Ο Κώστας Σλούκας πέρασε πέντε χρόνια στη Φενέρμπαχτσε και οι φίλοι της ομάδας δεν τον ξεχνούν. Ούτε οι εκπρόσωποι των ΜΜΕ. Ο γκαρντ των «ερυθρόλευκων» έδωσε συνέντευξη στο trendbasket και μίλησε για τον Ολυμπιακό, την κατάσταση που βρίσκεται η ομάδα, αλλά και τα χρόνια του στη Φενέρ. Τις αποτυχίες, τις επιτυχίες, τις φιλίες. Ο Σλούκας μίλησε και για την πίεση που μπορεί να νιώθει παίρνοντας αυτός τις κρίσιμες αποφάσεις στα τελευταία λεπτά ενός αγώνα, αλλά ξεκαθάρισε πως είναι κάτι που έχει μάθει να ζει. Πως ότι κι αν έγινε στο προηγούμενο παιχνίδι, στο επόμενο θα είναι και πάλι εκεί.
“Η ατμόσφαιρα στην ομάδα είναι πολύ καλή και είμαι σε ένα οικείο περιβάλλον. Χρειαζόμαστε ακόμη χρόνο και περισσότερες προπονήσεις μαζί για να γίνουμε ομάδα. Νομίζω πως έχουμε κάνει πολύ καλή δουλειά ως τώρα. Προσπαθούμε να λειτουργούμε ως μία μονάδα και να δώσουμε το καλύτερο στο παρκέ. Είναι μια κατάσταση πολύ θετική για το μέλλον της ομάδας».
-Όπως ο Ολυμπιακός, έτσι και η Μπάγερν έχει τρεις νίκες στα τέσσερα πρώτα παιχνίδια. Ποια η γνώμη σου για το αποψινό παιχνίδι;
«Πρώτα από όλα θα πρέπει να πω πως σέβομαι πολύ την Μπάγερν. Έχουν έναν εξαιρετικό προπονητή. Είχα την ευκαιρία να δουλέψω μαζί του για λίγο. Ξέρω πως είναι ένας πολύ έξυπνος προπονητής που πάντα πιστεύει στην ομάδα του. Η Μπάγερν παίζει δυνατά και δείχνει πολύ συμπαγής ως ομάδα. Δεν είναι σύμπτωση οι τρεις νίκες στα τέσσερα πρώτα παιχνίδια».
-Είσαι ένας από τους αξιόπιστους πλέι μέικερ στην Ευρώπη και παίρνεις πολλές φορές τις αποφάσεις στις τελευταίες καθοριστικές επιθέσεις. Είναι μια κατάσταση που σου δημιουργεί πίεση;
«Όλοι νιώθουν πίεση. Δεν είναι κάτι που ισχύει μόνο για μένα. Το σημαντικό είναι να καταλάβεις πως να διαχειρίζεσαι αυτή την πίεση. Πάντα βρισκόμουν σε ομάδες με υψηλούς στόχους, οπότε έχω μάθει να ζω με αυτή την πίεση. Ότι κι αν έγινε στο προηγούμενο παιχνίδι, είμαι πάντα έτοιμος να πάρω αυτή την τελευταία μπάλα στο επόμενο».
-Στην καριέρα σου έπαιξες σε ομάδες με φανατικούς φίλους. Στο ΣΕΦ αυτή τη στιγμή οι εξέδρες είναι άδειες εξαιτίας της κατάστασης. Πόσο σε επηρρεάζει και μήπως σημαίνει και λιγότερη πίεση;
«Η πίεση βρίσκεται στο παρκέ, οπότε η απουσία των φιλάθλων δεν έχει να κάνει με αυτό. Αλλά είναι πολύ παράξενο που παίζουμε σε άδεια γήπεδα. Μπορείς εύκολα να ακούσεις τη φωνή οποιουδήποτε λέει κάτι. Δεν είμαι καθόλου συνηθισμένος σε μια τέτοια κατάσταση. Ελπίζω να την ξεπεράσουμε γρήγορα. Μου λείπουν οι φίλαθλοι που γέμιζαν τα γήπεδα».
