς να έχει κριθεί η άνοδος, και την Δόξα να βρίσκεται ζεστά στη μάχη, στην Λευκάδα δεν τα μέτρησαν σωστά τα πράγματα. Ευτύχημα, και σε περίπτωση που δεν έρθει η άνοδος, είναι η παρουσία του Γιάννη Δημητριάδη, που εγγυάται την δημιουργία μιας ανταγωνιστικής ομάδας.
Στην Λευκάδα άλλωστε έχουν μάθει να κοιτάνε ψηλά, αλλά θα πρέπει να ξανά ζεστάνουν και τον κόσμο τους, που είχε συνηθίσει να σε άλλα σαλόνια...
