Ο Βασίλης Σπανούλης επιλέχθηκε στην κορυφαία ομάδα της δεκαετίας στην Ευρωλίγκα κι ευχαρίστησε όλους όσοι τον ψήφισαν, αλλά κι εκείνους που πίστεψαν σε εκείνον, είτε πρόκειται για συμπαίκτες του και προπονητές είτε για προέδρους.
«Ευχαριστώ όλους όσοι με ψήφισαν για την ομάδα της δεκαετίας στην Ευρωλίγκα», ανέφερε αρχικά ο αρχηγός του Ολυμπιακού, για να συμπληρώσει: «Επίσης, θέλω να ευχαριστήσω τους προέδρους που μου με εμπιστεύτηκαν και πίστεψαν σε εμένα όλα αυτά τα χρόνια, όπως επίσης τους φιλάθλους που με αγάπησαν και φυσικά τους συμπαίκτες μου, οι οποίοι ήταν πάντα κοντά σε εμένα. Μιλάμε βέβαια για ένα ομαδικό άθλημα και πάντα έδιναν το καλύτερο για το σύνολο, ώστε να φθάσουμε στην κατάκτηση τίτλων ή σε τελικούς. Ευχαριστώ, επίσης, τους προπονητές, τους συνεργάτες τους και όλο το επιτελείο -τους γιατρούς, τους φυσιοθεραπευτές- όλους τους υπαλλήλους στα γραφεία και το δημοσιογραφικό τιμ. Έκαναν σπουδαία δουλειά και πάντα ήταν δίπλα μου. Νιώθεις ότι δουλεύεις σε μια οικογένεια και κάνουν τη δουλειά σου ευκολότερη».
Συνεχίζοντας, πρόσθεσε: «Μερικές φορές τα πράγματα δεν πάνε όπως τα θέλεις. Πρέπει να επιμείνεις, να δουλέψεις σκληρά για να επιστρέψεις και να επιτύχεις. Αυτό ακριβώς κάναμε. Πάντα είχα σπουδαίους προπονητές και συμπαίκτες, που έκαναν τη δουλειά ευκολότερη για όλους. Το πιο σημαντικό πράγμα ήταν ότι είχαμε σπουδαία χημεία. Όταν συμβαίνει αυτό και υπάρχουν δίπλα σου καλοί άνθρωποι και σκληροί δουλευταράδες, τότε αυτά τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα. Ήταν πολύ όμορφο να παίξω δίπλα σε αυτά τα παιδιά, υπό τις οδηγίες των συγκεκριμένων προπονητών. Ευχαριστήθηκα το μπάσκετ».
Κλείνοντας, ο 36άχρονος παραδέχθηκε για τους «ερυθρολεύκους», στους οποίους αγωνίζεται από το 2010, καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετίας δηλαδή: «Υπήρξα τυχερός και ευλογημένος που έπαιξα σε αυτήν την ομάδα. Νιώθεις ότι οι άνθρωποι γύρω σου θα βοηθήσουν. Όχι μόνο στις καλές στιγμές, κερδίζοντας τίτλους κι έχοντας επιτυχίες, αλλά κι όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν όπως θέλαμε. Στιγμές, δηλαδή, που δεν έπαιζες ατομικά καλά, κάτι που είναι ανθρώπινο. Βρίσκονταν εκεί για να σε ενθαρρύνουν, να πιστέψουν σε εσένα κι αυτό ήταν πολύ σημαντικό για εμένα».