-Κάποιοι παίκτες άφησαν την ομάδα μετά την κατάκτηση της Ευρωλίγκας από τη Φενέρμπαχτσε. Οι φίλαθλοι ήταν θετικοί και στήριξαν τους παίκτες. Κάποιοι παίκτες που έφυγαν αργότερα θεωρήθηκαν «προδότες». Τι έχεις να πεις γι’ αυτό;
«Έχω μια πολύ καλή σχέση με τους φίλους της Φενέρμπαχτσε, αλλά δεν θέλω να σχολιάσω πάνω στο θέμα. Είναι η άποψή τους. Στηρίζουν την ομάδα με τον δικό τους τρόπο. Πέρασα πέντε χρόνια στη Φενέρμπαχτσε και σέβομαι την άποψη των φιλάθλων. Δεν θέλω να σχολιάσω την άποψή τους για διαφορετικούς παίκτες. Αυτό που μπορώ να πω για μένα είναι πως πάντα μου φέρονταν με σεβασμό, ακόμη και όταν έφυγα».
-Πέρυσι κάποιοι φίλαθλοι και εκπρόσωποι ΜΜΕ σχολίαζαν τη σχέση σου με τον Νάντο ΝτεΚολό. Τι έχεις να πεις;
«Δεν είχαμε κανένα πρόβλημα με τον Νάντο. Θα πρέπει να πω πριν από οτιδήποτε πως είναι ένας εξαιρετικός οικογενειάρχης. Είναι αφοσιωμένος στα παιδιά του και απολαμβάνει τη ζωή. Επίσης, δουλεύει πολύ σκληρά στο γήπεδο και συνεχώς βελτιώνεται. Δεν είναι σύμπτωση που είναι ανάμεσα στους θρύλους της Ευρωλίγκας. Η σχέση μου μαζί του είναι η ίδια που είχα με όλους τους συμπαίκτες μου».
-Ο Ολυμπιακός είναι το σπίτι σου, αλλά πέρασες αρκετό καιρό και στη Φενέρμπαχτσε. Τι έχεις να πεις γι’ αυτά τα χρόνια;
«Πέρασα πέντε χρόνια στη Φενέρμπαχτσε και τα απόλαυσα. Ζήσαμε επιτυχίες. Από την πρώτη μέρα με σεβάστηκαν και με αγάπησαν πολύ. Φυσικά, υπάρχουν στιγμές όπου η απόδοσή μας δεν ήταν καλή. Αλλά συνολικά ήταν μια πολύ επιτυχημένη περίοδος. Πάντα έδινα τα πάντα κάθε φορά που έβγαινα στο παρκέ. Η ομάδα ήταν πάνω απ’ όλα. Νομίζω πως όλοι το αναγνωρίζουν αυτό. Όχι για μένα μόνο, αλλά για όλους τους παίκτες. Όλοι έδωσαν το καλύτερο».
-Ποιος είναι ο συμπαίκτης που σου λείπει περισσότερο τώρα που έφυγες;
«Για να πω την αλήθεια μου λείπουν όλοι… Ο Γιαν (Βέσελι), ο Τζίτζι (Ντατόμε), ο Μπόμπι (Ντίξον), ο Κάλινα (Κάλινιτς) έχουν μια ξεχωριστή θέση γιατί έζησα πέντε χρόνια μαζί τους».
-Υπάρχει κάτι που σου λείπει από την Πόλη;
«Τη σχέση που είχαμε με τους συμπαίκτες μου. Είμαι ένας άνθρωπος που δίνει μεγάλη σημασία στις ανθρώπινες σχέσεις και στη φιλία. Τον καφέ που πίναμε με τον Γιαν, τα δείπνα με τον Τζίτζι… Τέτοια πράγματα είναι που μου λείπουν περισσότερο».
